Платеничката група Вагнер има глобално воено присуство, но експертите се прашуваат како ќе ја пополнат празнината што ја остави нивниот лидер.
Евгениј Пригожин помина речиси една деценија создавајќи ја паравоената група Вагнер.
Таа стана клучна за руската воена машина во Украина, а трупите на Пригожин помогнаа да се прошири руското влијание низ целиот свет, поддржувајќи ги сојузниците на претседателот Владимир Путин во Африка и Сирија.
Сега неговата смрт предизвика серија шпекулации за иднината на групата.
Западните безбедносни службеници се прашуваат кој ќе го заземе неговото место и што ќе биде со платениците што тој ги предводеше.
Кој ќе го води Вагнер сега?
Д-р Џоана Де Деус Переира, виш советник во Институтот за кралски Обединети услуги, изјави за Би-Би-Си дека смртта на Пригожин најверојатно ќе доведе до „извесна реконструкција“ на групата.
Но, таа исто така рече дека, генерално, операциите на Вагнер најверојатно ќе продолжат на прилично сличен начин како што продолжија под водство на Пригожин.
„Организацијата ќе опстане во иднина, веројатно под друго име, но таа веќе ја покажа способноста да се прилагоди и трансформира“, рече таа.
„Мораме да гледаме на Вагнер не само како еден човек, туку како на екосистем, како на хидра со многу, многу глави и многу различни интереси во Африка.
Руслан Трад, безбедносен аналитичар за Атлантскиот совет, се согласува.
Тој за Би-Би-Си изјави дека смртта на Пригожин, најверојатно, ќе доведе до тоа на негово место да биде назначен некој со врски со руската воена разузнавачка служба ГРУ да раководи со групата.
Но, тој исто така посочи дека најголемиот предизвик за Путин ќе биде да најде некој со доволно длабоки џебови за да ги финансира операциите на паравоената група без директно да му се заканува на неговиот режим.
„Тие ќе се обидат да најдат нов финансиер затоа што Пригожин беше главниот паричен човек таму“, вели Трад.
„Мислам дека ќе биде потешко да се најде нов финансиер бидејќи Вагнер има добри команданти, но парите се важен фактор. Можеби ќе назначат некој од круговите блиски до Путин“.
Беноа Брингер, новинар чиј документарец „Подемот на Вагнер“ го следи развојот на оваа паравоена група, за Би-Би-Си изјави дека еден од главните кандидати е генералот на ГРУ Андреј Аверјанов.
„Веројатно, на Путин му требаше време тајно да ја организира транзицијата. Тоа би објаснило зошто чекал два месеци за да се ослободи од Пригожин“, додаде тој.
Емили Ферис од Кралскиот институт за Обединети услуги истакна дека Москва „најверојатно ја научила лекцијата дека личностите како Пригожин со свои опасни амбиции се неодговорни“, додавајќи дека „секој нов лидер на Вагнер ќе биде некој што ќе го одбере Кремљ“.
Што ќе се случи со трупите на Вагнер во Белорусија и Украина?
Во поголемиот дел од изминатата година, Вагнер беше дел од најефективните руски борбени сили во Украина, а војниците успешно ги освоија источните градови Соледар и Бахмут по крвавите битки.
Но, Ферис вели дека смртта на Пригожин веројатно нема да има големо влијание врз текот на војната.
„Војниците на Вагнер не биле активни во Украина од востанието, а нивните војници или се стационирани во Белорусија или се апсорбирани од Министерството за одбрана, така што сегашното влијание врз војната во Украина, во која руските сили продолжуваат да се спротивставуваат на украинската контраофанзива, најверојатно засега ќе биде минимална“, забележа таа.
Таа додаде дека е малку веројатно трупите на Вагнер да се вратат на боиштата во Украина, барем на краток рок.
За тоа време, околу 8.000 војници на Вагнер се вели дека останале во логори во Белорусија, по Пригожин по неговиот неуспешен бунт во јуни.
Нивната иднина сега е неизвесна, а некои извештаи на социјалните мрежи сугерираат дека неколку војници упатиле експлицитни закани до Путин поради неговата наводна улога во смртта на Пригожин.
Дали трупите на Вагнер во Африка и Сирија можат да продолжат да се борат?
Иднината на трупите на Вагнер во странство е подеднакво неизвесна.
Групата стана главен столб на руската надворешна политика, со војници кои ги поддржуваат владите во Сирија, Мали, Централноафриканската Република и Либија во замена за профитабилни права за рударство.
Се верува дека Пригожин бил во Западна Африка во последниве денови, каде што западните аналитичари стравуваат дека групата сака да го прошири својот дофат на други земји, вклучително и Нигер, каде штотуку се случи државен удар.
Некои шпекулираат дека обезглавувањето на раководството на групата би можело да ја принуди Русија да ги преиспита нејзините обиди да изврши влијание во регионот, но многу експерти веруваат дека децентрализираната команда на групата на континентот треба да и овозможи да продолжи со операциите независно од смртта на Пригожин.
По јунскиот бунт, руските власти, наводно, одлетале во Либија за да се сретнат со Калифа Хафтар, одметнат генерал кој се противи на владата признаена од Обединетите нации во Триполи, и го увериле во континуираната поддршка на групата Вагнер, без оглед на судбината на Пригожин.
Трад изјави за Би-Би-Си дека верува дека Вагнер е толку цврсто интегриран во инфраструктурата на африканските земји што неговите операции нема да бидат нарушени од смртта на Пригожин.
„Командантите стационирани во Сирија, Централноафриканската Република или Мали веќе имаат многу добро развиени модели таму и слобода да дејствуваат“, рече тој.
„Тоа не влијае на локалните команданти бидејќи операциите се независно оперативни, тие имаат различни ресурси и дури сега регрутираат луѓе за операции во Сирија и Африка.
Тој, исто така, рече дека далечната врска на групата со руското разузнавање ќе остане вредна алатка за Москва, дозволувајќи ѝ да работи во „сива зона“ каде што може да ги следи руските интереси, но официјалните лица можат да негираат вмешаност.
Брингер изјави за Би-Би-Си дека Вагнер е „клучен за Африка“ во смисла на проширување на руските интереси.
„Структурата сигурно ќе продолжи да постои таму, можеби веќе не под името Вагнер, туку со нова глава лојална на Кремљ“, рече тој.
Антон Мардасов, нерезидентен научник во програмата за Сирија на Институтот за Блискиот Исток, рече дека по неуспешниот бунт на Пригожин во Русија, командантите на Вагнер во странство главно ја избегнале одмаздата на Кремљ за да спречат „слабеење на целокупната позиција на Москва“.
Но, тој рече дека другите платенички компании почнале да се однесуваат сè повеќе како ривалите на Вагнер во Сирија.
По јунското востание, Мардасов рече дека на голем број војници на Вагнер им било понудено да се префрлат во ривалска компанија наречена PMC Redut.
„Редут долго време работи во Сирија паралелно со Вагнер“, изјави Мардасов за Би-Би-Си.
„Армијата се обложи на Redoubt во Сирија, но се плаши да преземе брзи чекори“.
Дали Вагнер брзо ќе згасне во меморијата?
Според тоа, на среден рок, се чини малку веројатно дека операциите на Вагнер ќе бидат значително попречени од смртта на неговиот патрон.
Но, на долг рок, се чини дека операциите на Вагнер ќе се реформираат во нешто ново, рече Емили Ферис од Кралскиот институт за Обединети услуги.
„Најверојатно Вагнер ќе се подели на два дела – преостанатата група без лидер во Белорусија ќе биде распуштена, додека другата фракција активна во странство ќе се трансформира во нешто друго што може да послужи како алатка на руската надворешна политика“, рече таа за БиБиСи.
А што се однесува до наследството на Пригожин, Брингер изјави за Би-Би-Си дека Вагнер „му покажал на Кремљ како приватна армија во сенка, способна да дејствува целосно надвор од законот, може да биде корисна во нејзините хибридни војни, како и да го прошири своето влијание во странство“.
„Името на Вагнер може да исчезне, но не и платениците на теренот и методот што тој го создаде.
Сите информации поврзани со најновите случувања со војната во Украина можете да ги прочитате ТУКА.