Особено во првите 20 години од животот луѓето учат многу, односно многу им се кажува што земаат здраво за готово.
Поголемиот дел од ова е исклучително практично знаење кое е докажано дека се пренесува од генерација на генерација и што многу им го олеснува животот на луѓето.
Меѓутоа, понекогаш меѓу сите овие разновидни мудрости, учиме многу глупости и не е секогаш лесно да ги забележиме.
Еве три примери.
- „Она што не те убива, те прави посилен!
Ова е многу лесно да се каже кога некому му се случило нешто лошо. „Гледај позитивно, ќе те зајакне!“ Единствениот проблем е што едноставно не е вистина!
Болка, повреди, удари на судбината, трауми – тие работи нѐ ослабуваат и целосно нѐ исфрлаат од такт.
Само кога ние самите активно ќе направиме нешто за да се справиме со тоа, ќе ги надминеме и ќе станеме посилни. Но, дали тогаш искуствата не прават посилни? Не, ние сме!
Можеме и треба да се тапкаме по рамо и да бидеме благодарни кога ќе сфатиме дека сме посилни отколку што сме биле по тежок период!
- „Прво работа, па потоа задоволство!“
Во Русија постои поговорка која гласи вака: „Работата не е волк, не бега од тебе и нема да исчезне во шумата.“ Ова значи дека не треба да се оптоварувате со работа, ќе има работа и утре.
И што ни кажува тоа? Во секој случај, идејата дека треба да ги ставите убавите работи во втор план и секогаш да работите напорно за да ја заработите животната радост. Впрочем, никој не ни гарантира дека ова „тогаш“ навистина ќе се случи некогаш.
- „Секој ќе го добие она што го заслужува!”
Сепак, има нешто утешно во помислата дека постои повисока правда. Меѓутоа, ако тоа му помага на човекот да биде помалку лут и подобро да прифати некои работи, идејата е всушност сосема легитимна.
Меѓутоа, верувањето во ова недокажано пророштво крие неколку опасности: на пример, дека ние, луѓето кои немаме среќа, претпоставуваме дека сме виновни за тоа.
Или да се преиспитаме кога судбината ќе ни удри шлаканица. Или да им дозволиме на луѓето кои прават неправда да се извлечат.
Со една реченица – генерално претпоставуваме дека сè во животот е некако фер. За жал, тоа не е точно.
Точно е дека луѓето имаат различни шанси во зависност од местото на раѓање, полот или занимањето на родителите.
Вистина е дека нашиот свет не е фер сам по себе. Не смееме да се убедуваме дека луѓето заслужуваат среќа или несреќа.
Иако ова не е многу смирувачко, треба да се помириме со фактот дека животот не е секогаш фер и искрен.