Боби и Кени Мекгоре очајно сакале деца, но со години се бореле со неплодност. Откако за чудо родиле девојче, таа била подложена на ин витро оплодување и сите седум всадени ембриони се „примиле“.
Лекарот предложил да се уништат некои ембриони за да можат другите да се развиваат нормално, но Боби и Кени се откажале од идејата.
Тоа било 1997 година кога Кени родила седум деца. Било вистинско чудо! Тоа биле првите живи седум родени деца.
Родени се три девојчиња и четири момчиња. Бебињата имале околу 1,5 кг при раѓање, но сите биле живи. Две деца се родиле со дијагноза на церебрална парализа, но по операциите – бргу проодиле.
Сите медиуми пишуваа за чудото што му се случи на ова семејство. Сепак, семејството сега има проблеми со обезбедувањето финансии за сите деца.
Но, голема заедница на добри луѓе им обезбедила на новото американско семејство целата потребна помош, од пелени до комбиња, опрема за бебиња и огромна куќа во која можеле да се вселат.
Покрај куќата, Кени и Боби добиле и неограничен број на храна и пелени за сите деца. Неколку универзитети се јавиле со стипендии за децата.
По 23 години, конечно можеме да видиме како изгледаат децата и што сториле со своите животи:
Натали била најдобра ученичка во своето училиште и станала наставничка; Брендон станал војник; Келси се занимава со пеење; Кени студира градежништво; Алексис, кој е роден со церебрална парализа, сака да стане учител; Нејтан, кој исто така е роден со церебрална парализа, студира компјутерски науки и инженерство; Џоел студира компјутерски науки.
Познатите седум деца долго време не живеат со своите родители во семејната куќа.
Додека одат на колеџ и додека се вработуваат, Кени и Боби се чувствуваат осамено. Тие сонуваат за денот кога ќе имаат внуци.