Само 10 отсто од станиците се наоѓаат јужно од реката Темза, а иронично, најдоминантната линија на метрото во овој дел од градот се нарекува „Северна линија“.
Патем, толку е валкано да се каже дека 20 минути стоење во ова метро е како пушење цигара.
Познатото лондонско метро, иако навидум е „специјално“ бидејќи го имаат и другите главни градови, е препознатлив и впечатлив дел од градот како и мостот над Темза или Биг Бен.
Етикетите за станиците напишани со бели букви на сина позадина и црвен круг и „мелозвучно“ предупредување „Пами ја празнината!“ кој се врти без престан станаа еден од симболите на најголемиот европски град (ако не ги сметаме оние на два континента како Истанбул). Можеби не сте ги знаеле овие неколку работи за лондонското метро, познато и како „The Tube“.
1.Лондонското метро опслужува 5 милиони патници дневно. Минатата година, лондонското метро беше проширено и сега има вкупно 11 линии и 272 станици кои се протегаат на 400 километри пруга.
2.И покрај името, помалку од половина од ова подземје е под земја. Она што се нарекува лондонско метро е всушност подземно повеќе по име отколку реално. Само 45% од сообраќајот се одвива под земја, додека поголемиот дел се уште е на површината на земјата.
3.Најкраткото растојание помеѓу двете станици е само 260 метри, а ги поврзува Лестер Сквер и Ковент Гарден. Најдолгиот е 6,3 километри и ги поврзува Чешам и Шалфонт и Латимер. А „најдлабоката“ станица е Хемпстед, сместена на 58,5 метри под земјата.
4.Југот е потажен – истото би можело да се каже и за јужен Лондон кога станува збор за богатството на линии. Само 10 отсто од станиците се наоѓаат јужно од реката Темза, а иронично, најдоминантната линија на метрото во овој дел од градот се нарекува „Северна линија“. Патем, толку е валкано да се каже дека 20 минути стоење во ова метро е како пушење цигара.
5.Урбаната легенда вели дека додека се приближувате до станицата Алдгејт, всушност поминувате низ област која некогаш била масовна гробница за жртвите од чума и дека работниците овде пронашле дури илјада трупови додека граделе подземје. Вистина е дека Лондон имаше десетици илјади жртви, но тие главно беа закопани околу црквата, а првото такво место е малку подалеку од Олдгејт. Доволно блиску за да ве натера да се тресете додека ја чекате ноќната линија на метрото.
6.Има речиси 50 „станици на духови“ – поранешни и напуштени станици, или оние кои никогаш не ни почнале да работат. Примери се Британскиот музеј помеѓу Тотенхем Корт Роуд и Холборн, кој не се користи од 1932 година, и улицата Даун, која Винстон Черчил ја користел како бункер за време на Втората светска војна.
7.Не е невообичаено децата да се раѓаат непланирано во гужвите и хаосот на подземјето. Најпознатото бебе на лондонското метро е познатиот американски водител Џери Спрингер, кој е роден на станицата Хајгејт за време на Втората светска војна, кога тука имало засолниште.
8.Во далечната 2001 година, во некои од подземните станици беше воведен освежувач на воздухот наречен Madeleine со идеја на подземјето да му се даде малку попријатен, цветен мирис. Но, по само два дена оваа акција е прекината поради бројните поплаки на патниците на кои им се слошило.