Ако им се случи најлошото, Тарас (23), Владислав (21) и нивниот командант Олексеј (39) се свесни дека украинската влада ќе негира каква било поврзаност со нив.
Тие се членови на баталјонот „Братство“, група доброволци од украинските специјални сили, кои дејствуваат и на руска територија.
Нивната работа вклучува уништување на критичната инфраструктура во Русија, соборување на непријателски авиони на руска територија, киднапирање на високи руски функционери…
Гардијан ја започнува својата статија за украинските „тајни сили“.
– За нас минувањето на руската граница е многу едноставно – вели Владислав за Гардијан.
Волонтерите на баталјонот Братство се технички независни од украинската армија, но работат заедно во задачите, појаснуваат британските медиуми.
– Нашиот баталјон ги регрутира најдобрите од другите баталјони или од цивилното население – продолжува Олексеј, кој додава дека разбира зошто мора да дејствуваат одвоено од самата украинска армија.
Западот е нервозен поради помислата дека Украина може да изврши удари на руска територија, пишува Гардијан и додава дека затоа одбиваат да му испорачаат борбени авиони на Киев.
Тие стравуваат дека нападот на руска територија може да доведе до нуклеарна војна.
– Излегува дека Русите можат да одат во Украина, но Украинците не можат да одат во Русија – иронично рече Олексеј.
– Се вратив од задача пред две недели. Мојата група имаше задача да донесе одредена количина експлозив на локација во Русија. Не знам за кого и зошто е наменет тој експлозив. Но, знам дека во Русија има луѓе подготвени да им помогнат на Украинците – додава Тарас.
– Пред шест недели имавме задача да собориме руски хеликоптер што таму превезуваше припадници на МНР. За прв пат на дело нѐ спречија лошите временски услови. Од Русија се вративме во Украина и за една недела повторно почнавме со истата цел. Цел ден пешачевме и вечерта стигнавме на планираната локација. Околу девет часот наутро слушнавме хеликоптер и подигнавме мал дрон за да провериме дали тоа е леталото за кое не интересира – вели Тарас и продолжува:
– Го погодивме со пренослив противвоздушен ракетен систем. Пукавме во него од далечина од четири километри и слушнавме експлозија. Не го видовме влијанието. Веднаш побегнавме – вели Тарас, кој не може да потврди дека луѓето во хеликоптерот загинале.
Но, сепак, тоа беше успешна акција за нив. Тие им покажале на Русите дека мора да се плашат далеку од првите линии во Украина…
– Им покажавме дека можеме да влеземе на нивна територија и таму да дејствуваме. Кога ќе дознаат за такви саботажи, мораат да употребат голем број војници за да не ги откријат. Тоа го поткопува моралот во нивните редови. Тоа што Украинците ги соборија хеликоптерите на руското раководство во Русија создава огромна нервоза кај нивното воено раководство – вели Тарас.
Владислав бил на последната задача пред еден месец во руската област Белгород, веднаш на границата со Украина.
Во последните недели имаше неколку експлозии во магацини за муниција и оружје…
Владислав и неговите колеги беа задолжени да фатат или убијат висок функционер на ФСБ.
На овие и слични мисии се испраќаат мали групи војници, обично до пет лица, наведува Гардијан.
– Имавме маршрута што ја одеше со својот автомобил. Решивме да поставиме заседа. Го чекавме со часови, но не дојде. Тој ден се откажавме од идејата и се упативме назад во Украина. Руските војници кои ја чуваа границата не забележаа и почна судир. Тоа беше борба четири на четири. Убивме тројца, ранивме еден. Го однесовме на наша територија и го предадовме на војската – изјави Олексеј. Во акцијата еден од членовите на украинските борци бил ранет во рамото.
Мисиите на таквите одреди често не одат според планот. Четворица нивни колеги, Јуриј Хоровец, Максим Михаилов, Тарас Карпјук и Богдан Лијагов се убиени во руската област Брјанск, на десет километри од границата…
Припадниците на баталјонот Братство во руските медиуми и на социјалните мрежи виделе фотографии од нивните паднати соборци.
РИА Новости објави изјави од ФСБ, во кои се наведува дека „биле саботери, добро вооружени, со 40 килограми експлозив“.
– Кога го видовме сите бевме во шок. Тие беа нашите најдобри борци – тројца Украинци зборуваат за Гардијан и продолжуваат:
– Водичот ги однел длабоко на руска територија и ги оставил таму. Бевме мирни, бевме сигурни дека се ќе помине во најдобар ред. Имаа искуство во вакви мисии. Не знаеме точно како загинале – изјавиле триото.
Двајца помлади мажи изјавуваат дека ни нивните родители не знаат што прават. Се додека се дел од украинската армија. Велат дека е подобро за секого затоа што може да „протекуваат“ информации.
– Нашите операции се всушност побезбедни од оние што ги спроведува армијата. Добро сме подготвени – додава Тарас.
– Луѓето на Запад можеби очекуваат да одиме и да го кренеме во воздух Кремљ, но… Мислам дека треба да почнеме со помали задачи и да напредуваме кон посложени. Како што вели еден од моите пријатели, „За да ја уништите непријателската база, прво мора да ја уништите куќата за кучиња таму“ – заклучува Тарас.