Земјата во иднина би можела да добие прстен како Сатурн, но тој нема да се состои од астероиди и вселенски карпи, туку ѓубре, вели професорот од Универзитетот во Јута, Џејк Абот.
Абот истакнува дека се поинтензивната активност на Земјаните во нејзината орбита резултира со создавање на големи количини ѓубре – остатоци од ракети, стари сателити, уништена опрема и друго.
Европската вселенска агенција проценува дека повеќе од 170 милиони парчиња вселенски отпад поголеми од еден милиметар моментално се во орбитата.
Тоа ѓубре може да стане опасно, бидејќи станува преполно во орбитата поради сè повеќе лансирање сателити, планирани научни и туристички вселенски летови.
Имено, дури и малите парчиња кои со голема брзина удираат во сателит, летало или во Меѓународната вселенска станица можат да предизвикаат големи проблеми.
Затоа научниците со години размислуваат како да го решат проблемот со вселенскиот отпад. ЕСА веќе тестираше „мрежа“ со која леталото би фаќало поголеми парчиња отпад во орбитата.
Но, професорот Абот има малку поинаков предлог. Во една неодамнешна статија во списанието Nature, тој опиша како да се реши проблемот со вселенскиот отпад користејќи магнети.
Абот предлага магнетите да бидат прикачени на роботска рака, со цел да се создаде специјална електрична струја која би можела да контролира поединечни парчиња вселенски отпад и да ги забави во својата орбита.
Неговиот предлог е еден вид „атрактивен зрак“ кој изгледа одлично на хартија.
Во моментов е само прашање како да се изгради и лансира, изјави тој за The Salt Lake Tribune.
Дали решението на Абот навистина ќе заживее и ќе го реши проблемот со вселенскиот отпад или сепак ќе треба да се потпреме на други модели?
Во секој случај, проблемот со вселенскиот отпад ќе стане поизразен во годините што доаѓаат.
Само да се надеваме дека ќе најде решение за грижа пред да стане проблем за сè што лета во орбитата на Земјата и го промени изгледот на Сината планета.