Човекот кој за прв пат во животот пиел антибиотици на 50-годишна возраст доживеал промени во расположението, халуцинации, зборувал неконерентно и имал симптоми на психоза и манија.
Кога бил однесен во одделот за итни случаи во психијатриската болница во Женева, човекот им рекол на психијатрите дека ноќта по првата доза на антибиотици почувствувал умирање и доживеал звучни халуцинации во кои Бог зборувал со него, велејќи му дека е избран за специјална мисија како знаци на психоза.
Лекарите на пациентот му дијагностицирале антибиоманија, ретка нуспојава од земање антибиотици, пишува научното списание „BMC Psychiatry“.
Првиот случај на антибиотска манија првпат беше опишан во научни трудови пред 20 години, во Журналот за клиничка психофармакологија.
Како што објаснува Паскал Синер, психолог и психијатар од Католичкиот универзитет во Лувен во Белгија, времето на земање антибиотици и симптомите што се појавиле кај пациент од Женева укажуваат на случај на антибиотска манија. Сијенерт, кој го проучувал феноменот, вели дека досега вакви случаи се забележани кај пациенти од различна возраст, од кои најмладиот имал само три години.
Сијенерт и неговите колеги откриле дека кларитромицин, еден од антибиотиците што му се препишуваат на пациент од Женева за лекување на бактериска пневмонија, најчесто предизвикува случаи на антибиотска манија. Исто така, меѓу главните виновници се синтетичките флуорокинолонски антибиотици ципрофлоксацин и офлоксацин.
Сепак, тој додава дека се работи за антибиотици кои најчесто им се препишуваат на пациентите, па веројатно тие се најчеста причина. Сијенер смета и дека бројот на регистрирани случаи на антибиотска манија е многу потценет.
– Во повеќето случаи антибиоманијата се лечи со антипсихотици, но тоа не значи дека без нив не би поминала – вели белгискиот стручњак.
Пациентот од Женева не бил лекуван со антипсихотици, туку лекарите му препишале лоразепам. Имаше проблеми по употребата на амоксицилин-клавуланска киселина. Кога престанал да го пие, исчезнале симптомите на антибиотска манија. Меѓутоа, кога почнал да зема друг антибиотик, кларитромицин, симптомите му се вратиле, па лекарите му ги прекинале антибиотиците. Една недела после тоа, тој веќе немал манични епизоди, пишува „Live Science“.
Сè уште не е познат точниот механизам со кој антибиотиците влијаат на централниот нервен систем.
Научниците изнесоа неколку хипотези. Еден од нив е дека некои видови антибиотици можат да бидат инхибитори на гама-аминобутерната киселина (ГАБА), која е одговорна за смирување на возбудените неврони.
– Тоа би можело да објасни зошто манијата се јавува во некои околности – вели Сиенарт.
Други хипотези наведуваат дека антибиотиците го нарушуваат гастричниот микробиом и дека поради тоа се јавува дисфункција на митохондријалните клетки.