Ако кажеме дека чувствата нè трујат, тогаш тоа не е само поетски израз.
Не верувате во тоа?
Погледнете како чувствата влијаат на одредени органи, така полесно ќе разберете колку тесно се поврзани со труење на организмот.
1. Бес
Кога сме лути, постои стагнација во работата на црниот дроб. Оттука, изразот „Mи ја јаде јетрата“. Зошто не кажуваме за нешто што нè лути, дека ги оштетува бубрезите или белите дробови? Очигледно вековната природна мудрост го знае истото како и традиционалната кинеска медицина.
Вистината е секогаш една, без оглед дали сте Европеец, Индиец или Кинез. Чувството на лутина спречува нормална работа на црниот дроб, што е исклучително важно за чистење на нашата крв. Ако црниот дроб е блокиран од лутина, ние сме отруени!
2. Тага
Слична работа се случува кога чувството на тага го саботира правилното функционирање на нашите бели дробови – друг орган задолжен за детоксикација. Како дишете кога сте тажни? Дали е длабоко и опуштено? Без оглед на сè – може да кажете дека тогаш дишете како риба – плитко и во грчеви.
Затоа не случајно велиме дека „тагата нè зафаќа и нè стисна“ или дека чувствуваме дека „тагата нè гуши“.
Тагата директно влијае на дишењето и дебелото црево, и затоа дишеме плитко и имаме потешкотии со варењето – запек. Последица на обете е што во телото се задржуваат токсини кои не ги исфрливме со дишење или столче.
Крвта не добива доволно кислород и во него се задржува премногу јаглерод диоксид. Ова нè закиселува и спречува пренесување на одредени хранливи материи и, во краен случај, дури принудува некои клетки да се прилагодат на функционирањето без кислород (така се формираат клетките на ракот).
3. Страв
И третиот орган за детоксикација, бубрезите, е под силно влијание на чувствата. Бубрезите и мочниот меур се најмногу погодени од страв. Дали ги знаете изјавите дека некој „замрзнал од страв“ или „избледел од страв“? Ова се случува кога бубрезите, од страв, одеднаш се намалуваат и доаѓа до доцнење во филтрирањето и чистењето на крвта. Последица на тоа е нарушување на циркулацијата, што предизвикува ладење на нашите раце и нозе.
Ако стравот трае подолго време, последиците се сè потешки. Бубрезите исто така ги контролираат мускулите кои го затегнуваат вратот на мочниот меур и анусот. Ако се блокирани од страв, тие попуштаат и не се во можност да го контролираат сфинктерот (мускулна клешта) и да испуштат столица и урина. Оттука произлегуваат изразите дека некој „се плаши од нас“ или „испишан со страв“.
4. Грижа
Грижите директно не трујат. Ова чувство првенствено влијае на нашето варење – стомакот, слезината и панкреасот. Често се слуша дека има „грчеви од грижа“. Факт е дека тогаш органите за варење се во грч и не можат да ја извршат својата задача.
Затоа, дури и најквалитетната храна може да стане отров во организмот затоа што е погрешно обработена, и почнува да врие во дигестивниот систем, а храната останува во стегнатите органи.
Затоа, наместо добро изџвакана, третирана со киселина и ензимска храна, во нашите црева доаѓа полу-зготвена храна, што е одлична подлога за патогени организми и нивни отпадни производи, кои брзо нè трујат.
5. Алчност
А што е со алчноста? Ние ја чувствуваме токсичноста на алчноста во секојдневните настани, како во нашата земја, така и на други места во светот. Ние велиме дека алчните луѓе се „тврдоглави“ и тоа е многу точен опис.
Алчноста влијае на срцето и тенкото црево. Желбата за поголемо и поголемо богатство се манифестира со аритмии и неправилности во работата на срцето. Алчноста успешно ги создава сите други, веќе споменати, чувства.
Кој живее во постојан страв дека нешто може да му биде одземено, дека ќе пропадне или дека е оптоварен со тоа за да може да добие уште повеќе, многу брзо почнува да ги доживува другите споменати чувства.
Дали сега ви е појасно зошто велиме дека петте споменати отрови се основа за повеќето болести што ги знаеме денес?
Кога тие постојано се повторуваат и постојано влијаат на одредени органи, тие создаваат слаба точка (како што велиме во медицината, locus minoris), што е, тогаш, приемчиво за другите, материјално повеќе опипливи тешкотии со органите.
Така, „вечно тажните“ имаат хронични тешкотии во дишењето (астма, бронхитис), „вечно загрижените“ имаат тешкотии со варењето на храната, „секогаш лутите и разочарани“ имаат тешкотии со црниот дроб, „постојано исплашената“ седа коса, тешкотиите на репродуктивните органи, потешкотии во циркулацијата и воспаление на уринарните органи и сл.