Дописникот на Би-Би-Си од Пекинг, Стивен Мекдонел, објави интересна анализа за ескалацијата на конфликтот меѓу Кина и САД поради посетата на Ненси Пелоси на Тајван.
Проблемот со ескалацијата е што е тешко да се повлече. Сега кога претседателката на Претставничкиот дом на американскиот Конгрес успеа да го посети Тајван, што ја прави највисока американска функционерка која го направила тоа во последните 25 години.
Зарем и другите не сакаат да го сторат тоа во иднина?
Сега кога Кина најави големи вежби со боева муниција толку блиску до Тајван, зошто да не го повтори тоа?
Секојпат кога кинеските борбени авиони летаат во близина на Тајван во се поголем број, се поставува нов стандард на „нормалност“.
Ако следниот пат кинеските авиони не летаат толку блиску, каква порака испраќа Пекинг?
Не така одамна, планот на Кина за Тајван вклучуваше ангажман. Младите од Кина патуваа низ цел Тајван, остров за кој Кина тврди дека е своја територија. Бизнисите од Тајван отворија филијали низ цела Кина.
Кинеските власти кои сакаат војна се тајно воодушевени од посетата на Пелоси
Но, пристапот на Кина кон Тајван под претседателот Си Џинпинг стана многу позлобен. Многу поголем притисок се врши врз Тајпеј, јави дописникот на Би-Би-Си.
Оние со милитаристички тенденции во повисоките ешалони на кинеската комунистичка партија сигурно тајно ја поздравиле посетата на Ненси Пелоси на Тајван.
Имено, тој им овозможил да ги заострат односите и воените игри околу Тајван како подготовка за, како што гледаат, претстојното доаѓање на денот кога Кина насилно ќе го окупира островот.
Најголемиот предизвик за регионалната стабилност е фактот што јавниот став на сите клучни актери за Тајван е смешен.
Тоа е речиси како огромна игра каде што сите се преправаат, но станува се потешко и потешко да се одржи таа илузија.
И Кина и САД се преправаат
Кина се преправа дека Тајван сè уште е дел од нејзината територија, иако островот сам ги собира даноците, гласа за сопствената влада, издава свои пасоши и има своја војска.
Америка се преправа дека не го третира Тајван како независна земја, иако му продава напредно оружје и повремено испраќа свои високи функционери на, како што изгледа, официјални посети.
Сè поочигледно е дека не е потребно многу за ова површно шоу, дизајнирано да гарантира статус кво, целосно да се распадне.
Опасноста за светот лежи во тоа што во Пекинг има такви кои би сакале тоа да се случи, јави дописникот на Би-Би-Си.
Кинеската комунистичка партија со децении шири слична реторика за Тајван преку строго контролираните медиуми, но идејата за војна насочена кон освојување на островот никогаш не била реална. Тоа повеќе не е така, истакнува Мекдонел.
„Секој ден сме се поблиску до војна и се подалеку од мирот“
Меѓу соговорниците на дописникот на Би-Би-Си постои верување дека Си сака да го окупира Тајван за време на неговиот мандат, што би му донело статус на бесмртен, односно лидер кој успеал да ја обедини татковината.
Хонг Конг, град кој со децении беше проблем за Кина, веќе е ставен под контрола на Пекинг, а многумина тоа го очекуваа.
За неколку месеци, Си треба да влезе во историски трет мандат. Тоа би можело малку да го намали притисокот, рече Мекдонел.
Имено, сега кога може да остане на власт онолку колку што сака, за разлика од претходните лидери како Мао Це Тунг кој беше ограничен на само два мандати, Си најверојатно нема да почувствува притисок да го нападне Тајван што е можно поскоро.
Но, факт е дека секој ден сме се поблиску до тој ден, а се подалеку од мирот, се заклучува во анализата.
Сите информации поврзани со најновите случувања во Тајван можете да ги прочитате ТУКА.