Градот Даулатдија се наоѓа на бреговите на реката Падма. Ова е место што го засилува загадувањето од толпата автобуси, фериботи и камиони во постојано преполната гужва. Како што запира сообраќајот, луѓето одеднаш трчаат по улиците. Во најголем дел, ова се мажите кои доаѓаат тука да бидат „послужени“ во најголемиот бордел во светот.
Речиси сите жени и тинејџери кои живеат тука се проститутки. Повеќето од нив се таму затоа што биле препродадени, честопати од членовите на нивните семејства.
Се проценува дека во градот има помеѓу 1.300 и 2.000 сексуални работници, а градот „услужува“ околу 3.000 мажи на ден.
Бангладеш е една од ретките муслимански земји каде и купувањето и продавањето сексуални услуги се легални, под услов борделите да бидат соодветно лиценцирани.
Луѓето стануваат сексуални работници преку правен процес надгледуван од владата, полицијата, па дури и верските институции.
Иако сексот пред брак во Бангладеш е забранет со закон, иронично е што проституцијата не е.
Жените можат да добијат лиценца ако имаат 18 години и да се изјаснат дека влегуваат во бизнисот доброволно.
Откако ќе се регистрираат, тие завршуваат во комплекс бордели, а целиот бизнис го следи локалната полиција, позната по својата корупција.
На малолетни лица им е забранета проституција, иако илјадници девојчиња на возраст под 18 години се во деловна активност. Некои се под 10 години, а во шокантно видео на Би-Би-Си се откриени и деца кои имаат само седум години.
Просечната возраст на проститутка овде е 14 години. Доколку бидат присилени на работа, нивните макроа едноставно ќе ѝ платат на локалната полиција да го спроведе процесот на регистрација со едноставно правило, колку е помладо детето толку повисоко е митото.
Бидејќи жените работат и живеат на истиот простор, бебињата и децата честопати се кријат под креветот или во плакарите додека мајката „работи“.
Сексот не е безбеден таму, така што сексуалните заболувања и бременоста се секојдневни. Се разбира, сексот без заштита се плаќа повеќе, така што не е изненадувачки што главната причина за смрт кај жените во оваа област е крварење од несоодветно извршени абортуси.
Кога жената во овие услови ќе одлучи да стане мајка, таа се соочува со многу пречки за здрава бременост, особено затоа што нивните макроа ќе ги спречат да ја имаат потребната медицинска нега. Тие честопати се принудени да ја продолжат својата работа и покрај тоа што се бремени затоа што, како што се продава незаштитен секс се продава и бременоста, така има клиенти кои се особено восхитени од тоа и се подготвени да платат повеќе.
Сместена во центарот на областа Раџбари во центарот на Бангладеш, Даулатдија е толку голема што честопати се нарекува „борделско село“. Огромното мнозинство клиенти се возачи на камиони заради локацијата на местото, а освен локацијата, разни правни и здравствени фактори го прават тоа особено интересен случај.
Интересно е што климатските промени имаат значително влијание врз самата сексуална работа.
Бангладеш е многу чувствителен на климатските промени и ниската надморска височина и високата густина на население карактеристична на оваа јужноазиска земја го прават подложен на климатски фактори. Зголемувањето на нивото на морето е една од најголемите закани за дури третина од крајбрежното население.
Бидејќи луѓето се оддалечуваат како резултат на ефектите од климатските промени, вклучувајќи невреме, поплави и природни непогоди, многу семејства се одвоени. Ова претставува сериозен ризик за жените и децата бидејќи семејствата и пријателите служат како заштитен систем против сексуална трговија и други форми на сексуално насилство.
Кога жените и децата се лишени од својата заштита по природни непогоди, тие се поранливи на трговија со луѓе.
Екстремното време го уништува и земјоделството, што ги зголемува цените на храната. Жените потоа се свртуваат кон проституција за да го хранат семејството.
Покрај тоа, Бангладеш ги прифаќа повеќето бегалци Рохиња од светската криза со бегалците во Мјанмар, а скоро 700.000 лица сега бараат азил. Повеќе од половина се жени и деца, сладок плен за макроата во Бангладеш.
И покрај чекорите преземени од владата на Бангладеш за казнување на овие трговци со луѓе, приливот на ранливи луѓе неизбежно го влоши проблемот со трговијата со сексуални односи во земјата.
Мојна не сакала да оди во Даулатдија, таа завршила таму откако нејзиниот сопруг ја продал во бордел. Имала 13 години и никој не се мачел да ѝ објасни што значи борделот.
– Кога за прв пат започнав да работам, сакав да каснам, удирам и викам и да го повредувам секој човек што влегуваше во мојата соба како да сум куче. Ги молев да ме остават сами, но тие не сакаа“, се сеќава таа.
После неколку недели, таа сфатила дека отпорот е залуден и се помирила со судбината.
Кога имала 12 години, една година откако се омажила и седум месеци откако го добила првиот циклус, започнала да повраќа. Баба и ѝ рекла дека е бремена. Кога ја однеле во болница, заклучиле дека нејзината карлица е премногу мала за природно породување, па затоа извршиле царски рез. Толку млада и наивна, таа дури и не сфатила дека се породила додека не го ставила своето бебе во нарачје. Нејзината ќерка Каја сè уште живее со семејството на нејзиниот сопруг, истото што ја продаде за проституција.
За жени и девојчиња на ова место, нема враќање назад. Нема телефонски повици, сакани кои херојски ќе ги спасат или места што можат да ги наречат дом.
Во очите на општеството, тие се обележани со проклетство на срам и мора да останат таму до крајот на животот.
Дури и смртта нема да им прости – тие нема да можат да бидат погребани на осветено земјиште во согласност со традиционалните обреди, туку нивните коски ќе бидат складирани во необележани гробови на периферијата на градот од каде не успеале да избегаат.