Едно од основните правила за заштита од ширење на ковид-19 е, покрај маските и миењето на рацете, е физичко растојание од два метра.
Малку е познато дека оваа практика започнала во 1582 година, кога поради епидемијата на чума, на луѓето им било препорачано да држат растојание од два метра, да избегнуваат ракување и да испраќаат само еден член на семејството за пазарување, објави лондонскиот Би-Би-Си.
Физичкото дистанцирање е поврзано со епидемијата на чума во ноември 1582 година, кога морнар заразен со чума зачекорил во пристаништето Алгеро на Сардинија и прошетал низ градот.
Несреќниот морнар пристигнал од Марсеј, оддалечен 447 километри, преку Средоземното море, до Сардинија.
Во тоа време, Европа била зафатена од опасна чума, и била беше заразна и веќе била во делириум – страдале од карактеристичните отоци на чумата, познати како меурчиња, меѓу препоните.
Морнарот некако ја пренел чумата на пристанишните чувари, чија задача била да спречат секој што има какви било симптоми, тој влезе во градот и за неколку дена починал и на Сардинија се појавила епидемија.
Во тоа време, многу жители на Алжир веќе биле осудени на пропаст, а според податоците од тоа време, историчарот од 18 век проценува дека епидемијата однела 6.000 животи, оставајќи живи само 150 луѓе.
Во реалноста, се верува дека епидемијата убила 60 проценти од населението на градот, а масовните гробници што биле ископани во тоа време, сè уште можат да се видат и денес, бидејќи заедно биле погребани до 30 лица, за да не се шири чумата.
Би-Би-Си додава дека можело да биде и полошо, бидејќи околните области биле главно поштедени, што било невообичаено и дека инфекцијата престанала во Алжир и завршила по осум месеци.
„Чудно е што овој парохиски град имал толку добар лекар. Можеби очекувате да се преземат мерки во поголемите градови, како што се Пиза и Фиренца, но овој лекар бил на линијата на фронтот. Многу импресивно“, рече Оле Бенедиктов, професор по историја на Универзитетот во Осло.