Сонот на Тесла за безжичен пренос на струја наскоро станува реалност

Сподели со своите пријатели

Зад поранешната лабораторија Никола Тесла во Варденклиф на Лонг Ајленд, Њујорк, стојат некои стари темели. Ова се остатоци од 57-метарска кула што Тесла започнал да ја гради во 1901 година како дел од експериментот за безжично пренесување информации и електрична енергија на големи растојанија, пишува „Економист“.

Loading...

Како што предвидел, безжичните комуникации имаа последици што го сменија светот. Но, тој не успеал да ја добие самата електрична енергија да патува многу далеку. Како резултат, во рок од пет години работите биле запрени, а кулата подоцна била срушена за да помогне да се исплатат своите долгови.

Тесла – пионер кој, меѓу другото, развил и создавање и пренесување на наизменична струја – исчезнал во релативна анонимност.

 

 

И така, се додека името на Тесла не го оживеа Илон Маск како марка за неговата компанија за електрични автомобили. Сега се чини можно и враќањето на визијата на Тесла за безжичен пренос на електрична енергија.

Емрод, фирма со седиште во Окланд, соработувала со Powercom, дистрибутер на електрична енергија во Нов Зеланд, за развој на прототип систем за употреба во затворен тест објект.

Loading...

Потоа, во посебен проект, планот е да се пренесе енергија од соларна фарма на Северниот остров на клиент оддалечен неколку милји.

Операцијата на Емрод ќе започне претпазливо

Целта е да се пренесе моќ како тесен зрак на микробранови. Ова ќе надмине два фундаментални недостатоци во планот на Тесла. Една од нив била како да им наплаќаат на луѓето за електрична енергија што тие можат лесно да ја повратат од воздухот.

 

 

Втората била потребата да се надмине законот за ширење на зрачење, кој вели дека јачината на сигналот е обратно пропорционална со квадратот на растојанието што го поминува предавателот.

Резултатот е дека јачината на сигналот нагло паѓа дури и на кратки растојанија. Преносот на моќност во тесен зрак, наместо да зрачи во сите насоки, помага да се намали проблемот.

Loading...

Моќта на зрачење, како што е позната постапката на Емрод, веќе е испробана, но главно за воени потреби или за употреба во вселената.

Во 1975 година, НАСА, американската вселенска агенција, користела микробранови печки за да испрати 34 kW електрична енергија на растојание од 1,6 км – рекорд кој сè уште стои. Сепак, никогаш не бил развиен за комерцијална употреба.

Операцијата на Емрод ќе започне претпазливо. Ќе започне со пренесување на она што Грег Куснир, основач на компанијата, го опишува како „неколку киловати“ на повеќе од 1,8 километри. Потоа постепено ќе ги зголеми и силата и растојанието. Клучната променлива е ефикасноста со која ова може да се направи.

 

 

Според Куснир, тоа во моментов е околу 60%. Според него, тоа е веќе доволно добро за зрачењето од зрачење да стане комерцијално одржливо во некои околности, како што е достигнување на оддалечени области без трошење пари на скапи далноводи.

Но, за да бидат работите подобри, Емрод има уште два трика во ракавот. Една од нив е активирање на реле. Второто е да се зачини предавателот со т.н. метаматеријал.

Loading...

Релеите, кои се пасивни уреди кои не трошат никаква енергија, работат како леќи и го пренасочуваат зракот на микробранова печка и го испраќаат со минимални загуби во преносот.

Тие исто така можат да го насочат, доколку е потребно, во нова насока. Ова значи дека предавателот и приемникот не мора да бидат на повидок.

Метаматеријалите се композити од мали количини на спроводливи метали и изолациони пластики распоредени на начин што предизвикува нивна интеракција конкретно со електромагнетното зрачење како што се микробрановите.

Тие веќе се користат во т.н. уреди за прикривање кои им помагаат на воените бродови и воените авиони да се сокријат од радарите. Но, тие исто така можат да се користат во приемната антена за поефикасно претворање на електромагнетните бранови во електрична енергија.

 

Loading...

 

Батериите на крајот на приемот се полнат при какви било прекини

Емитувањето моќни микробранови во воздухот носи ризици. Конечно, слични бранови се средства со кои микробрановите печки го загреваат она што е ставено во нив.

Емрод вели дека краткото изложување на неговите зраци не треба да предизвика штета на луѓето или животните, бидејќи густината на моќноста е релативно мала. Сепак, за да се избегнат несреќи, гредите ќе бидат опкружени со таканаречени ласерски завеси. Ова се ласерски зраци со мала моќност, кои сами по себе не се штетни.

Но, ако завесата се повлече поради вметнување работи како птици или хеликоптери со низок лет (што се користат во Нов Зеланд за собирање овци), тој прекин ќе биде откриен веднаш и преносот на микробранова печка ќе биде привремено прекинат. Батериите на крајот на приемот се полнат при какви било прекини.

Loading...

Ако зрачењето на моќта полета, Емрод нема да има поле за себе, бидејќи многу други компании работат на таа идеја.

TransferFi, со седиште во Сингапур, развива систем кој ги обликува зраците на радиобрановите, кои обично имаат помала фреквенција од микробрановите, за пренос на енергија на одредени уреди за примање. Ова е идеја со краток опсег, дизајнирана да напојува уреди во фабрики и домови.

Американската компанија PowerLight Technologies соработува со вооружените сили на таа земја за употреба на ласери за пренесување на електрична енергија до оддалечени бази, а исто така и за лансирање беспилотни летала додека се во воздухот.

Компанијата разгледува и комерцијални апликации, како и „Mitsubishi Heavy Industries“, јапонска инженерска компанија. Mitsubishi има особено високи амбиции. Покрај индустриските апликации на Земјата, истражува и како технологијата може да се искористи за испраќање енергија на Земјата од геостационарни сателити опремени со соларни панели.

Ова би вклучувало пренос над 35.000 км.

Loading...

Leave a Reply