Да купите облека наутро и да ја испробате навечер без да излезете од дома, да ја подобрите кондицијата за време на тренингот со проверка на виталните знаци во реално време и да ја извршите целата работа од далечина – ова се само некои од можностите што ги нуди мрежниот свет.
Многу корисници на интернетот, исто така, сакаат да користат социјални мрежи, месинџери и други платформи за инстант пораки, било за деловни активности или за задоволство.
Сепак, невнимателното споделување информации на интернет може да има негативни последици: кога коментарите, фотографиите или друга лична содржина се видливи за голем број луѓе, тие обично привлекуваат внимание – но не секогаш само пожелно.
Покрај тоа, информациите се шират исклучително брзо на интернет во споредба со физичкиот свет, а откако ќе бидат објавени, скоро е невозможно да се отстранат.
Затоа, соодветен дел од секое присуство на интернет треба да биде преземање на соодветни мерки за заштита на личните податоци.
Безбедносната свест честопати е сè уште мала кога се користат услуги преку интернет, според студијата на Касперски: Милениумците поминуваат во просек повеќе од 7 часа на ден на интернет, додека 36% се свесни дека треба да ги подобрат своите безбедносни вештини. Исто така, 37% сметаат дека се премногу досадни за да станат жртви на компјутерски криминал.
Може да се покаже дека е голема грешка, со оглед на ниската цена по која може да се купат чувствителни податоци на дарк веб, што ја нагласува распространетоста на компјутерскиот криминал: на пример, цената на медицинските досиеја се движи од 1 до 30 американски долари и скенирање на пасоши, на пример, чинат од 6 до 15 долари. Сепак, злоупотребата на чувствителни информации е само една од опасностите што може да предизвика вистински последици за корисниците на интернет.
Јавната деанонимизација на некоја личност на интернет, позната и како доксинг, исто така може да има ужасни последици, како што покажува овој пример: по откривањето на приватни информации, еден новинар од американското музичко списание Пичфорк добил бројни закани на Твитер, вклучувајќи закани дека „ѝ се пали домот“.
Фановите на пејачката Тејлор Свифт се пожалија на прегледот на нејзиниот последен албум, кој според нив не беше доволно позитивен, и ги објавија телефонскиот број и домашната адреса на рецензентот.
Инцидент како овој може да звучи екстремен – но доксингот не само што претставува закана за луѓето во одредени професии, како што се новинарите, во форма на откривање на приватни информации; во основа, доксингот ги загрозува односите на сите жртви со роднини и пријатели, како и нивните кариери. Со селективно откривање на лични податоци, на пример, кога тие се непријатни, напаѓачите намерно предизвикуваат штета.
Бидејќи работодавците сега често пребаруваат на LinkedIn, Instagram, Facebook и Twitter за да проверат дали вработените и апликантите за работа се реномирани, откривањето на одредени чувствителни податоци може да значи губење на социјалната репутација или финансиски приход.
Во овој контекст, Владислав Тушканов, експерт за приватност во Касперски, препорачува развој на безбедносна свест и внимателно ракување со личните податоци на интернет:
„Интернетот е одлично место што ни даде можности да ја изразиме нашата индивидуалност како никогаш порано. Сепак, како и што било друго, ние мора да му пристапиме одговорно. Кога се грижите за вашата приватност на интернет и преземате контрола врз достапното за вас на интернет, треба да следите два главни принципа: да знаете што знаат и да отстраните што можете. Денес ни се достапни низа алатки кои им помагаат на корисниците да го повратат своето право на приватност или барем да воспостават одредено ниво на контрола врз информациите што ги споделуваат – или ги споделувале во минатото. Искористете ги“.
За да се избегне злоупотреба на податоците и да се зголеми нивото на безбедност при изразување преку интернет, Касперски го предлага следново:
Пребарувајте го вашето име на Google. Ако знаете кои информации се јавно достапни за вас, ќе можете да разберете што може да се користи против вас. Ако вашето име не е вообичаено, можете да се претплатите на Google Notifications за да дознаете дали нешто за вас се појавува некаде на интернет.
Обидете се со таканаречените „машини за пребарување луѓе“ што ви овозможуваат да извршите проверки во позадина на луѓе кои користат отворени веб-податоци или државни записи.
Објавувањето на овој вид податоци преку Интернет може да биде незаконско, во зависност од земјата, така што достапноста на ваквите веб-страници варира во различни јурисдикции.
Прегледувајте објави на вашите социјални мрежи: проверете дали има гео-ознаки на места што често ги посетувате, како што се вашиот дом или канцеларија или фотографии што можат да ги откријат нивните локации. Проверете ги поставките за приватност и користете ја опцијата за да ги скриете постарите објави што може да содржат чувствителни информации, како што се имињата на вашите роднини.
Користете решенија што не дозволуваат апликациите да ги следат вашите уреди непотребно.
Во случај на социјални мрежи, ова е обично релативно лесно: или отстранете ги објавите со приватни податоци или направете го вашиот профил приватен.
Имајте на ум дека, покрај социјалните мрежи, постојат и многу други апликации кои имаат социјална компонента и можат да откријат информации за вас, од јазикот што го учите до вашето ниво на сексуална активност. Обрнете посебно внимание на апликациите што снимаат некаков вид на геодата, како што се апликациите за следење на фитнес. Бидете сигурни дека вашиот профил во овие апликации е приватна.
Проценете кои услуги сте ги користеле – како што се онлајн продавници, разни апликации на социјални мрежи, апликации за пријавување и слично. Ако повеќе не ги користите или не сакате информациите за вас што се појавуваат на нив да се појавуваат насекаде, побарајте бришење на вашите податоци од овие организации.
Во спротивно, проверете дали веб-страницата содржи форма на жалба или отстранување и користете ја. Ако не, обидете се да контактирате директно со администраторите.
Ако вашиот правен систем има строги закони за приватност на податоците, како што се GDPR или CCPA, за услугата е полесно само да ги отстрани вашите податоци наместо да се соочува со регулатор и големи казни.
Ако некои информации не можат да се отстранат од изворот, можете да побарате од пребарувачот да ги отстрани врските до веб-страниците што содржат ваши приватни информации од резултатите од пребарувањето, користејќи го таканареченото право на заборавање.
Дали ќе успеете во ова, зависи од пребарувачот и надлежноста.