Се нарекува најстара професија во светот, и тоа со добра причина. Според британскиот социолог Кетрин Хаким, проституцијата напредувала во секое општество во современиот свет низ човечката историја.
Тоа дури не е исклучиво човечка активност, бидејќи се забележани случаи на женски шимпанза кои го „менуваат“ сексот за храна.
Иако сексуалната работа е незаконска во одредени држави, нејзиниот правен статус варира ширум светот. Во некои земји, како што е Холандија, тоа е законски регулирано. Во други, како Нов Зеланд, е декриминализирана, што значи дека нема закони што го регулираат или ограничуваат. Во други земји како Тајланд, проституцијата е теоретски нелегална, но законите не се применуваат.
Без разлика дали „продажбата на секс“ е легална или не, сексуалната работа е стигматизирана професија насекаде во светот.
Сексуалните работници се претежно жени, а клиенти им се скоро секогаш мажи. Секако, постојат машки сексуални работници, но тие исто така им служат скоро исклучиво на мажите.
Платениот секс може да биде прилично скап, а мажите кои го бараат честопати мораат да ризикуваат правни последици, социјална стигма и распад на сопствените љубовни врски – како брак, за да продолжат со тоа.
Какви мажи плаќаат за секс?
Ова прашање го истражија шведскиот психолог Шарлот Деоган и нејзините колеги во статијата неодамна објавена во Архивите за сексуално однесување.
Студијата користела податоци од примерок од над 6.000 мажи од Шведска, на возраст од 16 до 84 години, земени од многу поголема анкета за сексуално и репродуктивно здравје спроведена од Шведската агенција за јавно здравје во 2017 година.
Клучното прашање во овој истражувачки проект било: „Дали некогаш сте платиле или сте дале друга надокнада за секс?“
Некој нема партнер, а некој има партнер со кој не ги исполнува своите потреби
Шарлот Деоган и нејзините колеги разгледале и други варијабли во сексуалниот живот на испитаниците. Од испитаниците особено било побарано да го оценат нивото на сексуално задоволство во нивните животи.
Оние што изјавиле дека не се задоволни, добиле можност да ги кажат своите причини. Тие вклучуваат недостаток на сексуален партнер, недоволен број на сексуални партнери и неможноста да имаат секс со нивниот партнер како што сакаат – во квантитет, мерка, квалитет или начин.
Други релевантни проблеми се занимаваат со сексуалните активности на учесниците на интернет.
Ова вклучувало пребарување на сексуален партнер преку интернет и гледање порнографија.
Конечно, Шарлот Деоган и нејзините колеги проучувале и разни демографски карактеристики, како што се возраста, нивото на образование и приходите.
Секој десетти маж плаќал за секс
Околу 10 проценти од испитаниците изјавиле дека платиле за секс во одреден момент од животот. Овој број е сличен на оној добиен во други студии, иако процентот е обично малку поголем во земјите каде проституцијата е легална или толерирана.
Деоган и колегите истакнуваат дека „купувањето секс“ во Шведска е незаконско и строго се гони од 1999 година. Сепак, тоа е легално во многу други европски земји, па затоа не им е тешко на шведските мажи да заминат во странство во т.н. сексуални празници.
Деоган и нејзините колеги откриле и дека постарите шведски мажи имаат нешто поголема веројатност да плаќаат за секс отколку нивните помлади сонародници. Сепак, не е јасно зошто е тоа така.
Можеби постарите мажи имаат подобри финансиски услови да плаќаат за секс, но може да се случило и овие постари Швеѓани да ангажирале сексуални работници пред да станало нелегално.
Може да има и други причини зошто клиентите се постари. Нема сомнение дека помладите мажи почесто привлекуваат сексуални партнери отколку постарите мажи. Понатаму, помладите мажи, дури и ако имаат расположлив приход, може да бидат почувствителни на стигмата околу плаќањето за секс.
Податоците со кои располагаат Деоган и колегите едноставно не се однесуваат на ова прашање, и ова е очигледно тема за понатамошно истражување.
Кај проститутките одат кога ќе заштедат за секс
Деоган и нејзините колеги, исто така, не утврдиле значителни разлики во приходите или образованието помеѓу мажите кои плаќале за секс и оние кои не плаќале.
Со други зборови, мажите не ангажираат сексуални работници само кога имаат расположлив приход. Всушност, истражувачите дури забележале и малку зголемена тенденција да плаќаат за секс на најниско социоекономско ниво, што сугерира дека оние мажи кои можат да бидат премногу сиромашни за да привлечат партнер, ќе заштедат за повремена посета на сексуален работник.
Оние што гледаат порнографија почесто одат кај проститутки
На крајот, дури варијаблите на сексуални животи предвиделе дали мажите че плаќаат за секс или не. Поточно, оние кои пријавиле дека не се задоволни од нивниот сексуален живот и кои барале или запознале сексуални партнери преку интернет, имале пет пати поголема веројатност да плаќаат и за секс отколку другите мажи во примерокот.
Покрај тоа, оние кои често гледале порнографија, имаат три пати поголема веројатност да платиле за секс.
Висок и незадоволен сексуален нагон
Овие три варијабли на сексуалниот живот (незадоволство, дружење преку интернет и употреба на порнографија) веројатно ќе бидат резултат на висок сексуален нагон.
Поединечни мажи и жени многу се разликуваат во тоа колку сакаат секс. Но, како што истакна Кетрин Хаким, мажите во просек имаат повисок сексуален нагон од жените во сите возрасни групи и тој јаз се зголемува само со возраста.
Додека младите жени обично немаат проблем да привлечат сексуални партнери во број што им одговара, постарите жени почесто пријавуваат намалена потреба за секс.
Овој проширен јаз меѓу сексуалните нагони кај мажите и жените доведува до она што Хаким го нарекува „машки сексуален дефицит“.
Особено кога мажите влегуваат во средна возраст, тие честопати се среќаваат со сопруга која повеќе не е заинтересирана за секс. Оние постари мажи кои сè уште можат да привлечат помлади жени ќе го сторат тоа, или вонбрачно, или преку развод и повторно венчање.
Во меѓувреме, оние што не можат да го сторат тоа, наместо тоа можат да се обратат до сексуални работници за да ги задоволат нивните сексуални потреби.
Машки сексуален дефицит и сексуална работа
Во Шведска, на проституцијата се гледа како на социјална „болест“ заснована на родова нееднаквост, а правната стратегија беше да се прогонуваат оние кои „купуваат“ секс, а не оние што го „продаваат“ – односно да казнуваат клиенти, а не проститутки.
Шарлот Деоган и нејзините колеги се чини дека се согласуваат со ова гледиште и сметаат дека нивното истражување може да помогне во поставување политики насочени кон искоренување на сексуалната работа за зголемување на родовата еднаквост во Шведска.
На жените обично им е полесно да најдат сексуални партнери отколку мажите
Кетрин Хаким, напротив, тврди дека машкиот сексуален дефицит е толку голем што сексуалната работа никогаш не може да биде целосно укината, бидејќи секогаш ќе има млади жени подготвени да заработат за живот со задоволување на потребите на „дарежлив господин“.
Затоа, криминализацијата на сексуалната трговија само го прави поопасно за сексуалните работници да се вклучат во неа.
Како, тогаш, е најдобро да се заштитат жените кои се занимаваат со сексуална работа?
Џералд Мозли, пензиониран адвокат на Калифорниското Министерство за правда, спровел обемни интервјуа со сексуални работници и открил дека огромното мнозинство од нив имаат позитивен став кон својата професија.
Ова понатаму сугерира дека легализацијата или декриминализацијата на сексуалната работа е најдобриот начин да се заштитат жените и мажите кои избираат да се занимаваат со ваков вид на работа.
Понатаму, сексуалните работници со кои Мозли разговарал, го потврдиле она што Хаким, како и Деоган и колегите, го пронашле во нивното истражување – односно мажите кои плаќаат за секс го прават тоа затоа што не ги исполнуваат своите сексуални потреби во секојдневните врски, пренесува Psychology Today.