Откако буквално влегла во нејзината ќелија, Ли Јанг-Џу добила наредба да седи со скрстени нозе со рацете на колена.
Таа не смеела да се движи до 12 часот на ден.
Едно мало движење или тивок шепот до нејзините „цимери“ во ќелијата би биле строго казнети. Таа имала ограничен пристап до вода и ѝ биле дадени само неколку мелени лушпи од пченка да јаде.
„Се чувствував како животно, а не како човек“, изјави таа за Би-Би-Си.
Како што истакнала, поминала часови на испрашување бидејќи направила нешто што многумина го земаат здраво за готово – ја напуштила својата земја.
Таа се обидела да побегне од Северна Кореја во 2007 година, но била заробена во Кина и вратена назад.
Таа поминала три месеци во притворниот центар Онсонг во Северна Кореја во близина на кинеската граница, чекајќи ја пресудата.
Додека седела во својата ќелија, ги слушала звуците на чизмите на стражарите кои патролираат надвор. Како што звукот станувал се погласен, Јанг-Џу ја искористила шансата и шепнала нешто на една од своите цимери.
– Ќе разговараме за планови за уште едно бегање, планови за средба со луѓе кои ќе ни помогнат, тоа беа тајни разговори, вели таа.
Затворот требаше да ги одврати луѓето да бегаат од Северна Кореја – очигледно тоа немало никакво влијание врз Јанг-Џу или нејзините колеги од ќелијата.
Повеќето чекале казна за обидот да ја напуштат земјата. Но, нејзините планови се слушнале.
– Стражарот ќе ме замолеше да стигнам до решетките на ќелијата и да ги испружам рацете, а потоа почна да ме удира со привезок за клучевите додека не станаа модри и отечени. Не сакав да плачам од гордост. Овие чувари нè сметаат за предавници нас кои се обидовме да ја напуштиме Северна Кореја, рече таа.
– Можеше да слушнеш како тепаат луѓе од други ќелии. Бев во ќелијата три, но слушнав тепање од ќелијата 10, рече таа.
Јанг-џу е една од над 200 луѓе кои придонеле за детална истрага од страна на Korea Future за кршење на меѓународното право во затворскиот систем на Северна Кореја.
Непрофитната организација идентификувала 597 сторители поврзани со 5.181 прекршување на човековите права извршени против 785 притвореници во 148 казнени установи.
Биле собрани докази и ставени во база на податоци со надеж дека еден ден одговорните ќе бидат изведени пред лицето на правдата. Северна Кореја секогаш ги негираше наводите за кршење на човековите права.
Би-Би-Си се обиде да контактира со претставник на Северна Кореја за да одговори на оваа истрага, но не доби одговор.
Групата исто така создала 3Д модел на притворниот центар Онсонг за да им овозможи на луѓето сами да ги видат условите.
Еден од директорите на Korea Future во Сеул, Сујеон Ју, за Би-Би-Си изјави дека затворскиот систем и насилството во него се користат за „замолчување на населението од 25 милиони луѓе“.
– Во секое интервју што го правиме, сведоци сме како тоа се одразува на животите на луѓето. Една соговорничка се расплакала велејќи дека била сведок на убиство на новороденче, вели таа.
Повеќе обвиненија за злоупотреба
Северна Кореја во моментов е поизолирана од светот отколку што било кога било. Со земјата владее семејството Ким веќе три генерации, а од нејзините граѓани се бара да покажат целосна посветеност на семејството и нејзиниот сегашен лидер Ким Џонг-ун.
Пандемијата на корона вирусот донесе уште построги контроли и во земјата и на границата.
Изречени се построги затворски казни за оние кои се обидуваат да добијат увид во надворешниот свет – вклучително и оние кои гледаат странски филмови.
Моделот на насилство во системот се повторува во сведочење по сведочење и во затворот по затворот. Постојат неколку обвиненија за силување и други форми на сексуален напад.
Сведоците ѝ кажале на организацијата дека биле принудени да абортираат.
Во еден случај, една соговорничка била сведок на друга затвореничка која била принудена да абортира додека била во осмиот месец од бременоста. Таа тврди дека бебето преживеало, но дека се удавило во базен со вода.
Има пет случаи во кои сведоците опишуваат егзекуции.
Чекор поблиску до правдата
Ли Јанг-Џу на крајот била осуден на три и пол години затвор.
„Бев загрижена дали сè уште ќе бидам жива додека ја завршам казната“, рече таа.
– Кога одите на овие места, треба да се откажете од тоа да бидете човек за да издржите и преживеете, вели таа.
Саер исто така била во притворскиот центар Онсонг во 2007 година, но потсети дека тепањето во затворите на Државната безбедност било полошо.
– Те тепаат со дрвен стап во бутот. Влегуваш и лазиш надвор. Не можев да гледам како другите луѓе ги тепаат, а ако ја свртам главата, ќе ме натераа да гледам. Го убиваат твојот дух. Ако има начин, сакам да бидат казнети, му рекла на Саер додека зборувала за кошмарот што се повторил за време на нејзиниот престој во затвор.
Таа рече дека сега ужива во секој момент на среќа во нејзиниот нов живот во Јужна Кореја.
Ќе биде тешко да се гонат овие случаи, но оваа истрага имаше придонеси на експерти од Меѓународниот кривичен суд.
Доказите ќе бидат прифатливи и на суд и ќе бидат слободно достапни. Саром и Ли Јанг-Жу рекоа дека се надеваат дека овој извештај ќе ги донесе чекор поблиску до правдата што ја посакуваат.