Целиот живот мислела дека е бела: По смртта на татко и ја открила вистината!

Сподели со своите пријатели

Џорџина Лотон (28) од Лондон е со темна кожа, а нејзините родители се бели. Кога се родила, немало драма, туку исклучителен мир. Нејзиниот татко не бил лут и не прашал ништо, тој бил само најсреќниот човек на светот. И така започнала нејзината приказна.

Loading...

Причината за изненадувањето било затоа што тие се бели, а бебето е црно. Точно, доаѓањето на такво бебе било големо изненадување за родителите, особено затоа што таа имала голема, густа и црна  виткана коса.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by georgina (@georginalawton_)

– Бев апсолутно црна. Ако татко ми имаше какви било прашања и сомнежи, тој ги чуваше за себе. Само покажал голема радост што конечно станал татко – вели Џорџина. – Детството ми беше убаво. Родителите никогаш не се караа, татко ми ме обожаваше, како и мајка ми, секогаш имаше храна на масата, не знаев што е сиромаштија. Отсекогаш сум се прашувала зошто сум толку различна од нив, но исто така се научив да се откажам од тие прашања. Имаше луѓе кои не се предаваа – да речеме, мојата учителка. Таа ме праша дали сум посвоена, дали мајка ми извршила прељуба. Отидов дома и им кажав на моите родители за тоа. „Стара љубопитна крава“!, Луто прокоментирала мајката. Таткото бил замислен. Нашата кула од карти започна да се распаѓа. Потоа пораснав, најдов работа, одвоена од моите родители. Се вработив како келнерка и почнав да забележувам дека црни луѓе постојано ми се додворуваат. Еден од нив ме праша дали сум „хабеша“. Отидов на Гугл за да проверам што е тоа – лице со потекло од Етиопија. Дали јас сум навистина? Дали наставничката беше во право, а мајка ми лажеше? Поради моето одбивање на потеклото, имав булимија. Цело време се обидував да се убедувам дека сум бела, иако сè укажуваше на спротивното. На крајот, при крајот на животот на татко ми, некако го убедив да ми даде примерок за ДНК анализа. Тој неволно се согласи, цело време инсистираше на тоа дека сум негова. Не сакав да го правам тоа додека тој беше жив, мислев дека не е во ред. Додека умре, направив ДНК анализа. Резултатите покажуваат дека има нула проценти шанса да сум негова – вели Џорџина.

Дури тогаш следел разговор со мајката. Таа продолжила да се обидува да негира сè, но потоа следело признание.

– Беше само една ноќ во пабот. Не се сеќавам на ништо, освен дека имаше темен тен. Имаше црна кожа и коса. Не се ни сеќавам на неговото име или од каде потекнуваше – тоа е се што рече мајка ми. Потоа, Џорџина избегала во Њујорк, каде започнала да се дружи со луѓе кои изгледаат како нејзеи почнала да го открива сопственото наследство и култура. Сепак, гневот што го чувствувала кон нејзината мајка го загуши љубовта. Тоа била жена која ја родила, ја сакала, ја тешела. Таа се вратила дома во 2017 година и ја убедила нејзината мајка да оди на психолог. Џорџина сакала да знае дали нејзиниот татко ја знаел вистината.

 

 

View this post on Instagram

 

A post shared by georgina (@georginalawton_)

Loading...

 

 

View this post on Instagram

 

A post shared by georgina (@georginalawton_)

– Никогаш не ме праша отворено. Никогаш не разговаравме за тоа. Тој не кажа ниту збор за тоа. Тогаш го добивме твојот брат. Па, бевме заљубено семејство, нели? Тој едноставно те сметаше за своја – вели мајката на Џорџина, осврнувајќи се на неверојатната љубов и жртва на нејзиниот татко.

– Последното што ни рече пред да умре е: „Само останете заедно и бидете најдобри што можете“. Тој е мојата светлина. Да имав само мал дел од неговите доблести, ќе бев пресреќна. Љубовта што ја чувствуваше за сите ретко се случува. Ретко се среќава со толку добар, несебичен човек полн со убов, а трагите на таквите луѓе остануваат со нив засекогаш. Можеби тој не е мојот биолошки татко, но не ме интересира мојот биолошки татко. Не сакам никој некогаш да ја блокира светлината што ми ја осветли Џим, татко ми – вели таа.

Leave a Reply