Веројатно некогаш сте биле во ситуација да заборавите што сакате да кажете кога некој ќе ве прекине. Колку пати сте застанале нагло кога излегувате од лифтот за да спречите судир со друго лице кое чека од непосредна близина?
Научна студија на Адам Арон и неговите соработници го објаснува потеклото на овој механизам. Дали некогаш среде разговор ве прекинал ненадеен телефонски повик? Дали тогаш заборавате на она што претходно сакавте да го кажете?
Една студија за електричните активности на човечкиот мозок, објавена во списанието Natures Communications, дава одговори на прашањето зошто ова ни се случува.
Според Адам Арон од Универзитетот во Калифорнија, Сан Диего, прекинувањето на протокот на мислата е ист механизам како и тој што автоматски ги блокира нашите движења во ситуации кога треба нагло да застанеме. Клучната улога во ненадејниот прекин на моторните дејства и, најверојатно, во прекинот на протокот на мисли, припаѓа на субталамусното јадро или базниот ганглион, мала нервна формација лоцирана во средниот мозок, лоцирана во централниот дел на черепот.
За време на студијата, Арон и неговите колеги го проучувале однесувањето на дваесет волонтери и седум пациенти со Паркинсонова болест, доделувајќи им задачи за меморија. Бидејќи било потребно да се запамети низа карактери или знаци, интересот за Паркинсонова болест не е случаен. Всушност, може да се случи протокот на мисли на болните луѓе да биде единствената стабилна структура што не може да се скрши.
Хипотезата е дека таа е иста структура на мозокот кога станува збор за блокирање на треперењето типично за болеста и кога станува збор за упорност во размислувањето кај пациентите. Додека испитаниците се обидуваат да запомнат одредени букви, во позадина се слушаат едноставни и монотони звуци. Меѓутоа, во некои случаи, некои белешки се заменуваат со ненадејно чврчорење на птица, бизарен стимул што е доволен за да ги дезориентира испитаниците.
Електричната активност на мозокот, која се јавува при снимање на ненадејни звуци, е идентична со активноста што се јавува при нагло запирање на движењето.
Делот од мозокот што се активира во овие ситуации е основниот ганглион. Се покажа дека активноста на оваа структура на мозокот е обратно пропорционална на поврзаноста на буквите и стиховите од страна на испитаниците.
Она што досега го покажавме е дека неочекуваните настани го активираат истото нервно коло кое се активира со насочено блокирање на нашите движења, истакнуваат научниците. Овој механизам се чини дека го регулира степенот на влијание на сите настани врз протокот на нашите мисли, што го имавме пред да нè прекинат.
Секако останува да се проучи зошто се случува ова. Несомнено, човечката еволуција има значително влијание врз развојот на овој механизам. Ова откритие може да биде од голема важност за пациентите со Паркинсонова болест, како и за сите оние кои страдаат од бројни проблеми поврзани со нарушување на дефицитот на внимание.