Откако му га променише ДНК сас бустер дозу, па га утепаше Џемс Бонда, откако за Дедо Мраза се расчу дека е буљаш, откако победи Црвенковски и откако над 4.000 граѓани на наше Куманово му га јавно честитасва роѓендан на Максу – може да се каже дека смо гу успешно декодирале стварност. К’т би се штампале новине, некролог на стварност би искочија у жуту штампу сас плави букве „јавачи на елитан егоизам се обединуев у борбу против још поголемо и понесфатљиво зло…омикрон! Редак оксиморон за чести консументи на глупоќу“.
Али, на јасно да смо. Ми не срљамо у пропаст само ради рамнодушност на власт. Ми смо неурачунљиви помагачи на сопствен крах зашто никад не смо знале да се супротставимо к’т треба. Ми лаемо на пролазници, а у куќарку пуштамо да ги глоѓав наши коске комшиски кучиња. И још смо среќни ако газда га попушти ланац или зачеша позади уво.
Не се бунимо. На пример, зашто не се пишуе колко е студено по училнице, зашто нема дополнителни часови, како делуе психички на ученици ов’ј програмиран раздор на најважни социолошки јадра? Или се бунимо за небитни работе. На пример, ако се утврди дека у некоју институцију добиев тровање у мензу од мусаку, зашто се окривуе одма паланачки дистрибутер на компири и зашто забринута интелигенција расправља кој однос на свинско и јунешко е подобро да се смеља?
Добро, барем тровање не е од грашак. И факт чекери знаев дека здрава храна е бљантеж. Или, па, зависи од кувара, што би кажале апологети на прокламиран глобализам. Или, па, мајка не гу погаѓа запршку, што би кажале сентиментални будале и претенденти на родово насиље.
Ми смо отимачи на своју слободу. На пример, никад до крај не успеасмо да ги раскринкамо криминалци, бирократски муфтаџије, партиски лешпери, полуписмени новинари, д’ткави политички аналитичари и пропагандно поткупљиви ситни душе. Отимамо државни функције, саветнички места, научни дипломе, уреднички фотеље, спонзорства за књиге и слике. Бестселери на зачмаеност. Монографије на затупавеност.
Отнасмо си гу од сопствени руке слободу. Биднасмо саучесници на зло, на кичерај, на педигрирани лопови и хохштаплери. И све тој под мото: кротак човек неќе да се замери за да не навлече гнев на некои моќници.
А, тија моќници ми ги створисмо. Састављасмо ги парче по парче, како крпени лутке и неплаќачи на порез и тајкуни на кои бимбаѓава им ги продадесмо фабрички гиганти и шверцерски краљеви за да ни ги финансирав политички кампање. Испод олош стои наш потпис. Својеручан.
К’т почна псеудоелита да мафта сас хартије од вредност и да се прави експерт за путишта, за медиуми, за градежни дозволе, за телекомуникације – т’к ни беше важно едино синови да су ни партиски секретари и омладинско прогресивни функционери, а ќерке да су ни естрадни ѕвезде на баналност (по старо курветине, по ново старлете кои родитељи ги водив да им се напумпав уста у осмо одделение).
На исти онија што им беше свето само новчано стање, њини деца возив лудо и газив пешаци , док ми расправљамо по друштвени мреже на коју песму е боље да се ѓуска у градинке.
Да ве ебе жена на султана. Уствари, тој би било благослов за вашу интелектуалну импотенцију. Боље овакој: султан да ви га натепа у т’ј тесан шупак све док не признаете дека цело време колаборационистички сте у мисију да гу промените свест на народ.
У предаторски борбе по маркети за престиж ќе се борив цегери, ранци, торбе сас кесе од по 15 денара, а ми ќе смо неми сведоци на још едну ненаоружану пљачку. Само тихи убице и редовни гласачи ќе се јавив за збор. Они ќе коментирав како е могала касиерка да облече зелену кошуљу, а да тури плаву маску. Нема везе што ву е испод браду. Ружно изгледа.
Национално конвертирана простоќа еруптира од стра да не се разбудимо како сиромаси. Јер, сирома дупло плаќа.
Ај до избори, макар и редовни, ќе издржимо. Ќе се промени структура, ќе си имамо своега човека, он ваљда не би дозволија на свеќу да ги броимо капитални инвестиције по Куманово. Нема сигурно да пушта клизеќи инспектори за надзор на пет кружни тока. Не би се мешаја у администрирање на град за нечие унапреѓење. Нема да си водив инат сас градоначалника и да си ги мерив социјалдемократски аспирације. Топрв идев убави времиња за нас. Викам ви, откако погина Бонд, Џемс Бонд, од најнов ковид сој, декодирана ни е стварност. Радуемо се ако Манипени биднала Црнкиња, а несреќни смо ако извидници криумчарив бурек на планину.
Ваш 007 агент за Куманово,
Ивана Аткинс
https://youtu.be/dn_78F3oL7I