За разлика од западниот свет, кој целосно ја спои ликот на Свети Никола со ликот на Дедо Мраз, во Русија овие две легенди се развиваат независно.
„Дедо Мраз“ стана симбол на руската зима во далечното минато.
Сепак, легендата за него претрпе големи промени. Дедо Мраз, според руската традиција, порано бил злобен волшебник кој смрзнувал луѓе и киднапирал деца, носејќи ги во својата џиновска вреќа. За да ги „откупат” децата, родителите морале да му даваат подароци.
Со текот на времето, верувањето се сменило – под влијание на христијанството и Свети Никола, Дедо Мраз стана љубезен и добар и наместо да киднапира, тој започна да им дава подароци на децата.
Од 19 век, легендата за Дедо Мраз е под најголемо влијание на книжевните дела. Токму во тоа време, дедото што носи подароци го доби својот асистент во Русија – Сноу Мејден, внука на Дедо Мраз, која првпат се појави во истоимената бајка од Александар Островски.
Сепак, тешките времиња за Дедо Мраз во Русија допрва требаше да дојдат.
Сталиновото „помилување“ на Дедо Мраз
По 1917 година и Октомвриската револуција, Дедо Мраз бил „протеран“ од Русија.
Тој се сметал за еден вид „детски крал“, што било неодржливо во нововоспоставениот советски режим.
Во 1928 година, тој бил прогласен за „сојузник на свештеници и кулаци“, а во земја каде што било забрането какво било изразување на верски чувства, тоа не била добра позиција за митското битие.
Дури и новогодишните елки биле забранети во Советскиот Сојуз до 1935 година, бидејќи тие се сметале за „буржоаско и религиозно верување“, пишува „Русија денес“.
И покрај сето ова, Дедо Мраз „преживеал“
Само 20 години по забраната во 1917 година, Дедо Мраз се вратил во Русија со подароци, но овој пат не за Божиќ, туку за „наднационална“, нерелигиозна и универзална новогодишна прослава.
Во 1937 година, Дедо Мраз за првпат дошол во Московскиот дом на Алијансата.
За да не се изедначи со западниот Дедо Мраз, не било дозволено бојата на облеката да биде црвена, и постои приказна дека Сталин лично наредил Дедо Мраз во Русија да мора да носи само сини палта.
Што се однесува до новогодишните елки, во 1935 година ги бранел високиот советски политичар Павел Постишев.
Тој јавно побарал новогодишните елки, не за Божиќ, туку за Нова Година, да бидат поставени во училиштата, детските домови, клубовите и кината, бидејќи потеклото на обичаите, што во секој случај е од претхристијанскиот период, е „помалку важно од радоста што тој може да ја даде на советските деца.
И така, и Дедо Мраз и елката во Советскиот Сојуз добиле „помилување“.
Како што се испоставило, тие ја надживеале и државата и политичарите од тоа време, па руските деца сè уште со нетрпение ги очекуваат подароците што ќе ги најдат под елката, а кои им ги оставил нивниот најсакан дедо.