Голи Кухкан, 25-годишна Иранка, чека смртна казна во затворот Горган на северот од земјата. Таа е во затвор седум години.
Таа беше уапсена во мај 2018 година, кога имала 18 години, за смртта на својот сопруг и беше осудена на кисас – одмазда во натура – за учество во неговото убиство, пишува Гардијан.
Оваа невеста – дете се соочува со егзекуција во Иран за убиство на својот насилник сопруг, освен ако не успее да собере 10 милијарди томани (околу 90.000 евра) до декември за да го отплати семејството на жртвата.
Активистите за човекови права тврдат дека овој случај го симболизира дискриминаторски третман на жените и малцинствата во Иран, каде што детските бракови се легални, а законската заштита од семејно насилство е многу ограничена.
Махмуд Амири-Могадам од организацијата за човекови права во Иран (IHR) со седиште во Норвешка, ја осуди практиката на примена на смртна казна во Иран.
Бројот на државно санкционирани егзекуции во моментов е во пораст.
– Коукан припаѓа на етничко малцинство, таа е жена и сиромашна. Таа е веројатно апсолутно најслабиот член на иранското општество. Нејзината пресуда го симболизира начинот на кој иранските власти ја користат смртната казна за ширење страв, како и дискриминаторските закони и општествените околности што доведоа до оваа ситуација – рече тој.
Коукан припаѓа на народот Белуџи, една од најмаргинализираните заедници во земјата, која сочинува околу два проценти од населението.
Како лице без државјанство без официјални документи, таа никогаш немала лична карта.
На 12-годишна возраст се омажила за својот роднина, а на 13-годишна возраст забременила и родила син.
Според IHR, Коукан со години претрпела физичко и психолошко злоставување. Откако успеала да избега од своите родители, нејзиниот татко ѝ рекол:
– Ја дадов ќерка ми во бел фустан; Единствениот начин да се врати е завиткана во покров – рекол таткото морничаво.
На денот кога нејзиниот сопруг бил убиен, Коукан го нашла како го тепа нивниот петгодишен син.
Таа повикала роднина за помош. Кога тој пристигнал, избувнала тепачка што завршила со смртта на нејзиниот сопруг.
Коукан се јавила на 911 и самата го пријавила инцидентот на властите. Сепак, двајцата биле уапсени.
За време на испрашувањето, без присуство на адвокат и под притисок, Коукан потпишала признание, иако е неписмена.
Дури подоцна судот ѝ доделил адвокат.
Судот ја осудил на смрт со бесење, но според иранскиот закон, семејството на жртвата може да ѝ прости во замена за „крвави пари“ – надомест што се плаќа во случаи на убиство или телесни повреди.
Затворските службеници успеале да преговараат за спогодба со семејството на жртвата: тие ќе го спасат нејзиниот живот и ќе ја ослободат под услов да плати 10 милијарди томани и да го напушти градот Горган.