Гледајќи ја оваа фотографија, тешко е да не ви стане студено. Децата во советските градинки спиеле на отворено, дури и во зима, кога температурите биле многу под нулата.
Тоа била вообичаена практика. Денес ваква глетка сè уште може да се види во скандинавските земји, како Норвешка.
Дали ова било опасно по здравјето на децата?
Новинарите на порталот „Russia Beyond“ проучувале документ под наслов „Санитарни правила и прописи за градинки“ од 1985 година, кој бил одобрен од медицинските власти на СССР.
Советските детски институции разбрале дека децата треба редовно да останат на свеж воздух.
Прописите налагале просториите на градинката да се проветруваат најмалку два пати на ден и децата редовно да си играат и шетаат надвор.
Вработените во градинката требало да се погрижат децата да бидат топло облечени, но не претерано. Зимските капути биле задолжителни само доколку температурата падне под 4 степени целзиусови.
Сепак, нема информации за спиење на отворено во овие санитарни правила и прописи.
View this post on Instagram
Работен логор или здрава навика?
Сепак, има многу фотографии од деца кои спијат надвор. Има и голем број интересни коментари на оваа тема од луѓе кои се доволно стари да се сетат на својата младост во СССР.
Една од најважните задачи на првата советска влада била да ги спречи масовните епидемии, вклучително и туберкулозата.
До почетокот на 1930-тите, над 25.000 лекари работеле во клиниките за туберкулоза; до 1957 година, повеќе од 130 милиони луѓе во СССР биле вакцинирани против туберкулоза. Но, суштината на борбата против епидемиите била секојдневната хигиена, пропагирана во градинките низ СССР.
Свежиот воздух бил неопходен за добро здравје. Здравјето на првите императори од династијата Романови било лошо затоа што поголемиот дел од животот го поминувале во нивните одаи, ретко дишејќи свеж воздух, особено кога биле деца.
View this post on Instagram
За разлика од тоа, советските деца поминувале многу време надвор.
Интернет-корисникот matros_kruzhkin, кој поминал една година во детска бања против туберкулоза помеѓу 1959 и 1960 година, напишал: „Добро се сеќавам на овие времиња на спиење на тераси на отворено, дури и во зима. Само носот беше откриен за да можеме да дишеме. Оние кои сѐ уште не одеа беа изнесувани надвор и ставани во топли ќебиња. Просториите се грееа на шпорети на дрва“.
Еден корисник на DuraLen се сеќава дека во 1980-тите „целата група во градинка одела надвор само по гаќички, додека ги полевале со вода од црева. Меѓутоа, овој режим не бил воопшто пријатен за некои деца.
„Никогаш нема да го заборавам ова, тоа беше како работен логор“, напиша корисникот по име барбосијара.
„Не можеше да мрднеш ни педа во овие вреќи за спиење, а јас не можев да поднесам нешто толку цврсто. Кога полудев од бес, проклетата воспитувачка од градинка само повеќе ме стегнуваше.
Имало многу работа за воспитувачите. Корисникот eliabe_l, роден во Москва во 1950-тите, се сеќава: „Тие мораа да ги стават децата во вреќи за спиење, потоа да ги извадат на терасата и ширум да ги отворат прозорците од градинката. По еден час дремење, сè мораше да се врати внатре. И тоа беше обична градинка, а не елитна институција. Секое утро сите деца ги прегледуваше лекар и ако некој беше настинат, го испраќаа дома“.
Санитарните норми пропишувале спиење надвор ако температурата е над -10 степени целзиусови.
View this post on Instagram
Романтично искуство
Сè на сè, тоа е искуство на кое многу луѓе се сеќаваат дури и во постарите години. Многумина ја задржале оваа „романтична“ навика за спиење до ден-денес, па спијат со отворени прозорци дури и во најстудените периоди од годината.
„Се сеќавам дека ме ставија во дебели кеси во креветчето после ручекот и ме изнесоа на спиење. Спиевме на многу широки маси. Сакав да лежам и да гледам како лисјата паѓаат наесен или како арборите скокаат на голите гранки во зима. И секогаш близу нас седеше учителка, облечена во капут. Таа ги фаќаше замрзнатите прсти, одвреме-навреме не гледаше од под веѓите. Јас брзо ги затворав очите цврсто и се правев дека спијам“, заклучи корисникот Олк.