Шеесетина лица загинаа во земјотресот со јачина од 7,6 степени според Рихтеровата скала што ја погоди Јапонија, а спасувачките тимови денеска се обидуваат да стигнат до изолираните области каде што зградите се урнаа, патиштата се уништени, а струјата е прекината на десетици илјади домови.
Од друга страна, над 50.000 луѓе загинаа во земјотрес со слична сила во Турција лани.
Зошто има толку драстична разлика во бројот на жртви најдобро се објаснува со зградите во Јапонија.
Поради уништените патишта, хеликоптерското извидување открило уништување на згради и инфраструктура.
Околу 1.000 куќи се уништени во близина на епицентарот на земјотресот.
Иако штетите во Јапонија се големи, не е ни приближно каква земјотресот со слична јачина предизвика во Турција минатата година.
Во серијата земјотреси што ги погодија Турција и Сирија во февруари 2023 година, од кои најсилниот беше со јачина од 7,8 степени, загинаа речиси 60.000 луѓе. Целиот пограничен регион беше опустошен, а куќите и зградите паднаа како кули од карти.
Во тоа време, многумина се обидуваа да разберат зошто оваа природна катастрофа – за која Турција наводно се подготвуваше повеќе од 20 години – предизвика толку голема штета на инфраструктурата.
Сепак, постои една земја која е со децении пред остатокот од светот кога станува збор за отпорноста на зградите на земјотреси.
Со подвизи на модерното инженерство, јапонските згради отпорни на земјотреси и помогнаа на земјата да се справи со бројните силни земјотреси кои би биле катастрофални во остатокот од светот, пишува Блиц.
Напредокот во дизајнот на згради отпорни на земјотреси е главно неопходен во Јапонија.
Островската држава се наоѓа на таканаречениот Огнен прстен на Тихиот Океан, зона каде што лежат една под друга евроазиската, пацифичката и филипинската тектонска плоча.
Овој огромен притисок повремено предизвикува огромно ослободување на енергија – што резултира со земјотреси.
Три стандарди на издржливост
Јапонија претрпе бројни земјотреси во текот на својата историја, еден од најлошите беше Големиот земјотрес Канто од 1923 година.
Тој беше со јачина од 7,9 степени според Рихтеровата скала, ги опустоши Токио и Јокохама и уби над 140.000 луѓе.
По Втората светска војна, јапонската влада воведе низа сè построги мерки за да ги принуди градежниците да градат згради отпорни на земјотреси.
Јапонските стандарди за отпорност на земјотреси во зградите се како што следува:
Таишин: Ова е минималниот услов за зградите отпорни на земјотреси во Јапонија и налага греди, столбови и ѕидови да бидат со минимална дебелина што може да издржат тресење.
Сеишин: Следното ниво се препорачува за високи згради и користи амортизери кои апсорбираат голем дел од енергијата од земјотресот. Во суштина, слоеви од дебели гумени карти се поставуваат на земја под основата, со што се апсорбираат ударите.
Меншин: Ова е најнапредната форма на згради отпорни на земјотреси во Јапонија, а воедно и најскапата. Самата градежна конструкција е изолирана од земјата со слоеви од олово, челик и гума кои се движат независно од подлогата. Тоа значи дека самата зграда се движи многу малку – дури и при најтешки земјотреси.
Што друго прават Јапонците?
Во зависност од локацијата и намената на зградата, јапонските архитекти можат да избираат од многу други карактеристики на зградите отпорни на земјотреси, вклучително и употребата на челична рамка во јадрото на зградата – наспроти армирано-бетонското јадро вообичаено во западните структури.
Исто така, пожелно е да се користат дијагонални амортизери, челични греди и столбови наместо бетонски столбови, нишала во јадрото или на покривот на зградата, мрежести конструкции кои помагаат во зајакнувањето на зградата.
Многу нови згради се поврзани и со систем за рано предупредување, кој ги предупредува жителите на претстојниот земјотрес.
Вратите што паѓаат се повеќе се користат за да се обезбедат повеќе средства за бегство, како и покриени светла за заштита на луѓето во случај светилките да експлодираат.
Другите земји кои се соочуваат со природни катастрофи можат да научат од пристапот на Јапонија дека силната регулатива е од витално значење – јасните закони за минималните стандарди за отпорност значат дека јапонските градежници знаат што треба да направат или ќе се соочат со високи казни.