Додека бројот на случаи на коронавирус во Кина се зголемува, Светската здравствена организација и другите земји бараат владата во Пекинг да биде транспарентна за податоците за ширењето на инфекцијата.
Некои од нив дури тврдат дека бројките што ги објавува Кина се бесмислени.
Поради недоволните податоци како што се бројот на инфекции, смртни случаи и хоспитализации, владите на другите земји воведоа мерки за тестирање за патниците од Кина, на што Пекинг одговори со закани за контрамерки, тврдејќи дека нивните потези не се научно засновани.
Најголема загриженост е можноста за појава на нов вид поради масовната инфекција во Кина и нејзино ширење надвор од границите на таа земја.
Делта и омикрон се развиле на места каде имало и голем број заразени, што може да биде плодна почва за појава на нови соеви на корона вирусот.
Што се објавува, а што се крие?
Кинеските власти секојдневно објавуваат податоци за нови инфекции, хоспитализации и смртни случаи, но овие бројки ги вклучуваат само официјално потврдените случаи според правилата на Министерството за здравство, бидејќи Пекинг многу тесно ги дефинира смртните случаи поврзани со болеста предизвикана од коронавирусот.
„Кина сигурно прави свои студии за земање примероци, но не ги споделува јавно“, вели Реј Јип, кој ја основа кинеската канцеларија на американскиот Центар за контрола на болести.
Така, на национално ниво на 5 јануари се регистрирани 9.548 нови инфекции и само пет смртни случаи, додека локалните власти и провинциите објавија различни информации, со поголем број новозаразени.
Жеџијанг, провинција на источниот брег на Кина, на 3 јануари објави дека има околу милион нови случаи дневно.
Што е познато и што може да се разбере?
Досега не се појави нова варијанта на вирусот врз основа на податоците споделени од официјален Пекинг.
Видовите на инфекции пријавени од земјата се слични на оние пријавени низ светот уште во јули.
Гагандип Канг, доктор на медицинскиот колеџ Валоре во Индија, кој проучува вируси, не гледа ништо особено загрижувачки во досегашните податоци.
Тоа не ги спречи десетина земји, вклучително и САД, Канада, Јапонија, Јужна Кореја, Индија, Австралија, Франција, Велика Британија, Шпанија и Италија, да бараат тестирање на патниците кои пристигнуваат од Кина. И Европската унија оваа недела ги охрабри сите земји-членки да го сторат истото.
Тие ја бранат својата одлука велејќи дека тестовите ќе ја пополнат празнината во недостатокот на информации за корона вирусот во Кина.
Канада и Британија дури ќе бараат честички од вирусот во канализацијата во авионите што пристигнуваат од Кина.
„Тоа е како систем за рано предупредување за властите да предвидат дали има зголемување на инфекциите“, рече Khoo Ioong Khean, научен соработник во епидемискиот центар Duke-NUS во Сингапур.
Реакција на СЗО
Кинеските власти тврдат дека споделуваат информации, додавајќи дека имаат редовни состаноци со Светската здравствена организација.
Сепак, СЗО бара од нив да направат повеќе – не само да испраќаат генерички податоци, туку и бројот на хоспитализации, приеми на интензивна нега и смртни случаи поврзани со корона вирусот.
Генералниот директор на СЗО, Тедрос Аданом Гебрејесус, оваа недела изрази загриженост за ризикот по животот во Кина.
„Податоците остануваат клучни за СЗО да спроведува редовни, брзи и точни проценки на ризикот за глобалната ситуација“, рече Гебрејесус.
Новинската агенција Асошиетед прес наведува дека владата во Пекинг често крие информации од јавноста, особено за нешто што негативно би се одразило на владејачката Комунистичка партија.
Државните медиуми избегнуваат да известуваат за порастот на кремирањето и луѓето кои брзаат од болница до болница во обид да ја добијат потребната нега, во време кога здравствениот систем е преоптоварен.
Владини претставници обвинија дека странските медиуми ја преувеличуваат ситуацијата.
Истражувачкиот соработник од Сингапур, Khoo, потсети дека раното предупредување на Јужна Африка за омикрон доведе до тоа многу земји да ги затворат своите граници за патниците од тој дел на светот.
Затоа, тој истакна дека има потреба од безбедно опкружување каде земјите ќе можат да споделуваат податоци без страв од реперкусии.