Асошиејтед прес објави голема приказна за тоа како руски војници спроведуваат „операција за расчистување“ во Буча, едно од најголемите убиства во руската инвазија на Украина досега.
Првиот човек пристигнал во 7:27 часот, руските војници му ја покриле главата и го одвеле по патеката кон една грозна деловна зграда.
Две минути подоцна, придушен, молбен глас ја пробива утринската тишина. Следувал безмилосен одговор: „Зборувај, зборувај, јас сум твојата мајка“, пишува АП.
Жените и децата дошле подоцна, носејќи набрзина спакувани торби.
Операција за „чистење“ на Русија
Беше студено, сиво утро на 4 март во Буча, Украина.
До вечер, најмалку девет мажи ќе одат до смрт на улица Јаблунска бр. 144, комплекс згради што Русите го претвориле во центар на насилство што ќе го шокираше светот.
Подоцна, кога сите тела беа пронајдени расфрлани по улиците и набрзина спакувани во гробови, лесно беше да се помисли дека колењето е случајно.
На жителите кои прашале како се случило, им било кажано да ја поднесат ситуацијата, бидејќи некои прашања едноставно остануваат неодговорени. Сепак, како што пишува АП, постоел метод на насилство.
Она што се случило тој ден во Буча, руските војници во прислушуваните телефонски разговори го нарекле „зачистка“, односно – чистење.
Русите ловеле луѓе на списоците подготвени од нивните разузнавачки служби и оделе од врата до врата за да ги идентификуваат потенцијалните закани.
Оние кои не ја поминале оваа филтрација, вклучително и доброволци и цивили осомничени дека им помагале на украинските војници, биле мачени и егзекутирани, покажуваат снимките од надзорот, тајните аудио снимки и интервјуата.
Асошиетед прес и серијата на PBS Фронтлајн дошле до надзорна снимка од Буча која за прв пат покажува како изгледа руската операција за чистење во Украина.
Тоа била организирана бруталност што ќе се повтори во големи размери на териториите окупирани од Русија низ Украина – стратегија за неутрализирање на отпорот и тероризирање на локалното население со цел да се добие нивно поднесување, пишува АП.
Оваа тактика ја користеле руските сили во минатите конфликти, особено во Чеченија.
Тие биле однесени на Јаблунска 144, претепани, а потоа било пукано во нив
На 4 март, во текот на утрото, руските војници ја презедоа контролата врз Јаблунска, а со тоа и над куќата на Јаблунска 31, каде што се сокриле неколку украински доброволци.
Руски војници ја скршиле вратата од куќата и во дворот одвлекле осум Украинци и сопственикот на куќата.
Ги терале да ги соблечат чевлите, ги обвиниле дека се нацисти и дека се посматрачи на украинската армија.
Потоа двајца руски војници под закана со оружје ги воделе мажите по влажниот, заледен пат до Јаблунска 144, пцуејќи ги додека мажите оделе во нивните чорапи. Било 11:08 часот.
Војниците ги принудиле да клечат зад руско воено возило на приодот кон комплексот и ги удирале со клоци.
Тогаш еден од заробените лица, патем таксист, Иван Скиба, видел како го креваат еден од заробените мажи и му пукаат во главата.
Во текот на следните неколку часа војниците донеле се повеќе луѓе во Јаблунск 144. Во меѓувреме, руски војници упаднале во домовите на луѓето, кршејќи брави и пробивајќи ги високите огради со тенкови, покажуваат снимките од надзорните камери.
На мештаните им рекле дека бараат оружје. Жителите велат дека војниците украле и алатки, електронска опрема, храна и пијалоци.
Мажите кои клечеле во Јаблунска 144 во одреден момент биле однесени од руски војници двајца по еден во канцеларијата.
Русите тој ден ги ослободиле повеќето цивили, прво жените, а потоа и мажите. Но, волонтерите не биле ослободени. Биле претепани.
Руските војници го одвеле Иван Скиба и другите доброволци од контролниот пункт околу аголот на деловната зграда, во мал двор, каде што веќе имало едно мртво тело.
Тогаш двајца војници почнале да пукаат. Почувствувал како куршум му поминува низ страна и паднал на земја. Се преправал дека е мртов, преплашен дека Русите ќе го видат неговото издишување како го заматува студениот воздух.
„Ја чекав темнината… Ужасно, само ужасно“
„Чекав да се стемни“, рече тој. „Грозно… Не можам да објаснам… Само ужасно.
Откако замолкнал, Скиба ги извадил зглобовите од лентата што ги врзувала, ползел низ труповите на неговите колеги офицери на контролниот пункт и ги украл чизмите од телото на единствениот маж што сè уште ги носел.
Истрчал до соседната куќа и се свиткал на каучот, обидувајќи се да се стопли. Потоа слушнал руски гласови кои прашуваа дали има некој во куќата. Скиба се преправал дека е сопственик.
Верувајќи дека се работи за повреден цивил, војниците го вратиле на Јаблунска 144, овој пат за лекарска помош, рече Скиба.
Го однеле во подрумот каде што биле затворени повеќе од 100 луѓе. Скиба во следните три дена никому не кажал за раната од куршум таму.
Русите на 7 март им дозволиле на Скиба и останатите да го напуштат подрумот. Сите други што биле заробени со него, освен младиот прекар Свети, биле мртви. Потоа Скиба конечно си заминал од Јаблунска 144.
Разговори на руски војници
На 14 март војник со прекар Љоња ѝ се јавил на мајка си од мобилната кула кај Буча.
„Има цивили на улиците со мозокот истурен на земја“, реколтој.
Неговата мајка сакала да знае кој пукал во нив.
„Наши луѓе“, одговори Лоња.
„Можеби тие биле само мирни цивили“, вели неговата мајка.
„Мамо, има војна. И одеднаш излегува! Дали разбираш? Што ако има фрлач на гранати?“ рече Лоња.
Еднаш, опиша Љоња во разговорот, го запреле момчето и му го провериле профилот на Телеграм на мобилниот телефон. Апликацијата имала податоци за локацијата и логистиката на Русите.
„Тој е застрелан на лице место“, ѝ рекол Љоња на мајка си.
Тоа е само еден од повиците чија содржина ја објави АП во својата голема приказна за злосторствата во Буча.
Сите информации поврзани со најновите случувања со војната во Украина можете да ги прочитате ТУКА.