Пред скоро 40 години, Југославија беше шокирана од низата злосторства извршени од еден помлад човек, кој исто така ја убил и својата тетка.
Антун Станковиќ сеел страв на улиците на Загреб кон крајот на 1982 година и почетокот на 1983 година. Проблематичното детство и семејното насилство ја влошиле неговата деликвенција. Тој станал убиец на 33-годишна возраст.
Откако му пресадиле срце од сериски убиец, тој одзел 27 животи
На Бадник 1982 година, тој заѕвонил на вратата на лекарот во Загреб, Људмила Бролиќ (64), , и се претставил како вработен во компанијата за дистрибуција на електрична енергија. Потоа ја задавил жртвата и од нејзиниот стан и одзел злато, пари и други скапоцености.
Додека полицијата тапкала во мракот за суровиот убиец, Станковиќ сторил уште едно кривично дело.
Откако неговата тетка Магдалена Сирк (56) го пуштила во станот, ја удрил со секира. Кога таа падна на подот, тој ја задавил со рацете и, како и во првиот случај, од станот собрал вредни предмети.
Ова е најбизарниот сериски убиец во последните години (фото)
Тоа било на 21 февруари 1983 година, само неколку дена пред инспекторите на тогашниот Секретаријат за внатрешни работи во Загреб да го изведат пред лицето на правдата.
Откриено е затоа што го продал златото што го украл од становите на жртвите околу Вараждин.
– Мислевме дека стоките што ни ги донесе ги заработил со кражби – рекле купувачите на пленот на Станковиќ во тоа време.
Помагачите во препродажба на накит исто така биле приведени и казнети со парична казна.
Полицијата трага по сериски убиец кој за 20 години убил 17 луѓе
Со месеци, Станковиќ беилневидлив за полицијата, бидејќи тој се движел низ градот само во вечерните часови, се од страв да не биде откриен.
Деновите ги поминувал претежно во становите на неговите познаници. Покрај користољубие, Станковиќ подоцна им призна на истражителите дека чинот за кривично дело му претставува задоволство и дека не жали за сторените злосторства.
За време на судењето, тој дал бизарна изјава во која детално опишува како ја убил својата тетка и дека за време на убиството на двете жени доживеал најголемо задоволство.
Осум сериски убијци кои никогаш не се пронајдени
– Дојдов кај тетка ми на 21 февруари 1983 година. Таа направи кафе и зборуваше за семејните проблеми. Околу дванаесет јадев грав, а потоа таа почна да прави ручек. Го сврте грбот кон мене, чистејќи ги компирите. Станав и ја отстранив секирата од појасот. Тоа е мала секира, триесет сантиметри, тежи 0,75 кг, со сечило во кожна футрола која не ја отстранив. Ја треснав во задниот дел на главата со тапиот дел од секирата. Таа се струполи на подот, се слушна крик по околу десет минути. Јас почнав да ја давам и со рацете и со крпа. Немаше повеќе сила во неа за одбрана. Повторно го почувствував тоа задоволство. Кога видов дека е навистина мртва, и префрлив една кујнска крпа на лицето. Не можев да ја погледнам лицето. Луѓето не се убави во тој момент. Не ми е жал за овие жртви, ни најмалку – рекол тој на судењето.