Рускиот претседател Владимир Путин допрва треба јавно да го коментира поразот на неговите сили во североисточна Украина, но тој е под притисок од домашните националисти да преземе иницијатива.
Тој нема многу опции на располагање за брзо закрепнување, а судејќи според западните разузнавачки информации и анализата со отворен код, повеќето негови потенцијални чекори носат внатрешни и геополитички ризици, пишува Ројтерс.
Откако дојде на власт во 1999 година, исламските екстремисти во Чеченија и поширокиот регион на Северен Кавказ се меѓу најжестоките вооружени сили со кои се соочи Путин.
Во тој случај, тој избра да ескалира со употреба на поголема сила.
Ројтерс наведува некои од неговите главни опции во Украина.
Стабилизација, прегрупирање, напад
Руските и западните аналитичари се согласуваат дека – од перспектива на Москва – руските сили мора итно да ја стабилизираат линијата на фронтот, да го запрат напредувањето на Украина, да се прегрупираат и, ако можат, да започнат контраофанзива.
На Запад, сепак, постојат сомнежи дали Русија има доволно копнени сили или опрема, со оглед на бројот на жртви што ги претрпе и количината на опрема напуштена или уништена за време на, како што Русија ја нарекува „специјална воена операција“ за уништување на војската на Украина.
„Нема доволно работна сила“, изјави Конрад Музика, директор на консултантската фирма Рохан во Полска, по загубите што ги претрпе Русија на североисток.
„Волонтерските баталјони се ослабени, а кампањата за регрутирање не ги дава очекуваните резултати. Мислам дека ситуацијата само ќе се влоши бидејќи сè помалку луѓе ќе сакаат да се приклучат. Ако Москва сака повеќе луѓе, треба да изврши мобилизација“.
Напорите на Русија да го зголеми бројот на војници што може да ги распореди вклучуваат формирање на нов 3-ти армиски корпус, нови сили предводени од чеченскиот лидер Рамзан Кадиров, а Путин минатиот месец потпиша декрет за зголемување на вооружените сили на Русија.
Ројтерс објави дека Путин ќе треба да одлучи дали ќе се прифати на барањата на националистичките критичари за отстранување или реорганизација на военото раководство, вклучувајќи го и неговиот близок сојузник, министерот за одбрана Сергеј Шојгу.
Путин не е склон веднаш да попушти под притисок и да ги отпушти своите подредени, но се случи, по одредено време, да се раздели со нив.
Мобилизација
Мобилизацијата на руските резервни сили, кои брои два милиони луѓе кои ја отслужиле својата воена служба во последните пет години, е изводлива, но потребно е време за обука и распоредување на работна сила.
Кремљ во вторникот соопшти дека „во овој момент“ не се размислува за општа мобилизација.
Ова би значело промена на официјалниот наратив за Украина и повеќе нема да се опишува како „специјална воена операција“ со ограничени цели, туку како неограничена војна.
Тоа би ги принудило властите да ја напуштат политиката на обид да се осигураат дека животот на повеќето Руси ќе продолжи како пред 24 февруари, кога Путин ја нападна Украина.
Путин ќе треба да одлучи дали ќе ги прифати барањата на критичарите за смена или реконструкција на военото раководство, вклучувајќи го и министерот за одбрана Сергеј Шојгу.
Ставањето на Русија во целосна воена состојба со себе носи внатрешно-политички ризици, првенствено ризик од јавен отпор против присилната регрутација.
Тоа би претставувало и еден вид признание дека Русија води општа војна против друга словенска земја – и дека оваа војна оди лошо за Москва.
Андреј Кортунов, шеф на организацијата RIAC блиска до руското Министерство за надворешни работи, рече дека верува оти властите не се подготвени да прогласат мобилизација.
„Во големите градови, многу луѓе не сакаат да одат да се борат, а мобилизацијата веројатно нема да биде популарна“, рече Кортунов.
„Второ, мислам дека е во интерес на Путин целата оваа работа да ја претстави како ограничена операција. Државата би сакала да ја зачува претходната состојба колку што е можно повеќе без да спроведе радикални промени“.
Тони Брентон, поранешниот британски амбасадор во Русија, изјави за Ројтерс дека секако е неопходно да поминат месеци пред мобилизацијата да се одрази во борбената сила на Русија.
Надеж во „руската зима“
Два руски извори запознаени со размислувањата во Кремљ изјавија за британска агенција минатиот месец дека Путин се надева дека вртоглавото зголемување на цените на енергенсите и можните недостиг на енергија оваа зима ќе ја убедат Европа да ја принуди Украина на примирје – под руски услови.
Сепак, некои европски дипломати веруваат дека неодамнешните успеси на Украина на бојното поле ги поткопаа напорите на некои Европејци да го принудат Киев да направи отстапки, додека се чини дека земјите како Германија заземаа построг став кон Москва во последните неколку недели и станаа порешителни да ги надминат енергетски проблеми во текот на зимата.
Европската унија го забрани увозот на руски јаглен и одобри делумна забрана за увоз на руска сурова нафта.
Русија, пак, нагло го намали извозот на гас во Европа и јасно стави до знаење дека може да го забрани целиот извоз на енергија, адут што Путин допрва треба да го искористи.
Поразорни ракетни напади
По неуспехот во северозападна Украина, Русија истрела проектили врз енергетската инфраструктура на Украина.
Ова предизвика привремен прекин на електричната енергија во Харков и соседните региони Полтава и Сума.
Зафатени беа и водоснабдувањето и мобилните мрежи.
Овој потег беше поздравен од некои руски националисти кои би сакале Москва да користи крстосувачки ракети за трајно да ја оневозможи инфраструктурата на Украина.
Тој потег, како што пренесува Ројтерс, секако би предизвикал меѓународна осуда.
Националистите, исто така, долго време ја повикуваат Москва да ги нападне, како што ги нарекуваат, центрите за „донесување одлуки“ во Киев и на други места, што би било тешко да се постигне без голема колатерална штета, наведува Ројтерс.
Нанесување штета преку договорот за жито
Путин се пожали дека договорот постигнат со посредство на ОН и Турција, кој и дозволува на Украина да извезува жито и други прехранбени производи преку Црното Море, е неправеден кон посиромашните земји и Русија.
Оваа недела рускиот лидер треба да разговара со неговиот турски колега Реџеп Таип Ердоган за промените на тој договор, кој ги носи многу потребните приходи во украинскиот буџет.
Ако Путин сака да и нанесе итна штета на Украина, може да го суспендира или откаже договорот или да одбие да го обнови кога ќе истече во ноември.
Западот и посиромашните земји во Африка и Блискиот Исток ќе го обвинат за влошување на глобалниот недостиг на храна. Тој ќе ја обвини Украина.
Мировен договор
Кремљ вели дека ќе му ги диктира на Киев условите за каков било мировен договор кога ќе дојде време, додека украинскиот претседател Володимир Зеленски рече дека ќе употреби сила за да ја ослободи својата земја.
Зеленски рече дека тука е вклучен и Крим, кој Русија го анектираше во 2014 година. Москва постојано најавуваше дека статусот на Крим е решен засекогаш.
Престанокот на заробената територија во источна Украина во самопрогласената Доњецка Народна Република или Луганската Народна Република поддржана од Русија, исто така, изгледа политички невозможно за Москва, бидејќи таа формално ги призна.
Целосното „ослободување“ на овие самопрогласени држави од украинските сили беше една од главните причини наведени за „специјалната воена операција“.
Враќањето на освоените територии на југот на Украина, каде Русија делумно контролира три области, исто така би било тешко да се „продаде“ на домашната јавност, се наведува во анализата на Ројтерс.
Јужниот регион Херсон се наоѓа над Крим и има канал од кој полуостровот на Црното Море добива најголем дел од својата вода.
Заедно со соседната област Запорожје, Херсон ѝ обезбедува на Русија копнен коридор преку кој може да го снабдува Крим, што Москва го истакна како главна награда.
Нуклеарен потег
Руските владини претставници ги отфрлаат западните наводи дека Москва ќе користи тактичко нуклеарно оружје во Украина, но тоа, како што пишува Ројтерс, сè уште ги загрижува некои на Западот.
Освен што ќе предизвика масовни жртви, таквиот потег можеше да предизвика опасна ескалација на настаните и формално да ги вовлече западните земји во директна војна со Русија.
Руската нуклеарна доктрина дозволува употреба на нуклеарно оружје доколку тоа – или други оружја за масовно уништување – се користат против неа, или ако руската држава се соочи со егзистенцијална закана од конвенционалното оружје.
Во квази-автобиографијата од 2000 година, Путин се сеќава како, додека растел во трошна станбена зграда во тогашниот Ленинград, со стап заглавил стаорец и бил изненаден кога животното се нафрлило врз него и ја свртело ситуацијата.
Брентон, поранешен британски амбасадор во Русија, предупреди дека Путин во ќош може да се одлучи за нуклеарната опција доколку се соочи со понижувачки пораз без стратегија за излез.
„Доколку Русија се соочи со избор да води предизгубена војна и падот на Путин од една страна, и некаков вид нуклеарна опција од друга страна, не би се заколнал дека нема да го избере второто“, рече Брентон. кажа.
Пензионираниот американски генерал Бен Хоџис, поранешен командант на американските воени сили во Европа, се согласува дека ова е ризик, но смета дека е малку веројатно.
„Тоа не би постигнало ништо на бојното поле, би било невозможно САД да застанат настрана и да не одговорат и не мислам дека Путин или неговите најблиски советници имаат самоубиствени тенденции“, рече Хоџис.
На почетокот на војната го отфрлил мировниот договор
Во потег што сугерира дека Путин имал пошироки цели кога наредил инвазија на Украина на 24 февруари, тој го отфрлил привремениот договор со Киев на почетокот на војната, изјавија за Ројтерс три лица блиски до руското раководство.
Тие рекоа дека договорот ќе го задоволи барањето на Русија Украина да остане надвор од НАТО.
Кремљ објави дека извештајот на Ројтерс „нема апсолутно никаква врска со реалноста“.
Велат дека амбициите на Украина за влез во НАТО се уште претставуваат закана за Русија.
Ројтерс вчера објави дека Зеленски и неговата влада ги проучуваат предлозите изготвени од високи функционери и поранешниот шеф на НАТО Андерс Фог Расмусен, кои предвидуваат западните земји да му дадат на Киев идни безбедносни гаранции.
Русија веќе го осуди нацрт-документот, кој исто така ги нагласува континуираните аспирации на Украина „да се приклучи кон НАТО и да ги користи неговите одредби за взаемна одбрана“.
Сите информации поврзани со најновите случувања со војната во Украина можете да ги прочитате ТУКА.