Соединетите Американски Држави доделија уште 2,2 милијарди долари за финансирање на војната во Украина и како воена помош за 18 други земји кои се „потенцијално загрозени од агресија од Русија“, беше објавено минатата недела во Вашингтон.
Како што е објаснето, споменатите пари биле доделени на регионалните партнери за да помогнат во елиминирањето на заканите и да се одбие руското влијание во овој дел од светот.
Станува збор за земји кои извесно време беа сојузници на Русија или се наоѓаат во стратешки важни европски области: од Литванија и Латвија на север, до Албанија и Грција на југот на континентот.
Пари се доделени и за Босна, Хрватска, Црна Гора, Словенија, Северна Македонија и, како што наведоа, Косово.
Унгарија ја нема на листата на „победници“.
За потсетување, на Украина ѝ беа доделени 44,3 милијарди долари американска помош до 3 август, што ја потона првата земја на Запад до врат во војната во Источна Европа.
Затоа останува особено интригантно прашањето – кој на крајот ќе ја плати цената на оваа војна?
Кога станува збор за Русија, нема многу дилема. Но, во случајот со Украина, работите се сосема поинакви.
Имено, станува збор за една од најсиромашните земји на континентот, која безглаво се согласи да ја финансираат загубената војна – од Американците.
Никој не може со сигурност да предвиди како би изгледала оваа земја по стапувањето на сила на мирот. Дали сепак ќе биде втор по големина на континентот и дали воопшто ќе опстане како целина? Или на нејзина територија ќе се родат некои нови мали држави? Кого ќе прифатат за заштитник? Дали новиот устав ќе помине без триење или времето на војните сè уште не е завршено?
„Кризата во односите меѓу Русија и Западот на крајот ќе се реши на преговарачка маса“, рече претставникот за печатот на Кремљ, Дмитриј Песков минатата недела во Москва.
„Западните земји направија премногу грешки (во однос на Украина) и ќе мора да бидат подготвени да платат за тоа. И кога ќе дојде тој момент, Москва ќе знае како да ги брани своите интереси“, заклучи Песков.
Украинското прашање од самиот почеток не беше од локален карактер. Напротив, тоа е судир меѓу две цивилизации кои, поради околностите, делат заеднички простор.
Војната во втората по големина европска земја предизвикува тектонски нарушувања во функционирањето на целиот континент и многу пошироко. Во овој конфликт се вклучени сите до врат: Русија, САД, Кина, Иран, Турција…, секој на свој начин, и сите се подготвени да заработат пари од овој конфликт.
Некои работи се јасни: Москва едноставно не може да си дозволи да ја изгуби војната. Тоа би ја чинело многу, а евентуалното повторно губење на Крим и одвојувањето од брегот на Црното Море би биле само врвот на ледениот брег.
Евентуалното доаѓање на некои нови газди на овие простори би било тежок удар за евро-азискиот гигант, кој како резултат на тоа би можел да подлегне на сепаратизмот на другите народи од нивните територии.
Европа, од друга страна, е целосно збунета. Никој до неодамна не мислеше дека ќе бидат во војна во 21 век.
Доколку би можеле да се решат некои „ситни“ конфликти, како што е балканскиот, украинската драма покажа дека на поделбата на Европа на „Студената војна“ веќе нема место, туку дека станува погубна.
На крајот на краиштата, трошоците за одржување на НАТО како безбедносен систем достигнаа такви размери што многумина, пред сè Германија, почнаа сериозно да размислуваат за зајакнување на сопствените армии.
Би можело да се каже дека острата поделба на „наши и нивни“ веќе не функционира ниту за Соединетите Американски Држави, туку повеќе делува како пречка за секој што денес значи нешто на меѓународната сцена.
Верувањата дека американските енергетски производи можат да ги заменат руските во Европа или дека продажбата на американско оружје на Европејците е „кока-кола што снесува златни јајца“ во голема мера и неповратно паднаа во занемареност.
Поделбите на „цивилизираниот свет“ исто така не одат во прилог на далечната источна Кина.
Оваа неодамна далечна земја дојде во ситуација кога светскиот пазар е клучен за нејзиниот опстанок. Производите од најсовремена технологија, како и оние за најширокиот круг купувачи, дури го добија своето целосно значење со доаѓањето на Кинезите.
Фотографирајте го зајдисонцето на познатиот Кинески ѕид со некои од десетиците милијарди мобилни телефони произведени овде, кои им го покажуваат патот на другите нации, и малите и големите.
За германски „Велт“ нема дилема кој ќе победи во украинската војна: тоа ќе биде Русија.
Весникот го наведува отсуството на украински герилци како една од главните причини за оваа претпоставка.
На полињата каде што се води војната, локалното население едноставно не е подготвено да „одат во шума“ и партизански да му се спротивстави на напаѓачот.
Сè е препуштено на настаните на фронтот или на оние што избегаа од него. Тоа значи и дека нема подготвеност уредувањето на повоениот живот да се земе во свои раце.
И тоа е најголемиот пораз.
Сите информации поврзани со најновите случувања со војната во Украина можете да ги прочитате ТУКА.