Дека светот не е праведно место е јасно во скоро секој аспект, особено во економскиот.
Неодамнешниот извештај посочува дека 162 милијардери, меѓу кои и Џеф Безос и Марк Цукерберг, имаат иста количина богатство како и целата сиромашна половина на светот, според Хафингтон пост.
Денес има вкупно 2.153 милијардери во светот, а заедно во 2019 година тие имаа повеќе пари од 4,63 милијарди луѓе заедно, откри извештајот во кој се користат податоци од табелите за богатство Credit Suisse Global и Forbs.
Милијардери без факултет: Како да станете успешни без диплома?
Извештајот користејќи привлечна аналогија за да се стави таа сума на богатство во вистински контекст – кога сите би седеле на своето богатство на банкоти од 100 долари, повеќето луѓе ќе седеа на подот, една личност од средна класа од богата земја би била во висина на масата, а двајцата најбогати човек во светот ќе седеа во вселената.
Извештајот на Оксфам се објавува секоја година за да се совпадне со Светскиот економски форум во Давос, каде истакнати политичари, деловни лидери и богати луѓе доаѓаат со своите приватни авиони во овој ски-центар во Швајцарија за да зборуваат за „подобрување на светот“.
Богатството на милијардерите порасна во просек од 7,4 проценти на годишно ниво од 2009 година, според извештајот објавен од меѓународната невладина организација за развој Оксфам.
На „Островот на милијардерите“ живеат 42 луѓе, а оваа вила е на продажба (ФОТО)
И 2019 година беше добра година за ултрабогатите.
И покрај падот на нивото на богатството на почетокот на годината, тие закрепнаа брзо и 500 најбогати луѓе во светот успеаја да додадат 1,2 трилиони долари на нивното богатство во текот на годината, покажа анализата на Блумберг.
735 милиони луѓе живеат со помалку од 2 долари на ден
За некои, можноста на поединците да акумулираат огромно ниво на богатство е повеќе од целокупниот бруто-домашен производ на некои земји, белег на американскиот сон.
САД имаат најголема концентрација на милијардери (705 лица) и била единствената земја што забележала зголемување на бројот на милијардери минатата година.
Но, за другите тоа е знак дека нешто не е во ред. Економистот Стефани Келтон минатата година напиша: „Никој не заработува милијарда долари. Милијарди долари се земаат“.
Овие милијардери започнаа жестока битка за престиж и само еден може да биде победник
Екстремното богатство е знак на неуспешен економски систем, според извештајот, во кој се пресметува дека околу една третина од богатството на милијардерите се должи на наследството.
На пример, богатството на претседателот Доналд Трамп е изградено на стотици милиони долари што ги наследил од неговиот татко.
Јазот меѓу најбогатите и најсиромашните во светот останува голем.
Студијата на францускиот економист Томас Пикети откри дека придобивките од глобалниот раст не се делат еднакво. Од 1980 до 2016 година, најсиромашните 50 проценти од луѓето добиле по 12 центи од секој долар на глобален раст на приходот, додека најбогатиот 1 процент добил повеќе од двојно, 27 центи од секој долар.
И додека огромен број луѓе се извлечени од сиромаштија во последните децении, 735 милиони луѓе сè уште живеат во екстремна сиромаштија – што значи дека преживуваат со 1,90 долари или помалку на ден – и скоро половина од светот (3,4 милијарди луѓе) живеат со помалку од 5,50 долари на ден.
РАЈ ЗА СПОНЗОРУШИ: Ова е градот со најмногу милијардери во светот
Минатата година имаше големи протести против нееднаквоста во земјите од целиот свет, од Чиле и Либан до Еквадор.
Жените работат милијарди неплатени часови и сè уште се потценети
Наречен „Време на грижа“, овој извештај ги става во центарот на вниманието оние што се грижат за младите, болните и старите лица, од кои повеќето се жени и девојчиња кои работат огромни часови за многу малку или без плата.
На глобално ниво, жените обезбедуваат 12,5 милијарди часови дневна грижа без плати, што е огромна сума на дополнителна финансиска вредност што оди во економијата.
Овој труд е потценет социјално и економски, но се вели во извештајот, „исто така се поставуваат темелите во општеството кое овозможува огромно економско богатство што другите го добиваат и помага во создавање огромно економско богатство“.
За милијардери: Шише вода по цена од 100.000 долари
Гоуланд го даде примерот на една жена од руралните предели на Зимбабве која треба да оди четири часа на ден за да добие вода за своето семејство. Последиците се навистина очигледни. Политички дискурс или ангажман за управување со нивните општества.
Оваа загриженост не влијае само на земјите во развој.
На пример, американскиот систем за нега на деца чини стотици милијарди долари изгубени плати и изгубени можности на годишно ниво, според извештајот објавен од Институтот за економска политика (ЕПИ).
Давателите на детска грижа во Америка се пренатрупани и недоволно платени, со просечна плата од 12 долари на час, според наодите од извештајот.
Во меѓувреме, родителите, најчесто жени, се принудени да се откажат од својата работа или да одбијат подобро платени работни позиции заради трошоците за чување на бебињата.
Тие се милијардери на триесет години, а парите ги заработиле сами
Товарот на таа загриженост се чини дека се зголеми. Меѓународната организација на трудот проценува дека до 2050 година ќе има 100 милиони повеќе постари лица кои ќе имаат потреба од нега.
„Овие фактори се закануваат дека дополнително ќе ја влошат половата и економската нееднаквост и ќе предизвикаат спираларна криза за негователките“, се вели во извештајот.
Заработиле 11 милијарди долари, платиле данок од 0 долари
Оксфам предлага прогресивен даночен систем, кој затвора дупки што им овозможуваат на деловните субјекти и богатите лица да избегнуваат даноци.
На пример, Amazon платил 0 долари корпоративниот данок и покрај тоа што заработил 11 милијарди долари.
Милијардери со круна: Кралскиот луксуз, моќ и богатство (фото)
– Целата економија и многу корпорации во неа постојат единствено во корист на нивните најбогати чинители. Онаму каде што порано имавме компании чии што работници беа колективно застапени и општество во кое компаниите и најбогатите беа пропорционално оданочувани од помалку богатите, сега имаме единствена цел бизнисите да профитираат од акционерите и имаме ниски маргинални стапки на данок на доход кои овозможуваат акумулација на огромно богатство рече Маршал Штајнбаум, доцент за економија на Универзитетот во Јута.
Подигањето на даноците на богатство може да собере доволно во текот на следната деценија за да се создадат 117 милиони работни места во образованието, здравството и грижата за старите лица и да се намали дефицитот во грижата, се вели во извештајот.
Додека ваквите промени во политиката изгледаат невозможни во земји како САД, Гоуланд рече дека полека гледаме некои влади како се одлучуваат за попрогресивни политики.
Тие се млади, богати и не знаат што да прават со парите (ФОТО)
На пример, во 2017 година Уругвај спроведе законодавство со кое се предвидува правото на грижа за сите деца, стари лица и лицата со посебни потреби, што значи дека од државата се бара да обезбеди квалитетни услуги за нега.
И Нов Зеланд се обидува да ја реши нееднаквоста со новиот буџет за благосостојба. Земјата вети дека ќе даде приоритет на благосостојбата на своите граѓани во однос на економскиот раст на потрошувачката и како го мери нејзиниот успех.
Причини за јазот меѓу сиромашните и богатите
Во 80-тите години, светот беше поделен на развиени и неразвиени или сиромашни земји. Европа, Јапонија и Северна Америка беа во првата група, додека остатокот од светот беше навистина сиромашен во вистинска смисла.
Пет работи кои ниту милионерите не можат да си ги дозволат
Според Светската банка, во 1988 година просечната плата во развиените земји била до 30 пати поголема отколку во неразвиените земји. Во исто време, нееднаквоста во богатите земји опаѓаше и општествата стануваа поизбалансирани.
Од крајот на Втората светска војна до 1975 година, економскиот раст предизвикан од индустријализацијата создаде голем број доброплатени работни места за оние со средна стручна спрема, а проширувањето на професионални услуги како што се образованието, здравството и банкарството обезбеди основа за создавање широка средна класа.
Како што растеше средната класа, така и националниот приход. Во меѓувреме, повеќето луѓе во сиромашните земји беа заглавени во руралните области, во сиромаштија и во се поголема заостанатост во однос на богатите делови на светот.
Со крајот на „златното доба на средната класа“, падот на глобалната нееднаквост го смени текот. Ова доведе до зголемување на застапеноста на евтини стоки и услуги низ азиската работна сила.
Бумот во градежништвото ги претвори сиромашните земји во земји во развој кои полека почнаа да градат патишта, железници, градови и фабрики.
„Тежат“ милијарди, но на своите деца нема да им го остават сето богатство
Со децении, платите во земјите во развој се зголемија, извлекувајќи милиони од сиромаштијата во Кина, Индија, Латинска Америка и Блискиот исток.
Резултатот од овие промени беше намалената разлика помеѓу богатите и сиромашните земји. До 2011 година, разликата повеќе не може да се опише како драстична.
Средната класа во светот во развој беше во пораст, додека во развиениот свет, оваа залиха се повеќе стагнираше.
Доаѓањето на интернетот, преку кој се разменуваат стотици милијарди долари, исто така, придонесе за скокот на нееднаквоста. Алфабет АД, корпорација во сопственост на Google, има 61.000 вработени.
Најстариот милијардер во светот има 100 години
Спротивно на тоа, „Џенерал моторс“ имаше врв од 618.000 работници. Интернетот доведе до потребата голем број работници да создадат милијарди.
Во исто време, префрлањето на производството во земји со поевтина работна сила остави работници кои некогаш работеле за добра плата, без работни места.
Економистите од МИТ објавија дека 2,4 милиони луѓе само во Америка ги загубиле работните места како резултат на промена на домашното производство во увезената стока. Како резултат на тоа, во текот на изминатите 30 години, плодовите на глобалниот раст ги береа менаџерите, извршните директори и финансиерите, додека средната и ниската класа останаа исцедени во нивните земји.
Во земјите во развој, многумина кои успеале да едуцираат и стекнат некаков капитал, се преселиле во градовите или емигрирале во развиените земји.
Бил Гејтс: Не заслужувам толкаво богатство
Подемот на миграцијата предизвика дополнително незадоволство кај средната класа, кои сметаат дека светот во кој живеат живеат стана непрепознатлив.
Да се обвинат имигрантите за економските проблеми, предизвикани од глобализацијата, ги сврте Американците и Европејците против она што во голема мерка придонесе за нивната првобитна економска благосостојба и развој.
Гнев кон нееднаквоста
Движења како „Окупирајте го Волстрит“ во Америка и ПЕГИДА во Германија се наоѓаат на спротивните страни на политичкиот спектар, но тие го имаат истиот корен: гнев кон групите што мислат дека имаат корист од нив.
На левата страна, овој гнев е насочен кон ултрабогатите кои стануваат побогати додека остатокот од земјата е во застој и сиромашен; од десно, тој се соочува со имигранти кои се чини дека киднапираат работни места на домашното население и го загрозуваат воспоставениот животен стил.
Гневот на сиромашните кон оние кои прават луди суми пари се чувствува на глобално ниво, дури и на национално ниво. Земјите во развој, чиј број се зголеми во последните децении, сепак се чувствуваат изоставени од глобалните економски институции кои практично сè уште се „евроамерикански клубови“.
Најбогатиот во светот стана уште побогат
Овој тренд ги принудува земјите во развој да заземат поагресивен став (економски, дипломатски и воени), да се наметнат како неопходни играчи на глобалната сцена.
Не е реално да се понуди едноставно и лесно решение за да се запре растот на нееднаквоста, но добар почеток ќе биде да се свртат земјите кон основните животни потреби на нивните граѓани; здравство, домување, образование, обука и дистрибуција на работа.
Економијата на тој начин би можела да стане помалку неправедна, нееднаквоста полека ќе започне да се намалува и во еден момент најголема разлика ќе биде помеѓу класите во моделот на автомобилот што го возат.
Мерцедес со Сваровски кристали вреден 742.000 долари претставен во Токио (видео)
И ако сегашниот тренд продолжи, нееднаквоста ќе предизвика гнев, нестабилност и недоверба, а светот ќе стане уште поопасен.