Според една неодамна објавена студија, на пациентите во Итната помош им се потребни само 10 минути во друштво на четириножни пријатели можат да помогнат во ублажување на силната болка.
Резултатите од студијата објавена во списанието Plos one го потврдуваат она што љубителите на кучиња долго го тврдат – дека наклонетоста кон кучињата ги лекува сите болести – и им дава дополнителна надеж на пациентите и здравствените работници кои често се борат со ограничените болнички ресурси, особено за време на пандемија на коронавирус.
„Постојат студии кои покажуваат дека миленичињата се важен фактор за нашето здравје на различни начини. Тие нè мотивираат, нè охрабруваат, наметнуваат рутина и создаваат врска помеѓу луѓето и животните”, вели водечкиот автор на студијата Колин Дел, кој го води истражувањето на клиниката „One Health and Wellness“ и е професор на канадскиот универзитет во Саскачеван.
Во споменатото истражување било откриено дека повеќе од 200 пациенти во ургентниот центар го оценувале нивото на болка што ја чувствувале на скала од еден до 10 (каде 10 би бил највисок степен на болка).
Во контролната група не биле преземени дополнителни активности, додека испитаниците од втората група десет минути играле со терапевтското куче, а потоа повторно требале да ја проценат сериозноста на болката.
Се испоставило дека оние кои потоа се дружеле со кучето ја оцениле болката како пониска на скалата.
Според д-р Џесика Чубак, виш истражувач во Вашингтонскиот институт за здравствени истражувања, кој не бил вклучен во студијата, ова истражување има добра методологија, но останува уште многу да се научи за кучињата за терапија.
„Резултатите од студијата се ветувачки“, додава д-р Кубак. Затоа, особено е важно да има повеќе истражувања во оваа област“, нагласува докторката.
Авторот на студијата, професорот Дел, се надева дека таквото истражување може да ни помогне конечно да престанеме да се прашуваме дали терапевтските кучиња се корисни во медицински контекст и да почнеме да се прашуваме како подобро да ги интегрираме во здравствениот систем.
Во болница
Искуството од престој во ургентниот центар често придонесува за уште поголемо чувство на болка кај пациентите.
Силните светла, долгото чекање, вознемиреноста и фокусирањето на моменталната акутна состојба може да влијаат на влошување на субјективното чувство, вели Ерин Беквел, сопственичката на кучето која речиси цел живот страда од хронични болки.
„Ургентниот центар не е место каде што сте сместени во удобна, тивка просторија. Лекарите честопати ги повторуваат советите што сте ги слушнале и пробале сто пати, а потоа ве испраќаат дома по исцрпувачко чекање, а вие се чувствувате како да не го сториле тоа. Дури и не ве сослушуваат“, рече Беквел.
Некои луѓе имаат заблуда дека терапевтските кучиња ќе пренесат инфекција или ќе ја загрозат хигиената во болничко опкружување, но д-р Колин Дел нагласува дека постојат санитарни услови на кои здравствените работници можат да се потпрат за да го подобрат целиот систем.
Медицинскиот техничар Мајк Мекфејден вели дека гледа многу потенцијал во вклучувањето на терапевтските кучиња како дел од холистичкиот пристап за лекување болка во итни случаи, и дека тоа ќе им помогне и на пациентите и на медицинскиот персонал.
Во куќата
Болката може да се смета и за физичко и за ментално искуство, вели Мишел Гањон, доцент по психологија и здравствени студии на Универзитетот во Саскачеван, која не била вклучена во студијата.
Анксиозноста, депресијата, поддршката или чувството на отфрлање може да влијаат на тоа како ја доживуваме болката, додава Мишел Гањон
Затоа, може да се претпостави дека поминувањето време со суштество кое ни носи радост и кое не ги загрозува нашите чувства може да ни помогне да се чувствуваме подобро.
„Работите што можете да ги добиете од домашните миленици и некои од позитивните емоции што тие ги предизвикуваат, мислам дека може да влијаат на самото искуство на болка“, вели Мишел Гањон.
Ерин Беквел тврди дека тоа лично го доживеала со својот десетгодишен Кокер шпаниел бидејќи боледувала од артритис и автоимуно нарушување.
„Се чувствувам подобро кога ја контролирам ситуацијата и помалку ме фаќа паника или загриженост за сериозноста на болката, нејзината должина и слични работи, бидејќи ја имам оваа безусловна поддршка од моето куче“, рече Беквел
„Научи со текот на годините дека кога ќе имам болки не може да ми седи во скутот. Не морам да му кажам – тој тоа го чувствува“.