Честопати не е јасно кое било основното нарушување – дали пациентот развил хронична бубрежна болест поради артериска хипертензија или имал висок крвен притисок поради хронична бубрежна болест?
Како што напредува бубрежното заболување, така се зголемува и инциденцата на хипертензија, така што во последните стадиуми на болеста речиси секој пациент има висок крвен притисок. Сепак, крвниот притисок може да биде засегнат и контролирањето на крвниот притисок може значително да ја забави прогресијата на бубрежното заболување. На овој начин, вкупниот кардиоваскуларен ризик значително се намалува.
Треба да се нагласи дека хроничното бубрежно заболување е независен фактор на ризик за развој на разни кардиоваскуларни настани и мозочен удар, а овој ризик е уште поголем доколку пациентот има хипертензија.
Во развиените земји, по дијабетесот, артериската хипертензија (нефроангиосклероза) е најчеста причина за хронична бубрежна болест. Но, кога се знае дека барем секој друг пациент со дијабетес има артериска хипертензија, тогаш излегува дека артериската хипертензија е главната причина за хронична бубрежна болест.
Третманот на артериска хипертензија кај пациенти со хронична бубрежна болест мора да биде упорен и агресивен. Промените во животниот стил се исклучително важни – обезбедете дневна, редовна физичка активност, намалете го стресот, откажете се од пушењето и избегнувајте алкохол. Неопходно е да се намали внесот на кујнска сол, и да се одржи нормална телесна тежина. Исхраната треба да биде урамнотежена, со препорака на т.н.
Медитеранска диета со многу овошје, зеленчук, риба и маслиново масло. Треба да се избегнува конзервирана и преработена храна богата со натриум и фосфати, што дополнително ја влошува состојбата на крвните садови. Контролата на крвниот притисок кај огромното мнозинство на пациенти бара терапија со лекови, најчесто со два или повеќе антихипертензиви.
Потребно е упорно да се зема пропишаната терапија, но секогаш е важно да се следат препораките за здрав начин на живот. Терапијата се препишува индивидуално и ниту еден пациент не смее да ја менува терапијата без консултација со лекар.
