Празни ходници и само осум новороденчиња во лулките. Породилиште во бугарскиот град Габрово ви кажува се што треба да знаете за драстичниот пад на наталитетот во Бугарија.
„Овде не останаа многу луѓе во репродуктивна возраст. Младите тргнаа во потрага по работа во големите градови и во странство“, изјави педијатарот Бистра Камбурова (68) за Франс прес.
Габрово, во подножјето на Балканските планини, е симбол на намалување на населението во најсиромашната членка на Европската унија.
Некогаш познат како „бугарски Манчестер“ поради својата моќна индустрија, градот изгубил половина од своите жители од 1985 година.
Тоа е добро позната приказна низ целата земја, наведува француската агенција.
Корупцијата, безнадежноста и спиралата на политички кризи, поради што во недела се одржуваат четврти општи избори во последните 18 месеци, ги избркаа разочараните млади луѓе.
Аналитичарите предвидуваат дека изборите повторно ќе резултираат со фрагментиран парламент во кој ниту една партија нема да може да формира силна коалиција.
Во изминатите десет години Бугарија загуби една десетина од своите жители и е меѓу земјите во светот со најбрзо депопулација.
Сега има 6,52 милиони жители во споредба со речиси 9 милиони во 1989 година. А четвртина од населението е над 65 години.
Пустина
Индустриите во Габрово вработуваа илјадници работници за време на комунизмот, пред фабриките да бидат напуштени поради стечај и приватизација.
Сега тоа е подрачје со најнизок наталитет и најненаселени села во државата.
„Овде почнав да работам во 1985 година. Тогаш бројот на раѓања сè уште беше доста голем – околу 1.000 новороденчиња годишно“, рече Камбурова, чии два возрасни синови се меѓу оние што го напуштиле Габрово.
„Но, фабриките работеа, работеа, работеа“, додаде таа.
Минатата година во Габрово се родиле само 263 деца, кои ги чувал енергичен педијатар, кој работи „за бедна плата“, иако веќе ја поминала возраста за пензионирање.
„Објаснувањето е едноставно – нема работа, нема млади, нема деца“, вели акушерката Маријана Варбанова.
Многумина од оние што останаа со задоволство ќе си заминат.
„Во Габрово уживате во мир и чист воздух, но тоа е пустина во која може да се сретнете само стари луѓе“, вели 23-годишната Христијана Крастева, логопед која неодамна родила девојче.
Нејзиниот сопруг, кој работи како столар, се подготвува да замине во Британија во потрага по подобра иднина за своето семејство.
Внуци на заем
Стоејќи пред првото јавно училиште во Бугарија, основано во Габрово во 1835 година, гимназијалецот Иво Димитров исто така сака да замине во Западна Европа за да добие „квалитетно образование и нови хоризонти“.
„Овде е хаос“, рече тој, критикувајќи ги политичарите.
И покрај помошта за развојни проекти, транспорт и туризам, која Бугарија ја доби од Брисел по влезот во ЕУ во 2007 година, на Габрово му требаат се помалку работници.
„Ќе биде потребно време за да се смени тој демографски тренд“, рече аналитичарот Адријан Николов од Институтот за пазарна економија во Софија.
Само 35 луѓе живеат во живописното село Заји од 17 век, на околу 25 километри од Габрово.
Освен мештаните, таму живеат пензионери од Франција, Британија, Белгија, Русија, Италија и други земји привлечени од поевтиниот живот.
Нема гласачко место, а селската продавница беше затворена пред неколку години бидејќи немаше муштерии.
„Решивме заедно да пазаруваме, некако се снаоѓаме“, вели Марин Крастев, пензиониран електричар, чија ќерка одамна замина во Германија.
Овој 77-годишник еднаш неделно вози уште тројца пензионери од селото до најблиската продавница.
За да внесат малку радост во нивните животи, старите лица во текот на летото се вклучија во општинската програма наречена „Внуци се изнајмуваат“ во која младите доаѓаат во Заја да се запознаат со животот на село.
Со нетрпение ги чекаа зајаците, но и домашните домати и пиперки“, рече со насмевка Бојана Бонева (75), претседател на селскиот културен дом.