Руската армија е обвинета за егзекуција на воени заробеници во Авдиивка

Сподели со своите пријатели

Минатата недела, украинските сили се предадоа во источниот украински град Авдиивка, кој со месеци очајнички се обидуваа да го одбранат од руските напади.

Loading...

За Русија, заземањето на Авдиивкане е само симболична, туку и стратешка победа – ја зајакнува одбраната на Доњецк, најголемиот град во регионот и го отвора патот за понатамошни офанзиви на делови од територијата контролирана од Украина.

Олександар Сирски, врховен командант на украинската армија, рече дека наредил повлекување за да ги спаси животите на војниците.

А потоа имаше наводи за можни воени злосторства – семејствата на шест војници, кои беа пронајдени мртви откако Русија го зазеде градот, тврдат дека биле егзекутирани откако се предале.

Киев го истражува случајот, Москва засега не коментира.

Новинарите на Би-Би-Си разговараа со украинските војници кои се повлекоа од Авдиивка, кои велат дека нивните команданти ги одбиле нивните молби да им дозволат да се повлечат пред руските напади.

Тие тврдат дека кога конечно дошла наредбата за повлекување, веќе било доцна – биле целосно опколени.

Војниците во Авдиивка: „Не знаеме што да правиме“

На видеото, кое го објави руски воен блогер по заземањето на Авдиивка, се гледаат телата на украинските војници за кои се верува дека се предале.

Loading...

Роднините на војниците ги идентификуваа безживотните тела на Иван Житник, Андриј Дубнички и Георги Павлов.

Во обид да ги реконструираат настаните, новинарите на Би-Би-Си разговараа со семејствата, како и со војниците кои успеаја да се повлечат од воената база Зенит во југоисточната периферија на Авдиивка.

Украинските војници очајнички ги бранеа позициите со недели.

Плашејќи се дека ќе бидат целосно опколени, неколку пати побарале повлекување.

Сепак, одговорот на командата беше да се чека до 13 февруари, кога на бранителите на Зенит им беше наредено да се повлечат на друга позиција во Авдиивка.

Беше предоцна за некои војници во Авдиивка

Кога дојде наредбата за повлекување, болничарот Иван Житник му испратил порака на својот братучед Дмитриј.

„Ни беше кажано да застанеме и да се бориме назад. Но, зад нас се [Русите]. Не знаеме што да правиме“, напиша тој.

Иван и девет други мажи имале задача да ги нападнат руските позиции и да отворат безбеден премин за другите.

Loading...

„Тие беа најхрабрите“, вели Виктор Биљак, војник на 110-та бригада, кој бил стациониран во Зенит.

Русите го одбиле нападот – од десет Украинци, само тројца се вратиле во базата.

Меѓу нив бил и Иван, кој бил тешко повреден, поради што колабирал во полето уште пред да стигне до базата.

Неколку часа подоцна неговите соборци се обиделе да го спасат.

Виктор Биљак и уште тројца други го ставиле на носилка, а Русите отвориле минофрлачки оган.

Една од гранати паднала во близина.

Виктор се вратил во базата ранет, а Георги Павлов излегол да го замени.

Виктор вели дека групата потоа била нападната од два самоубиствени дрона.

Loading...

„Наместо еден ранет, одеднаш добивме уште пет“, додава тој.

„Остави ги“

Војниците на крајот се вратија во базата Зенит.

Виктор и роднините на војниците велат дека претпоставените им ветиле евакуација.

Иван му се јавил на командантот да праша кога ќе започне, и му било кажано самиот да излезе од Зенит, бидејќи испраќањето спасувачки тим било премногу ризично.

Тој прашал што да прави со ранетите.

„Остави ги“, нареди глас од радиото.

Loading...

„Сите го слушнаа овој разговор на радио и се замрзнаа“, се сеќава Виктор.

Оние кои можеа да одат, вклучително и Виктор, ноќе ја напуштија базата без своите ранети браќа на раце.

„Под немилосрдниот оган, носењето на повредените во мракот не беше можно“, вели тој.

Тие се повлекле во мали групи.

„Непријателот отвори оган со минофрлачи, тенкови, артилерија, ноќни камикази дронови – одеднаш“, рече Виктор.

Loading...

Групата која одела зад него била погодена од артилериска граната.

Немаше преживеани.

Виктор и неговите другари започнале обид да стигнат до главната украинска позиција во Авдиивка.

Шест војници останале во Зенит

Петмина биле ранети и не можеле да одат, меѓу кои и болничарот Житник, снајперистот Павлов и противтенковскиот пешадија Андриј Дубнички.

Телата на овие мажи се идентификувани врз основа на видео објавено од руски блогери.

Loading...

Меѓу нив бил и Никола Савошик, кој не бил ранет, но решил да остане со своите соборци.

Тој верувал дека ќе биде заробен, според Виктор.

На Фејсбук, 110-та бригада објави порака дека поради целосното опкружување на Зенит, Украина „почнала преговори за размена на заробеници“.

Наводно, руската страна се согласила да ги евакуира ранетите Украинци и подоцна да ги размени.

Оваа порака им била пренесена на Иван и на другите во Зенит неколку часа пред доаѓањето на Русите.

Им било наложено да не покажуваат отпор.

Loading...

Но, Иван телефонски му рекол на својот роднина дека не верува дека Русите „ќе ги остават ранетите живи“.

„Дали тие се таму?”

На 15 февруари околу 11 часот, Ина Павлова добила порака од синот Георги.

„Русите знаат дека сме тука и дека сме сами“, напишал тој во својата последна порака.

Во тоа време, Иван му се јавил на својот братучед Дмитриј преку видео повик.

На сред разговор во зградата влегол руски војник.

Loading...

„Остави го пиштолот“, се слушаше глас на видеото кое го сними Дмитриј.

„Дали се таму?“ го прашал Дмитриј Иван.

„Да“, тивко одговорил Иван.

Во овој момент, Дмитриј престанал да го снима видеото, но разговорот продолжил уште неколку минути.

„Видов човек со брада“, се сеќава Дмитриј.

„Го замолив Иван да му го даде телефонот“. Сакав да ги замолам да не ги убиваат. Но, слушнав глас кој вели: „Исклучи го телефонот“.

Роднините на Иван беа сигурни дека тој и другите војници се заробени.

„Тие не се спротивставија еден на друг“, тврди сестрата на Иван.

„Нашето раководство го дозволи тоа“

На 17 февруари, генерал-полковникот Сирски нареди целосно повлекување од Авдиивка, за да ги „спаси животите на војниците“.

Сепак, за многумина беше доцна – вклучително и шесте војници кои се предадоа.

Еден ден подоцна, руските блогери објавија видео на социјалните мрежи на кое се гледаат безживотни тела.

Роднините на Иван, Андриј и Георги велат дека не се сомневаат дека се идентификувани.

„Русите ги убија“, вели мајката на Георги, Ина Павлова.

„И украинското воено раководство го дозволи тоа“, додава тој.

Извор: ВВС

Сите информации поврзани со најновите случувања со војната во Украина можете да ги прочитате ТУКА.