Од инвазијата на Украина кон крајот на февруари, Европската унија усвои шест пакети санкции против Русија.
Економската размена меѓу Русија и ЕУ е речиси целосно запрена, со исклучок на гасот и нафтата, кои продолжуваат да се доставуваат до ЕУ и храната, земјоделските култури и одредени ѓубрива, кои не се опфатени со санкциите.
Според Советот на Европската унија, кој претставува 27 земји-членки, санкциите сега се применуваат на 1.212 поединци – меѓу кои рускиот претседател Владимир Путин, министерот за надворешни работи Сергеј Лавров, неколку големи олигарси и 108 фирми или организации.
Половина од резервите на Централната банка на Русија се замрзнати, а руските банки се исклучени од меѓународниот платен систем SWIFT.
Забранет е извозот на технологија на ЕУ, воздушно инженерство, електроника и луксузни стоки.
Санкции кон Русија воведоа и САД, Канада, Јапонија, Швајцарија и Велика Британија. Повеќе од 1.000 западни компании се повлекоа од Русија.
Во своето следење во живо на санкциите, германската непрофитна истражувачка редакција Correctiv откри дека меѓу февруари и 30 јули биле наметнати 6.891 мерка. Никогаш немало толку многу санкции против една земја.
Проценките за падот на руската економија – од 6 отсто на 15 отсто
Во меѓувреме, достапни се неколку студии од реномирани универзитети и институти за економски истражувања за можното влијание на санкциите врз Русија – и врз земјите што ги воведоа.
Сите тие предвидуваат драстичен пад на руското економско производство во 2022 година.
Меѓународниот монетарен фонд проценува минус од 15 проценти. ЕУ предвидува пад на руската економија од 10 отсто. Пад од 6 отсто предвидува Марио Шагин, од Меѓународниот институт за стратешки студии со седиште во Лондон.
Борел: Русија е „сериозно погодена од санкциите“
Жозеп Борел, високиот претставник на ЕУ за надворешна политика, во петокот за ДВ изјави дека санкциите „силно ја погодија Русија“.
„Руската економија се намалува за 10 отсто. „Ќе ја има најголемата рецесија од Втората светска војна или од крајот на Советскиот Сојуз“, рече Борел.
Тој призна дека ЕУ останува зависна од снабдувањето со енергија од Русија, но рече дека тоа ќе се промени во наредните месеци. Членките на ЕУ сè уште купуваат гас од Русија, рече тој, „но го намаливме увозот на половина – не можеме да правиме чуда“.
Тој рече дека Кремљ повеќе не може да го користи тој приход за купувања во ЕУ, што значи, на пример, дека технологијата на ЕУ за руските тенкови сега е недостапна: „Имаат пари, но не можат да купат ништо“.
„Современата економија не може да функционира доколку се прекине врската со другите економски и технолошки сили. Ова многу ќе ѝ наштети на руската економија – не утре: војната ќе продолжи, за жал ќе продолжи. Но, економијата ќе страда многу“.
„Путин треба да избере дали сака да има путер или путер за својот народ“, рече Борел. „Знам дека не се грижи многу за својот народ“.
Шагина: санкциите функционираат на микроекономско ниво
„Русија продолжува да продава нафта и гас по рекордно високи цени и целосен воен буџет што го имаше пред војната. Значи, ја имаме оваа единствена ситуација во која се чини дека Русија не е многу засегната од санкциите“, анализира Марија Шагина во интервју за ДВ.
„Но, ако го погледнеме микроекономското ниво, особено автомобилската индустрија и воздушниот сектор, продажбата во тие сектори е намалена за повеќе од 80-90 проценти. На долг рок, зборуваме за структурна трансформација на Русија, бидејќи таа повеќе не може да го компензира западниот капитал и пристапот до западната технологија“.
Русија мора да го промени својот економски модел бидејќи повеќе нема пристап до западните финансиски извори и пазари, рече Шагина, додавајќи:
„Русија ќе помине низ обратна индустријализација. Големото прашање е колку брзо Русија може да се справи со ова или, на пример, да ги здружи силите со Кина или Индија“.
Хинц: Русија не може да го надомести падот на извозот на гас во Европа
Џулијан Хинц, од Килскиот институт за светска економија, рече дека трговската статистика покажува дека санкциите функционираат.
„Руската економија е тешко погодена од санкциите – многу повеќе отколку европските економии. Тоа воопшто не можете да го споредите“.
Хинц рече дека е тешко Русија да произведува домашни алтернативи за увезената стока бидејќи на националната индустрија и се потребни полупроизводи и техничко знаење од странство.
Економистот од Кил, исто така, смета дека е тешка потрагата по нови клиенти за нафта и гас што повеќе не се доставуваат во Европа или во САД:
„Тоа е само желба, да бидам искрен, бидејќи нема гасовод, на пример. Има некои гасоводи до Кина, но тоа е можеби десет проценти од капацитетот што се користеше за извоз во Европа. Во моментов ништо не може да ги замени гасоводите што досега ја снабдуваа Европа”. Санкциите ќе го имаат својот целосен ефект на долг рок, вели Хинц.
Либман: Санкциите не се инструмент што го менува однесувањето на владите
Значи останува клучното прашање – дали економските санкции на крајот ќе помогнат да се промени политичката волја на авторитарниот режим во Москва.
Александар Либман, професор по руска и источноевропска политика на Слободниот универзитет во Берлин, е скептичен.
Тој неодамна изјави за јавната телевизија Deutschlandfunk дека Владимир Путин не е импресиониран од штетите на руската економија.
„Санкциите нема да променат ништо за неколку недели или месеци“, рече Либман. „Мораме да бидеме искрени: санкциите се инструмент – има многу истражувања за тоа – што генерално не функционира. Во повеќето случаи, санкциите не влијаеле на однесувањето на санкционираните држави“.
Сите информации поврзани со најновите случувања со војната во Украина можете да ги прочитате ТУКА.