Семејството Борџија, потомци на благородна лоза, по потекло од Валенсија, Шпанија, кои своето потекло го основале во Италија и станале истакнати во црковните и политичките работи во 1400-тите и 1500-тите. Куќата на Борџија имала двајца папи, како и многу други политички и црковни водачи. Некои членови на семејството станале познати по предавството.
Четири Борџии станале особено забележителни во историска смисла. Алфонсо де Борџија (1378–1458) го воспоставил влијанието на семејството во Италија и станал папа Каликст III во 1455 година. Родриго Борџија станал кардинал на Римокатоличката црква, а подоцна (1492) папа Александар VI.
Како кардинал и папа, Родриго имал повеќе деца отколку неговата љубовница Ваноза Катанеи. Чезаре Борџија (кв; околу 1475 / 76-1507), подоцнал имал уште пет деца чија мајка не е позната. Синот на Родриго, тој постигнал политичка моќ додека неуморно се обидуваше да воспостави секуларно кралство во централна Италија. Лукреција Борџија (кв; 1480–1519), ќерка на Родриго и покровител на уметноста, станала позната по својата вештина во политичката интрига.
Семејството родило многу други лица од помало значење. Еден, Свети Франциско (1510–1572), правнук на Родриго, бил прогласен за светец. Семејството започнало да опаѓа кон крајот на 1500-тите. Исчезнале во средината на 18 век.
Во исто време кога уметноста и културата цветале во ренесансната Италија – благодарение на Леонардо да Винчи, Ботичели и Рафаел, ова семејство ги подигнало нивоата на расипаност во земјата. За нив биле раскажани приказни и легенди, се правеле книги, филмови и серии.
Oва семејство е познато по многубројните убиства, сексуални злостроства, оргии како и инцести со блиски роднини.