Селските населби во кумановскиот крај не секогаш биле постојани. Тие се менувале. Некои ја менувале својата географска положба, некои се раселувани па пак обновувани, а некои сосема исчезнале. Причини за тоа биле пустошења на освојувачите, економската состојба, преселба на народите, болестите и т.н. Ако го разгледаме пописниот дефтер за НагоричкаПрочитај повеќе
Во западниот дел од Кумановскиот крај, сега населението во најголем дел е муслиманско – албанско. Во останатите делови од Кумановскиот крај – средниот, источниот и југоисточниот (за кои овде ќе зборуваме), во огромно мнозинство е застапено христијанско – словенско население. Нашето население во Кумановскиот крај, главно е поделено на триПрочитај повеќе
Во повелбата на византискиот цар Василиј II од 1019 година, се наведува дека во тогашната позната Морозвишка епархија, која се протегала претежно во источниот дел на Република Македонија, во својата граница се наоѓале седум градови со нејзините соседни области. Тоа биле: Морозвизд, Козјак, Славиште, Злетово, Луковица, Пијанец и Малешево. Ние овааПрочитај повеќе
Куманово сè до почетокот на 19 век било едно обично село, населено со мешовито христијанско-муслиманско население. Во турските пописни дефтери од 16 век, денешното Куманово е регистрирано како село. Во 1519 година имало 34 христијански и 19 муслимански домаќинства, а пак 1573 година бројот на христијанските домаќинства изнесувал 21, аПрочитај повеќе
Христијанско-словенското население од Кумановската област за време на турското владеење, почнувајќи главно од крајот на 18 век па до 1912 год., било поделено на две групи: на група слободни или раетски селани, кои и понатаму ги сочинувале имотите, и на група селани чифчии, кои обработувале беговско-агински имоти. Во следниве редовиПрочитај повеќе
Муслиманското население (Турците, Албанците и Торбешите) од територијата на Република Македонија, како османлиски војници, на почетокот на 19 век учествувале во војните против српското востание под водство на вождот Караѓорѓе. Кога востанието конечно било крваво задушено 1813 год., поединечни муслимани со себе повеле српски заробеници, пред сè жени и деца.Прочитај повеќе