Луѓето имаат само мал дел од гени во нивната ДНК кои се исклучиво човечки, покажаа новите истражувања.
Според трудот објавен во списанието Science Advances, некаде помеѓу 1,7% и 7% од човечкиот геном содржи гени кои не можат да се најдат кај човечките предци и роднини како што се неандерталците и денисовците.
Од 7% од гените што не се пронајдени во другите родови, околу 1,5% ги делат сите луѓе.
Овие карактеристично човечки парчиња ДНК, расфрлани низ геномот, претежно содржат гени поврзани со развојот и функционирањето на мозокот, што укажува на фактот дека еволуцијата на мозокот е важен фактор што ги направило луѓето луѓе.
Но, научниците истакнуваат дека сѐ уште не можат точно да кажат што прават овие гени или како исклучиво човечки парчиња ДНК во близина на тие гени можеле да влијаат врз еволуцијата на мозокот.
Нови методи за разликување исклучиво човечки гени
Научниците одамна знаат дека модерните луѓе делат дел од својата ДНК со неандерталците, меѓутоа, различни делови и различни делови од заедничкиот геном може да се најдат кај различни луѓе.
Важно е да ги идентификуваме и разликуваме за да можеме да разликуваме кои гени сме ги наследиле од заедничките предци, кои се присутни во нашиот геном поради вкрстување на луѓето со неандерталците, и кои се исклучиво човечки – што не можат да се најдат кај заедничките предци или неандерталци.
Авторите во воведот пишуваат дека повеќето денешни генетски варијации кај луѓето датираат од пред раздвојувањето на популациите кои подоцна ќе станат модерни луѓе и неандерталци, пред околу 520.000 до 630.000 години. Ова е очекувано бидејќи дури и со глувци делиме околу 85% од идентични гени.
„Заедничките генетски варијации, присутни во популацијата на заеднички предци, биле широко присутни меѓу луѓето и меѓу неандерталците до времето на истребување на неандерталците. Овој феномен, познат како нецелосно сортирање лоза (ИЛС), значи дека секој поединец човек ќе има многу алели кои ќе се делат со неандерталците без нужно да ги споделат со некои други луѓе“, пишуваат авторите.
Разликување на наследството стекнато на различни начини
Авторите на новата студија наведуваат дека луѓето честопати споделуваат генетски варијации со неандерталците благодарение на заедничкото наследување од популацијата на предците на двата вида, а не поради сексуален однос со нив.
„Затоа, секој обид за мапирање на потеклото на архаичните хоминини во човечките геноми мора да ги оддели нечистотиите добиени од ILS. Понатаму, техниката што може да ги идентификува и вкрстувањето и ILS може да овозможи создавање каталог на уникатни човечки геномски региони што би се ослободиле и едното и второто, да се расветлат еволутивните процеси кои беа важни во нашето потекло како единствени видови“, објаснуваат авторите.
Новото истражување било спроведено врз основа на примероци на ДНК од фосили на изумрени неандерталци и денисовани, стари околу 40.000 или 50.000 години, и врз основа на примероци од 279 современи луѓе од целиот свет.
Утврдувањето на процентот на исклучиво човечки гени постави многу тежок статистички проблем за кој истражувачите морале да развијат специјална алатка која ќе ги земе предвид податоците што недостасуваат во древните геноми.
Пронајдената ДНК во древните примероци била во голема мера деградирана, така што останале само мали фрагменти. Врз основа на нив, научниците составиле само делови од геномот на изумрени хоминиди. Фрагментираните геноми го отежнуваат идентификувањето на местата каде што се изгубени или стекнати големи парчиња ДНК. Затоа, научниците проучуваа само мали измени на ДНК кои вклучуваат мали фрагменти од ДНК.
„Можеме да кажеме дека овие региони на геномот се многу богати со гени кои се поврзани со развојот на невроните и функцијата на мозокот“, рече коавторот Ричард Грин, компјутерски биолог на Универзитетот во Калифорнија во Санта Круз, кој учествуваше во првиот нацрт од низата на геномот на неандерталците.
Студијата потврди дека луѓето се размножувале со неандерталци и други роднини
Користејќи нов метод за пресметување, научниците од Универзитетот во Калифорнија го истражувале секое место во геномот на 279 луѓе. Кодовите на овие индивидуални геноми биле собрани во колективна слика за човечкиот геном. За секоја локација, тимот утврди дали ДНК потекнува од заеднички предок.
По исклучувањето на древната ДНК, наследена од заеднички предок, тие барале региони каде што сите луѓе имаат специфични делови од ДНК што другите сродни видови, неандерталците и денисовците, ги немаат. Ова го исклучило пресечниот дел и го намалило процентот на единствена човечка ДНК на 1,5% до 7% од геномот.
Важно е да се истакне дека резултатите не значат дека луѓето се претежно неандерталци или денисовани или некоја друга мешавина од антички хоминиди формирани со вкрстување. Во просек, луѓето во субсахарска Африка наследиле 0,096% до 0,46% од ДНК преку вкрстување на човечки предци со неандерталци.
Неафриканците наследиле повеќе ДНК од неандерталците, околу 0,73% до 1,3 проценти, додека некои луѓе, особено во Азија, наследиле дел од својата ДНК (до 5 проценти) од Денисовани, хоминиди слични на неандерталците, чиишто остатоци беа пронајдени во пештерата Денисов во Русија. Домородците на Филипините Негритос имаат најмногу ДНК од денисовци, дури 46% повеќе од Папуанците или Австралијците Абориџини.
Наодите, меѓу другото, покажуваат колку вкрстувањето со други видови хоминиди влијае на човечкиот геном. Научниците ги потврдија претходните наоди од други студии дека луѓето преминале со неандерталците и денисованите, но и со други изумрени, непознати хоминиди.
Не е познато дали овие мистериозни предци вклучуваат групи како што се „човек – змеј“ или „Нешер Рамла Хомо“, кои можеби се дури и поблиски роднини на луѓето отколку неандерталците.
Мешање и вкрстување со други видови се случило повеќе пати
Една нова студија покажа дека мешањето и вкрстувањето помеѓу различни групи луѓе и хоминиди веројатно се случило повеќе пати.
Делови кои се препознатливи за човекот се формирани во неколку еволутивни бранови, најверојатно пред 600.000 години и повторно пред 200.000 години. Луѓето и неандерталците формирале свои гранки од хоминидното семејно стебло пред околу 600.000 години.
Наодите од новата студија, исто така, потврдуваат дека луѓето се всушност многу млад вид и дека релативно неодамна ја споделиле планетата со други хоминидни видови.
Студијата уште еднаш покажа дека луѓето не се толку различни од неандерталците како што се мислеше до неодамна.