Дарен Робертс мислел дека си ги вкрстил нервите, а сега е неподвижен од вратот надолу и му треба 24-часовна нега.
Како што изјави за британските медиуми во својата исповед, за се е виновна ненадејна и мистериозна повреда на ‘рбетот која секому може да му се случи…
Дарен Робертс, голем љубител на голф, лежел во кревет и гледал телевизија во неговата семејна куќа во јули 2019 година, кога одеднаш почувствувал остра болка во вратот и рамото, проследена со страшно прободување, како некој да му става игли во рацете.
Дарен, кој сега има 39 години, претпоставил дека „превртел жила“, па решил да се капе со надеж дека ќе ја ублажи болката, но набрзо прстите, нозете, колковите, рацете и торзото му биле целосно вкочанети.
Во рок од 20 минути, тој не можел да мрдне ниту еден дел од телото од глава надолу. Додека лежел неподвижен во кадата, неговите родители повикале брза помош.
„Моите родители повикаа брза помош, а кога пристигнаа мораа да ме извлечат од бањата бидејќи бев мртов од вратот надолу.“
Брзата помош го однела во болница, каде му била направена магнетна резонанца, а потоа бил ставен во индуцирана кома на интензивна нега.
Неговата состојба се влошила, се појавила многу агресивна пневмонија, а Дарен не реагирал добро на лековите.
„На моето семејство му беше кажано да се подготви за најлошото“, вели Дарен и открива дека набрзо почнал да одговара на лекувањето, па го разбудиле од кома по четири недели.
Во тој момент почнал да сфаќа дека оштетувањето на ‘рбетниот мозок е неповратно.
„Знаев дека мојот живот никогаш повеќе нема да биде ист. Не знаев што да мислам, бидејќи бев навикнат да бидам многу независен. Тоа ќе биде огромен шок за мене, сега морав да барам помош за секоја ситница како голтка вода“.
„Бидејќи лекарите не знаеја што ја предизвикало мојата состојба, не можеа да ми кажат дали ќе закрепнам.
Дарен бил префрлен во друга болница во Кардиф, каде што се грижи за него медицински персонал.
Иако си ја вратил некоја минимална функција на раката, тој се смета за тетраплегичен, што значи дека му е потребна помош во речиси сите аспекти од неговиот живот.
„Не можам да јадам или пијам без помош. Исто така сум целосно инконтинентен. Имам супрапубичен катетер кој секојдневно управува со мојот мотилитет на мочниот меур и дебелото црево“.
Кога дознал дека неговата состојба ќе биде трајна, Дарен признал дека паднал во депресија, иако се обидувал да се скрие од другите. Најтешко му е што не може да ги користи рацете.
„Се чувствувам како да сум само товар за сите, што само го зголемува чувството на депресија и анксиозност“, вели Дарен, додавајќи дека негова најголема поддршка во овие страшни моменти е семејството кое жртвувало се за да му го направи животот што е можно поудобен.
Ниту денес, три години подоцна, лекарите не откриле што ја предизвикало состојбата на Дарен.
