Кога израелските одбранбени сили (ИДФ) се обидоа да го елиминираат Хасан Насрала во 2006 година, првиот обид не успеа бидејќи лидерот на Хезболах ја напушти локацијата, а во вторите два обида бункерот го издржа ударот.
ИДФ овојпат не сакаше ништо да препушти на случајноста, па откако ја потврдиле локацијата, за секој случај фрлиле 80 бомби и уништија четири околни згради, како и бункерот на Насрала.
Иако овој и другите напади врз раководството на Хезболах, вклучително и оние со пејџери и воки-токи, се голем успех на израелската разузнавачка заедница и војската, ова се всушност единствените успеси во 40-годишната војна меѓу Израел и Хезболах.
По неуспехот на силната воена интервенција во 2006 година, израелските разузнавачки служби ги реорганизираа своите операции и се посветија на трпеливо собирање информации, пишува Фајненшл тајмс.
Во следните две децении, израелскиот Оддел 8200, кој се занимава со собирање информации од широк спектар на електронски сигнали (не мора да значи комуникациски уреди) во соработка со Аман, воената разузнавачка служба, спроведе длабинска анализа на голем број податоци да го мапира развојот на Хезболах.
За каква концептуална промена станува збор најдобро покажува фактот што израелските разузнавачки служби веќе не го нарекуваа Хезболах „терористичка група“, туку „армија на теророт“, што значи дека ги проучувале како сирискиот или иранскиот армија.
„За Израел, Хезболах беше сложувалка завиткана во крстозбор, завиткана во октагон“, како што пишува „Фајненшл тајмс“, до 2012 година кога излегоа од скривниците и се приклучија на граѓанската војна во Сирија за да го поддржат Башар ал Асад.
Ова создаде совршена можност за Израел да започне да составува многу подетална „разузнавачка слика“ за Хезболах: кој командува со воените операции, кој добива унапредување, кој е корумпиран, кој штотуку се вратил од необјаснети патувања.
Иако борците на Хезболах се зацврстија во крвавата сириска граѓанска војна, тие исто така мораа да го засилат регрутирањето, како поради барањата на бојното поле, така и поради загубите, а тоа исто така му даде можност на Израел да вметне свои агенти или да најде потенцијални дезертери.
„Сирија беше почеток на експанзијата на Хезболах“, рече Ранда Слим, програмски директор на Институтот за Блискиот Исток во Вашингтон.
„Тоа ги ослабна нивните механизми за внатрешна контрола и ја отвори вратата за инфилтрација од големи размери.“
Војната во Сирија, исто така, создаде мноштво податоци, од кои голем дел се јавно достапни за обработка на израелските шпиони и алгоритми.
Некролози во форма на „маченички плакат“ што редовно ги користи Хезболах, а на нив има трошки, но и грутки од најразлични информации: од каде е борецот, каде загинал, кој е кругот на неговите пријатели кои ја објави веста за неговата смрт на социјалните мрежи.
Погребите открија уште повеќе затоа што понекогаш на нив се појавуваше високото раководство на Хезболах, макар и накратко.
Тие се разоткрија во Сирија, па дотогаш тајната група одеднаш мораше да остане во контакт и да споделува информации со озлогласено корумпираната сириска разузнавачка служба или со руските разузнавачки служби, кои Американците редовно ги следеа.
„Тие од многу дисциплинирани и пуритански станаа некој кој (кога го бранеше Асад) пушти многу повеќе луѓе отколку што требаше“, рече Језид Сајиг, висок соработник во Центарот за Блискиот Исток Карнеги.
Фокусот на Израел на Хезболах е поддржан и од фактот дека Израел поседува неспоредлива технолошка надмоќ: шпионски сателити, софистицирани дронови и хакерски способности кои го претвораат секој мобилен телефон во уред за слушање, пренесува Dnevnik.hr.
Откако ќе се идентификува борец на Хезболах, неговите дневни обрасци на движење се испраќаат до базата на податоци што се храни од уреди кои го вклучуваат мобилниот телефон на неговата сопруга, километражата на неговиот „паметен автомобил“ или уред за навигација.
Сите овие информации можат да се фатат преку различни извори: од беспилотно летало што му лета над главата, хакирана камера за надзор на сообраќајот покрај која штотуку минувал, па се до неговиот глас што случајно бил фатен на микрофонот вграден во далечинските уреди на модерни телевизори.
Сето ова хранеше огромна база на податоци и бараше време и трпение за собирање, што се исплатеше бидејќи веќе на почетокот на воздушните операции во Либан, ИД таргетираше 3.000 потенцијални упоришта и цели на Хезболах, бидејќи подготви податоци од разузнавачката заедница.
Сето тоа кулминираше минатиот петок со убиството на Насрала, чин што претходникот на Бенјамин Нетанјаху, Ехуд Олмерт, го одобри во 2006 година, но ИДФ не успеа да го изврши.