Затворениците во северниот италијански град Парма штрајкуваат со глад поради лошите санитарни услови и пренатрупаноста, што е последен во серијата протести во затворите во земјата каде што самоубиствата и самоповредувањето на затворениците достигнаа рекордно ниво.
Стотина затвореници во единицата за високо обезбедување го започнаа својот четиринеделен протест на 24 февруари, одбивајќи да јадат или да работат, барајќи подобрена хигиена и здравствена заштита во затворите, повеќе контакти со семејствата и проширени можности за образование.
Во затворот, во кој се сместени вкупно 700 затвореници, има седум „воспитувачи“, личности кои треба да имаат клучна улога во рехабилитацијата и подготовката за живот надвор.
Вероника Валенти, градскиот државен службеник задолжен за заштита на правата на затворениците, рече дека протестот е „легитимен“ и се заснова на вистински поплаки, пренесува Ројтерс.
Десничарската влада на премиерката Џорџа Мелони се закани дека дури и мирните протести во затворот ќе бидат прогласени за кривично дело, што досега не беше случај.
Овој потег е меѓу низата иницијативи за ред и закон на Мелони, вклучително и идентификување на нови злосторства и заострување на казните пред изборите за Европскиот парламент во јуни.
Доколку се усвои таков предлог, затворениците како оние во Парма, кои тропаат по затворските решетки, одбиваат да јадат или работат, може да се соочат со двојно поголеми казни, наведува Ројтерс.
Експертите велат дека вистинскиот проблем со кој се соочуваат италијанските затвори е пренатрупаноста и недоволното персонал, што им го отежнува пристапот на затворениците до здравствени, психијатриски и образовни услуги.
Како резултат на тоа, психолошките проблеми се многу, моралот е низок, а протестите се чести, или од лични причини или поради, како што тврдат затворениците, деградирачки услови.
„Кога затворениците користат пасивен отпор за да протестираат, ние имаме начини да се справиме со тоа, со тоа што прво ќе ги слушаме и доколку е потребно, ќе ги ограничиме. Не се согласувам со класифицирање на овие случаи како злосторства“, рече Донато Капеќе, кој беше затворски чувар речиси 50 години и сега го води синдикатот на секторот Сапа.