Слично како кај пливачите, кога поминуваат долги пливачки рути, срцата на астронаутите кои поминале извесно време во вселената се намалуваат, потврди новата студија на научниците.
Истражувачите дошле до тој заклучок споредувајќи ја физичката состојба на астронаутот Скот Кели, кој поминал една година во вселената, со состојбата на маратонскиот пливач Беноа Лекомте.
И во двете ситуации имало атрофија на органи.
Истражувањето го водел др. Бенџамин Левин, професор по интерна медицина на Универзитетот во Тексас на медицинскиот центар Југозападен во Далас, а резултатите биле објавени во списанието Циркулација.
Истражувањето е важно затоа што дава значителен увид во тоа што може да се случи со астронаутите за време на долгорочните вселенски експедиции, како што е она на Марс што американската агенција НАСА ја планира во следните децении.
– Преку истражување, научивме дека срцето е неверојатно „пластично“ и се прилагодува на притисокот на кое е изложено. Недостаток на притисок како резултат на недостаток на гравитација довело до тоа срцето на Кели да изгуби тежина. За време на летот во вселената, една од работите што се случува е што веќе немате толку изразен крвен притисок кон горниот дел од телото, бидејќи нема гравитација – рече Левин за „Би-Би-Си“.
Една година во истражувачката станица
Астронаутот Скот Кели поминал 340 дена на Меѓународната вселенска станица (ISS), делумно за да им овозможи на научниците да го испитаат влијанието на долгиот престој во вселената врз човечкото тело.
Од друга страна, тука е пливачот Лекомт, кој тргнал да плива во Тихиот океан во 2018 година и успеал да плива повеќе од две илјади и осумстотини километри за 159 дена, пливајќи во просек скоро шест часа на ден.
Научниците успеале да докажат дека толку многу пливање има сличен ефект врз притисокот врз срцето како останување во вселената и во услови без гравитација, бидејќи едно лице поминува повеќе време во хоризонтална положба.
Тие исто така објаснуваат дека научниците подолго време истражувале за лежење во хоризонтална положба со цел да ги симулираат условите за време на летот во вселената, бидејќи дури и за време на лежење, крвниот притисок се менува, односно протокот на крв помеѓу главата и нозете .
Во исто време, според искуството на професорот Левин, најдобра позиција за истражување била позицијата во која едно лице лежи потполно рамно на грбот или стомакот.
На тој начин, крвниот притисок во телото се менува и предизвикува, по подолго време, срцето (што е, како што е познато, мускул) да ја намали неговата маса.
– Гледајќи во левата комора на срцето на господинот Лекомт, видовме дека изгубил 20-25 проценти од вкупната тежина за време на четири до пет месеци пливање. Во текот на годината во вселената, видовме до 27 проценти губење на срцевата маса кај астронаутот Кели – рече Левин.
Процесот може да се врати назад
Добрата вест е дека процесот на намалување на срцевата маса може да се врати со редовно вежбање. Астронаутите на ISS имаат редовен и многу ригорозен план за физички активности. Иако им помага, се чини дека не е доволно за да се намали влијанието на останувањето во орбитата врз мускулите и коските.
Ова било токму она што е интересно за Левин затоа што тој верува дека пливањето, како значителна и многу тешка физичка активност, ќе го намали влијанието врз срцето и другите мускули во Лекомт.
– Интересно е во науката, учиш најмногу кога откриваш работи што воопшто не си ги предвидувал – рече подоцна.
Тој вели дека почнал да го разгледува тоа откритие, па сфатил дека Лекомт плива долго, со часови на ден, но не толку интензивно како, на пример, Мајкл Фелпс.
Неговата активност едноставно не е „агресивна“ доволно.
Добрата вест е дека промените во срцето не се долгорочни. Атлетичарот и астронаутот закрепнал брзо по враќањето на копното и на Земјата. Научниците исто така забележуваат дека да се биде во вселената може да го зголеми ризикот од оштетување на срцето, што може да се покаже катастрофално ако астронаутот има срцев удар во орбитата.
Професорот Левин е дел од програмата „Сајфер“ на НАСА, во која уште десет астронаути ќе бидат испратени на долгорочни мисии во вселената, а научниците ќе испитаат бројни параметри на нивните срца.