Почетокот на руската контраофанзива против украинските војници кои окупираа дел од рускиот регион Курск во август повторно го насочи вниманието кон Киев и целите на неговата инвазија.
Операцијата – првиот голем странски упад на руска територија по Втората светска војна – беше коцкање од самиот почеток, велат аналитичарите.
Со оглед на тоа што украинските сили во Курск сега се ослабени, ризиците растат, а стратешките придобивки сè уште се неостварливи, пишува Фајненшл тајмс.
Украинските сили постигнаа тактичка победа за зајакнување на моралот кога зазедоа околу 1.200 квадратни километри руска територија по ненадејниот напад на 6 август.
Операцијата помогна да се врати одредена верба во офанзивниот потенцијал на Украина, менувајќи го наративот на војната.
Сепак, Украина досега не успеа да ја натера Москва да повлече значителни сили од источниот дел на земјата, каде што исцрпените украински трупи постојано губат територии.
Русија го засили притисокот во Украина, особено околу важната железничка клучка Покровск.
Севкупниот успех на инвазијата на Курск ќе зависи од тоа Украина да плати за да ја задржи територијата.
А таа цена ќе зависи од тактиката со која руските сили ќе ги потиснат украинските напаѓачи.
Роб Ли, виш соработник во Институтот за надворешни политички истражувања, вели дека исходот од гледна точка на Украина зависи од ресурсите што ги инвестираат двете страни.
„Не е клучно Украина да ги пренасочи ресурсите, сè додека Русија пренасочува повеќе. Ако Русија ја игра долгата игра со посветеност на само ограничени ресурси за Курск, таа би можела дополнително да се протега и да ги скрши украинските сили.“
Русија започна контраофанзива
Русија започна контраофанзива во Курск во средата и тврдеше дека брзо зазела околу 63 квадратни километри на левото крило на областа контролирана од Киев, иако Deepstate, воен тинк-тенк поврзан со украинското Министерство за одбрана, рече дека Украина сè уште напредува на север.
ФТ не можеше независно да ги потврди овие извештаи.
Украинскиот претседател Володимир Зеленски во петокот изјави дека руските сили почнале со брзи офанзивни акции, но без голем успех.
„Нашата армија се држи херојски и прави се што е потребно за другите наши воено-политички чекори“, рече украинскиот лидер.
Зеленски претходно навести дека Украина ќе ја користи заробената руска земја како потпора во идните мировни преговори, што може да значи нејзино задржување на неодредено време.
„Украинците исто така престанаа да внесуваат нови резерви. Почнаа да се движат помалку, а наместо тоа повеќе да копаат“, изјави за ФТ лице блиско до рускиот воен естаблишмент.
Пропадна главната цел на Украинците
„Украинските сили би можеле да користат покритие во шумите за да се вкопаат“, додаде Ли.
Сепак, оваа предност ќе исчезне во зима, кога лисјата паѓаат, бидејќи полесно ќе се види каде се нивните позиции.
Опциите на Украина за ротирачки единици или испраќање засилувања се исто така ограничени.
Армијата се уште е во рана фаза на надополнување на војниците, откако пролетта беше усвоен новиот закон за мобилизација – речиси една година откако првпат беше побаран од украинскиот Генералштаб.
Официјални лица велат дека мобилизацијата добро напредува, но ќе поминат уште три месеци пред новообучените трупи да можат да имаат влијание на бојното поле, рече Олександр Завитневич, претседател на комисијата за одбрана на украинскиот парламент.
И покрај срамот од инвазијата на Курск, рускиот претседател Владимир Путин не беше поттикнат да ги пресели своите најдобро обучени јуришни сили надвор од регионот на Доњецк.
Оваа цел не е исполнета, призна на почетокот на септември врховниот командант на вооружените сили на Украина, Олександр Сирски.
Но, тој тврди дека способноста на Русија за маневрирање на единиците е намалена и спречена е да испрати дополнителни сили во Покровск.
Москва првично се потпираше на граничните трупи и војници во обидот да го запре напредувањето на Украина пред да ги засили со поспособни единици.
„Освен неколку поморски бригади, таму не донесовме нови добри резерви“, вели човек близок до рускиот воен естаблишмент.
Руслан Левјев, воен аналитичар кој ги следи движењата на руските трупи и шеф на истражувачката група на Тимот за разузнавање конфликти, рече:
„И покрај фактот што Путин беше очигледно крајно лут поради пробивот во регионот Курск, тој не носеше емотивни одлуки, па затоа тој не нареди сите сили да се соберат што е можно поскоро и да тргнат да го ослободат Курск“.
Путин одлучи да плати „политичка цена“ за присуството на украинските трупи на суверена руска територија, рече Левјев, наместо да бара избрзан контранапад што најверојатно ќе резултира со големи руски загуби. Ова е пристапот на кој Русија прибегнуваше во минатото.
Преговорите на повидок?
Украинското раководство се уште се надева дека Русија на крајот ќе мора да повлече повеќе војници од источниот фронт.
Висок претставник на украинската воена разузнавачка служба вели дека Русија досега распоредила 38.000 луѓе, вклучително и јуришни бригади префрлени од јужна Украина, но контранападот не бил од големи размери.
„Тие ќе мора да испратат повеќе од нивните закоравени и искусни јуришни бригади за да постигнат повеќе од тактички успеси“, додаде украинскиот претставник.
Зеленски рече дека Русија ќе има потреба од околу 100.000 војници за да ги потисне украинските сили.
Левјев видел докази дека единиците на рускиот 51. падобран воздушнодесантен полк и 155. поморска бригада, како и најмалку осум тенкови, биле вклучени во контранападот.
Но, руските и западните аналитичари се согласуваат дека силите што Русија ги собра таму не се доволни за целосно да ја окупираат областа.
„Оваа неделна операција очигледно беше само истрага за одбранбената линија на Украина“, рече Левјев.
Додека облогот на Украина дека упадот во Курск ќе го намали притисокот на источниот фронт допрва треба да се исплати, тоа може да ја искушува Русија да ги зголеми силите во контраофанзива.
Ако преговорите беа на хоризонтот, Путин веројатно би се чувствувал принуден да ја лиши Украина од нејзиниот чип за договарање, смета Левјев.