Приказна за еден млад човек од Хрватска и неговото семејство кои го напуштиле Балканот за да преживеат. Томислав Чичак, од Ораховац, кој не можел да најде работа во родната Хрватска, одлучи да ја напушти својата земја и да замине за Канада.
„Може да се каже дека имам еден и пол факултет. Значи, јас буквално не морав да ја напуштам Хрватска, бидејќи некако преживував, но заминав затоа што не можев да го добијам основното и уставно загарантирано право на работа. Испратив 1.246 апликации во Хрватска и не најдов работа никаде. Денес во Канада работам како кровопокривач, а по професија сум економист -компјутерски научник.
Мислам дека се снајдов одлично бидејќи како странец успеав да купам куќа за помалку од една година. Имам два автомобили, еден семеен, еден за на работа“, вели Томислав и го објаснува односот на работодавачот кон работникот:
„Во Канада, тие ја користат вашата лоша ситуација и фактот дека треба да работите за нив. Имаме затворени дозволи за работа и доста е тешко да се најде нов работодавец додека не го решите статусот на таканаречен постојан жител. Жално е што дури и со таков третман, тука се чувствувам подобро отколку во Хрватска. Чувствувам дека мојот работодавец ме цени. Откако дојдов, мојата плата се зголеми за 50 проценти.
Немој веднаш да мислиш „wow“, бидејќи во Канада се плаќаш бруто. Но, ова е мојот впечаток, има секакви приказни. Во суштина, треба да бидете упорни и да ја предизвикате среќата“, рекол тој.
Томислав нагласува дека на жените им е многу потешко да најдат работа отколку на мажите.
„Што се однесува до таканаречените женски работни места, ситуацијата не е добра бидејќи тие се претежно нискоквалификувани работни места кои не се платени многу, така што не е невообичаено жените да работат „машки“ работи. Училиштето, односно програмите што постојат, се за пофалба. Сепак, ова е земја за имиграција.
Моите деца совршено се вклопија. Нивното училиште не е сведено на теорија за тапани, туку на развој на личности и човечки вредности. Има многу часови во природа, музеи и слично. Тие се практични – нема да ги учат како да бројат, туку како да користат калкулатор. Интересен пример: Ја прашав ќерка ми како да реши проблем, а таа рече „Напиши го проблемот на YouTube и погледни“, вели Томислав и нагласува дека секојдневните проблеми генерално се многу подобро решени во Канада отколку во Хрватска.
„Регистрацијата на автомобилот трае околу пет минути, бидејќи нема технички преглед и чини 80 долари во мојата провинција Алберта, а даноците и другите давачки не се вклучени во цената. Бирократијата е едноставна, единственото нешто што е малку важно е дека треба да имате ред за се. Во основа, соседите и дружењето што ги имаме во Ораховица и, се осмелувам да кажам, чувство на заедница, не постојат овде, сите ние само трчаме по долари. Мојата желба е да отворам своја компанија бидејќи тука можете да отворите се и ако имате малку смисла, можете да живеете одлично.
Секогаш постои желба да се вратам дома и не поминува ден кога не се сеќавам на Хрватска, но за жал сите одлични работи што ги имаме го расипуваат нашиот менталитет и завист, така што сѐ уште ме држат настрана. Би сакал да ги пофалам моите пријатели со кои, иако сум отишол далеку, постојано ме слушаат и тие се неверојатна голема поддршка сето ова време. Исто така, моите родители и брат ми беа голема поддршка, тоа најмногу ми недостасува“, вели младиот човек и додава:
„Верувам дека не сум единствениот што би се вратил. Немојте да мислите дека нема корупција, непотизам во Канада… Има и тоа како. Нивното здравство е едно од најдобрите во светот, но премногу скапо и често недостапно поради предолго чекање. Во принцип, ми е убаво таму, но ако дојде вистинска понуда за работа во Хрватска, би се врател вчера “, заклучува Томислав.