Последната посета на Володимир Зеленски на Овалната соба, според сите извештаи, беше еден од најлошите денови во неговиот живот, обележана со непријатни шеги, обвинувања и навреди за неговата облека што длабоко го понижија.
Сепак, овој пат украинскиот претседател дојде подготвен.
Иако пошироката слика за Украина останува мрачна, Зеленски и неговите сојузници покажаа импресивен дипломатски талент и се чини дека успеаја да ја вратат довербата на Доналд Трамп, која се чинеше дека е изгубена засекогаш, пишува колумнистот Џејк Волис Симонс за Телеграф.
Прво на линија беше прашањето за облеката на Зеленски, што може да изгледа како тривијален почеток, но Трамп беше тој што ја наметна темата.
Минатиот пат, облеката на украинскиот претседател ги налути Американците.
Во оваа прилика, сепак, Зеленски успеа да го зачува својот интегритет и во исто време да покаже почит носејќи црна воена јакна, истата што ја носеше на погребот на папата Франциск во април.
На Трамп очигледно му се допадна и беше поласкан.
Покрај тоа, кога истиот новинар кој брутално го нападна минатиот пат го пофали за неговата нова облека, Зеленски одговори со насмевка: „Вие сте во исто одело. Јас се пресоблеков. Вие не.“
Европска стратегија на ласкање и притисок
Овој потег беше дел од поголем план спроведен од Зеленски и Европејците: да му дадат на Трамп покорност и ласкање што го бара, а во исто време да ги стават своите личности во позиција да вршат притисок врз своите непријатели.
Друг пример за таков дипломатски театар беше доставувањето писмо од сопругата на Зеленски до првата дама, Меланија Трамп.
Тоа беше јасен поздрав на начинот на кој Меланија му пиша на Путин, повикувајќи на заштита на децата.
„Не до вас – до вашата сопруга“, рече украинскиот лидер, предавајќи му го писмото на Трамп, кој го прифати.
И во идејата и во извршувањето, потегот беше совршен: искористување на гестот на поддршка од Соединетите Држави на начин што беше многу личен за претседателот. Психолошки, целта беше јасна – да се привлече Трамп на своја страна.
Неочекувани стратешки придобивки
Се чини дека стратегијата функционираше.
Иако пошироката слика за Украина не е идеална, во споредба со хаотичниот самит во Алјаска, европскиот сојуз постигна важни стратешки придобивки.
Клучно е што Зеленски успеа да го убеди американскиот претседател дека е искрено заинтересиран за мир, а не дека е пречка, како што Трамп го перцепираше минатиот пат.
Тоа го отвори патот за можеби најзначајниот потег досега: одбивањето на Трамп целосно да го исклучи учеството во безбедносните гаранции.
„Тие [Европа] се првата линија на одбрана затоа што се таму… но ние исто така ќе им помогнеме. Ќе бидеме вклучени“, изјави тој.
Таква изјава беше незамислива на почетокот на вториот мандат на Трамп, а сепак се случи, што претставува големо достигнување на европската дипломатија.
Средба со Путин на хоризонтот?
Но тоа не беше сè.
Во доцноноќен пост на Truth Social, Трамп потврди дека започнал подготовки за средба меѓу Зеленски и Путин.
Ова беше уште една победа за Украина. Таквата средба би значела премолчено прифаќање од страна на Путин на Зеленски како легитимен шеф на државата, нешто што би било тешко за рускиот претседател.
Сѐ на сѐ, иако самитот во Алјаска беше срамно покажување на пријателство кон крвавиот тиранин од Кремљ, овој состанок во Вашингтон може да се смета за тивка дипломатска победа за Украина.
За прв пат по неколку недели, Путин може да се најде под притисок. Ако одговори на овие дипломатски пробиви со торпедирање на договорот или идните преговори, тој би можел да стане единствениот виновен за неуспехот.
Тоа би можело да предизвика реакција од Белата куќа, која очајно сака да ја заврши војната.
Дали ќе следат санкции? Можно е. Во секој случај, симпатиите на Трамп би можеле да се вратат од „темната страна“, ставајќи ја Украина во поповолна позиција.
Од украинска перспектива, ситуацијата изгледа малку помалку безнадежна отколку минатата недела.