Некои научници веруваат дека африканската река Нил крие мистерии.
Дебата се води околу староста на оваа најдолга река во светот – без разлика дали е формирана од пренасочувањето на водата пред околу пет милиони години или оригиналниот Нил текол во областа веќе 30 милиони години.
Ако Нил е постар, според доказите на еден научен тим, тогаш тоа може да го одразува правецот на движење на земјениот материјал што циркулира под него.
Обвивката на Земјата – обвивка на јадрото – е најголемиот слој на планетата и се состои од карпа под кора и над јадрото.
„Можеби со помош на реката, можеме да разбереме како плаштот воопшто се движи“, рече Клаудио Факана, автор на студии и професор на Универзитетот во Тексас во Остин, за Гизмодо.
Нил, со своите 6.650 километри, е една од најдолгите реки во светот – бразилската влада тврди дека Амазон е на прво место, иако Нил е наведен како прв во повеќето споредби.
Позната е по својата античка историја и археолошки локалитети долж својот брег.
Плодниот Нил обезбедил развој на египетската цивилизација, а нејзиниот слив навлегува низ 11 држави. Нил е главен извор на вода за Египет и Судан.
Во моментов има два модела кои се обидуваат да го објаснат неговото појавување.
Според првиот, Нил бил формиран кога пред околу шест милиони години, сливот го променил својот тек од запад кон север, заради истиот процес што направил пукнатина во африканската тектонска плоча, таканаречена источноафриканска плитка.
Друга теорија вели дека реката била создадена пред 30 милиони години како резултат на долготрајни геолошки процеси на земјината кора што ја туркале почвата нагоре во Етиопија и ја спуштиле во близина на Медитеранот.
Сега тим на научници од САД, Канада, Италија и Израел претстави нови докази за поддршка на друга теорија.
Нивниот модел на промена на локалната топографија со текот на времето сугерира дека етиопското плато можеби се издигнало пред 30 милиони години, додека почнало да тоне во источниот Медитеран, на устието на Нил.
Истражувачите го поврзаа овој модел со друг во кој се движи мантијата и се движат големи парчиња карпа.
Анализите на карпите стари од 20 до 30 милиони години, таканаречените циркони пронајдени на устието на Нил, покажаа дека тие одговараат на карпите што се наоѓаат во етиопската висорамнина на изворот на Нил, што укажува дека реката е барем толку стара.
Густината на седиментот, како и квантитативната ерозија во Синиот Нил – една од двете притоки на Нил – ја поддржува и постарата теорија на реките.
Истражувачите велат дека се покажало дека некои реки можат да послужат како алатка за разбирање на однесувањето на Земјината кора под нив. Некои реки обично потекнуваат од планини или висорамнини, но други, како што се Нил или реката Јенисеи во Сибир, доаѓаат директно од местото што ја турка кората на Земјата нагоре.
Таквите реки се разликуваат во видот на талог што се депонира во нивните теченија и обично се од вулканско потекло заради акумулацијата на кората.
„Ако можеме да најдеме уште еден знак за длабочината на кората на површината, тоа би било одлично“, истакнува Факена.
Работата на научниците е базирана на модели и затоа е предмет на претпоставки, но идејата дека има реки на Земјата кои се прозорец кон подземјето, како што заклучува Гизмодо, е неверојатна.