Помаранџаста фаза на Куманово у август. Година е 2019-та, од онија исти к’т се нервирамо колко се пуца по Швајцарски свадбе, од онија бе, знаете, к’т ечи Даштев Рид од Цигански разглас, к’т не може да се најде молер и к’т немамо такат ни лубеницу да исечемо сас финту од ед’н потез како на видео од фејсбук.
Година преваре. Али, бар не смо Кинези, иначе би била година свиње, па би од Бугари дошла чума (намерно) и сви би биле покојни, сос све Швајцарци.
Обеќа си ќе ги изгледам поново стари филмски достигнуќа. Зборот е збор.
Све репризе и по телевизор. Ја га ја, дава се „Дежурни кривци“ (The usual suspects), филм што критичари га сврстуев у манифестно комплексни и суштинско едноставни. Ќе послужи за компарацију:
Влада – дежурни кривци за све.
Симбол на некога мистичнога владара у сенку, имамо га.
Мото: Највећа варка коју је ђаво икада извео, јесте да је уверио свет како не постоји. Под овој мото ми живимо. Ми нисмо анѓели.
5 искусни криминалци му се замеруев на погрешнога батка сас моќно име и прошлост – Кајзер Созе, ака Камчев Орце. Бивав му дужници. Он не е милостив и овдека е сумњиво зашто им дава још едну шансу да га исплатив дуг. Формира се Меѓународан Савез.
Адвокат Кобајаши Катица треба да ги најде прави људи и да ги врже у крпче извезено сас златан конац на Македонску наду, СЈО. Она се врти (потребно ву е повише време, пуначка е), и меѓу другарчиња на сина ву га наваѓа буцка сас комплекси од детство због неуспешни имитације на Секу Алексиќ. Не д’тка како Беницио Дел Торо, али је сврсисходан.
Приметиле ли сте дека груби људи су и лоши? За тога што викамо „ора од руку да не му земеш“ и душа му е Багдадски лопов.
Ругоба, облечена у Баленсијагу, наваѓа генијалку за проекти, бабу коју ради даљу споредбу мора да гу сместу у психичко неурамнотежен карактер на Стивена Болдвина. Ќе зему, еј, 7.000 денара некој хонорар, ќе ги потрошу одма у КАМ Маркет (!?!), па си викам много паре за едење идев бре, а она 700 иљаде евра подиза, дава ги и надминуе гу лојалност на партизанке спрема незнајни јунаци!
Гебриел Брн е олицетворен у Кичејца, кој покушава да глуми бившога корумпиранога цајкана и ладнокрвно говедо жељно за лагодан живот, а Кевин Полак е овековечен преко Кираца, заболе ме за све освен за пичке, створење.
Ретроспекциска прича од сакатога Кинт-а маестрално е раскажана пред детектива Кујан-а. Њега у филм га глуми Чез Палминтери, а у нашу сагу мислеше пошто е црномањаст на Зокита да му гу дам улогу, па се предомисли. Ипак, Героски повише одговара некако, не само затој што е првокласно паметно њушкало, него и затој што муда су му до колена чим пишуе за Кајзер Созе-а. Лик кој се претвара дека е осакатена жртва само за да дојде на слободу, па по цену и на 8 миљона.
Све се уклапа. Дрим тим. Дрим билдинг. Дрим, да ти га збиберим. И Мандиќ е Јасна. И Ременски беше чудно гласна.
Најјака сцена ми е онај к’т су приведени сви петина да дадев исказ и к’т си играв кур сас органи на ред и мир.
Непостоечки авторитет е увек предмет на потсмех.
Како некое сељачиште у банку, пошту, суд, за пасош, у шорцеви, влечке и маицу на бретеле сас флуоресцентни бројке.
Да га вратимо поштовање ќе мора за сви и пред сви институције.
Поштовање не е ако градоначалник отиде на одмор и ти бидеш 1.153-ќи што ќе му ставиш лајк у рок од три минута. Тој е лижање г’з.
Испоштуј га и биди ербап, облачај се пристојно за у школу, насмеј се на улични чистачи, плати летоска високу сметку за воду на некога што нема и отвори сметку за суџук на жар док е жив да еде на наш рачун Героски Бранко.
За да га фатимо Кајзера.
За да појдемо напред. Иначе, „зборот е збор“ ќе биде само гребан асфалт до К’шање или ќе отиде у Маѓарску, на море!
Пишуе: Ивана Аткинс