Додека воената хунта во Нигер не покажува знаци на повлекување поради зголемениот меѓународен притисок, многумина стравуваат дека државниот удар би можел дополнително да го дестабилизира сиромашниот западноафрикански регион, погоден од милитантно насилство и пучисти, каде Русија се обидува да го зголеми своето влијание, пренесува Радио Слободна Европа (РСЕ).
Илјадници приврзаници на хунтата која го презеде Нигер со државен удар маршираа во недела, на 30 јули, низ улиците на главниот град Ниамеј, веејќи руски знамиња, скандирајќи го името на рускиот претседател и остро ја осудуваат поранешната колонијална сила Франција, објави Асошиетед прес.
Демонстрантите маршираа низ градот до француската амбасада, над која можеше да се забележи црн чад.
Руската платеничка група „Вагнер“ веќе дејствува во соседен Мали, а рускиот претседател Владимир Путин се обидува да го прошири влијанието на својата земја во регионот.
Сепак, нагласува АП, се уште не е јасно дали новите лидери на хунтата ќе се свртат кон Москва или ќе се држат до западните партнери на Нигер.
Во неделата, на итен состанок во Абуџа, Нигерија, Економската заедница на западноафриканските држави (ECOWAS) соопшти дека ги прекинува односите со Нигер и одобри употреба на сила доколку претседателот Мохамед Базум не биде вратен на функцијата во рок од седум дена.
Не е јасно како блокот ќе употреби сила во Нигер, посочува АП, додавајќи дека во декември ЕКОВАС предложи создавање регионална сила која ќе интервенира во случај на потреба да помогне во обновувањето на мирот и уставниот поредок во земјите-членки.
Сепак, тој предлог сè уште не е донесен.
Африканската унија, според АП, исто така поставила 15-дневен ултиматум до хунтата во Нигер за повторно воспоставување на демократски избрана влада во земјата додека САД и Европската унија се заканија со санкции против режимот.
На 28 јули, Советот за мир и безбедност на Африканската унија изрази загриженост поради „алармантното повторно појавување“ на државниот удар што ја поткопува демократијата и стабилноста на континентот, велејќи им на војниците во Нигер „веднаш и безусловно да се вратат во своите касарни и да го вратат уставниот орган, во рок од најмногу 15 дена“.
Иако нема знаци дека хунтата отстапува поради зголемениот меѓународен притисок, аналитичарите повикаа на интервенција од меѓународната заедница и африканските организации.
САД се заканија дека ќе ја прекинат економската поддршка за Нигер, додека Европската унија најави суспензија на буџетската поддршка и безбедносната помош.
Американскиот државен секретар Ентони Блинкен го процени американското економско и безбедносно партнерство со Нигер на стотици милиони долари и рече дека неговиот континуитет зависи од „продолжувањето на демократското владеење и уставниот поредок“.
Западноафриканските лидери се фокусирани на начините за враќање на претседателот на Нигер, кој беше сменет кога генералот Абдурахаман Тчиани беше именуван за нов шеф на државата, пишува Гардијан, истакнувајќи дека воениот удар во Нигер беше широко осуден од соседите и меѓународните партнери.
Шефот на надворешната политика на ЕУ, Жозеп Борел, најавувајќи ги санкциите рече дека „Европската унија не ги признава и нема да ги признае властите од државниот удар во Нигер“, додавајќи дека Базум „останува единствениот легитимен претседател на Нигер“.
Суспендирањето на европската финансиска поддршка и соработка на полето на безбедноста е тежок удар за Нигер, кој, нагласува весникот, доби голема помош од Западот, како сојузник во борбата против џихадистичките бунтови кои го дестабилизираат поширокиот регион Сахел.
Владата на Нигер многумина во меѓународната заедница ја гледаат како бедем против исламистичката милитантност во огромниот сушен регион опфатен со безбедносни предизвици, пишува Гардијан, додавајќи дека француските трупи и ОН биле принудени да се повлечат од соседно Мали во последните години, но дека Франција сè уште има 1.500 војници во Нигер.
Нигер беше последниот голем партнер на западните земји во борбата против екстремизмот во франкофонскиот регион, каде што се активни различни исламски екстремистички групи и каде антифранцуските чувства го отворија патот за руската приватна воена група Вагнер, пишува Тајм.
Укажувајќи на важноста на Нигер во регионот, каде што работи и Вагнер, Блинкен ја посети земјата во март за да ги зајакне врските и најави 150 милиони долари директна помош, нарекувајќи ја земјата „модел на демократија“, вели магазинот, додавајќи дека повеќе од 1.000 У. војници се стационирани во Нигер.
По пучот, критично прашање е дали Нигер би можел да се сврти и да го вклучи Вагнер како партнер во борбата против тероризмот како неговите соседи Мали и Буркина Фасо, кои ги соборија француските сили.
Нигер со години е база на меѓународни воени операции бидејќи исламските екстремисти го проширија својот дофат во Сахел.
Тоа, истакнува Тајм, ја вклучува Боко Харам во соседните Нигерија и Чад, но понепосредната закана доаѓа од активностите на таканаречената „Исламска држава“ во Голема Сахара и филијалата на Ал Каеда Џамаат Нусрат ал Ислам вал Муслимин (JNIM) во пограничните области на Нигер со Мали и Буркина Фасо.
Соединетите Американски Држави соопштија на почетокот на 2021 година дека на Нигер му обезбедиле повеќе од 500 милиони американски долари воена помош и програми за обука од 2012 година, една од најголемите програми за поддршка во субсахарска Африка, додека ЕУ започна мисија за воена обука од 27 милиони евра. претходно оваа година во Нигер.
Набљудувачите велат дека западноафриканскиот регион Сахел стана еден од најопасните региони во светот поради екстремизмот.
Западна Африка има регистрирано повеќе од 1.800 екстремистички напади со речиси 4.600 смртни случаи во првите шест месеци од оваа година, изјави минатата недела висок регионален функционер во Советот за безбедност на ОН.
Државниот удар во Нигер, освен што носи поголема несигурност во целиот регион, носи и нови предизвици за една од најсиромашните земји во светот, која исто така се бори со климатските промени и мигрантите од цела Западна Африка се обидуваат да го пробијат патот преку Сахара и северот на Африка на пат кон Европа.
Нигер, истакнува Тајм, е една од земјите во кои ЕУ инвестираше милиони евра во напорите да ја спречи миграцијата преку шверцери.
Како што Нигер потпаѓа под воена управа, пропаѓаат и надежите на Европа за запирање на руските напади во Западна Африка, искоренување на растечката терористичка закана и запирање на миграциските рути што минуваат низ Нигер, пишува Politico.
Откако војската на Нигер го зеде како заложник демократски избраниот претседател на земјата, платеничката група „Вагнер“ поврзана со Кремљ побрза да побара заслуга за помагањето на пучот, пишува порталот, додавајќи дека влијанието на Москва е невозможно да се игнорира откако фотографиите на поддржувачите на пучот го вееја руското знаме пред Националното собрание во главниот град на Нигер.
„Да живее Нигер, да живее Русија“ и „Франција, оди си“ се дел од натписите, 30 јули.
Импресивно беше и времето на преземање на власта, во пресрет на големиот самит Русија-Африка чиј домаќин беше претседателот Владимир Путин во Санкт Петербург.
Шефот на Вагнер, Евгениј Пригожин, наводно протеран во егзил пред еден месец по неуспешниот обид за државен удар во Русија, се појави на маргините на самитот тврдејќи дека им помага на бунтовниците „да се ослободат од колонијалистите“.
Ова е голем проблем за Европа, особено што ја загуби моќта во регионот на Западна Африка по слични воени удари во блиските земји како Мали и Буркина Фасо, кои ја принудија Франција, некогаш локална колонијална сила, да се повлече и да ја промени својата стратегија.
Регионалната нестабилност, додава порталот, значи дека државните удари не се невообичаени во овој дел на Африка, но тајмингот на нападот против лидерот на Нигер е предизвик за Брисел во однос на импликациите за миграцијата.
Европа се бори со приливот на мигранти од Африка, од кои многу доаѓаат од – или преку – Нигер. Како и да се развива ситуацијата, посочува Политико, во Брисел е распространето мислење дека ЕУ ќе мора да остане ангажирана во земјата, особено со оглед на нејзината улога во миграцијата.
Военото преземање во западноафриканската држава Нигер го собори последното домино во група африкански земји, од Гвинеја на запад до Судан на исток, сега контролирани од хунтите кои дојдоа на власт со државен удар, според Њујорк. Времиња.
Државниот удар во Нигер веднаш одекна многу подалеку од границите на огромната и сиромашна земја додека африканските лидери алармираат поради последниот удар врз демократијата на континентот каде тешко постигнатиот напредок излегува од контрола, пишува весникот, додавајќи дека настаните може да влијае и на динамиката во регионот опфатен со насилство, милитанти, сиромаштија и државни удари предизвикани од различни локални фактори.
Во Гвинеја, водачите на пучистите ги оправдаа своите постапки наведувајќи го гневот на јавноста поради распространетата корупција; во Мали и Буркина Фасо, тие тврдеа дека го имаат одговорот на бранот исламистичка милитантност што ги погодува нивните земји.
Всушност, бунтовничкото насилство се прошири под воената хунта, забрзувајќи ја спиралата на нестабилност, истакнува Њујорк тајмс, додавајќи дека во Буркина Фасо, нападите што некогаш беа ограничени на северот на земјата, во последно време се приближија до главниот град, додека во Мали, каде армијата замени 5.000 француски војници со околу 1.000 платеници Вагнер, бројот на цивилни жртви се зголеми.
Африканските земји забележале 98 успешни државни удари од 1952 година, покажа неодамнешниот извештај на ОН за државните удари во Африка.
Сепак, посочува весникот, Нигер постапил поинаку. И покрај долгата историја на државни удари, земјата од 25 милиони се чинеше дека е на пат кон стабилност под Мохамед Базум, кој беше избран за претседател во 2021 година како дел од првата мирна, демократска транзиција на Нигер – откако се здоби со независност од Франција во 1960 година – завршувајќи период во кој доживеа четири воени удари.
Нигер до минатата недела беше камен-темелник на регионалната стратегија на Пентагон.
Најмалку 1.100 американски војници се стационирани во земјата, каде што американската војска изгради бази за беспилотни летала во Нијамеј и северниот град Агадез, секоја по цена од 110 милиони долари. Сега сето тоа е во опасност, заклучува Њујорк Тајмс.