Најстрашната трагедија во историјата на грчките железници – 57 лица загинаа во директен судир на возови, главно студенти кои со ноќниот воз се враќале на настава по празниците во Солун.
Последица е пред се застареноста и техничката неопрема на возовите и железницата, неразбирливата негрижа на државата, но и драстичните мерки за намалување на трошоците во транспортот, здравството и образованието, кои ги наметна Европската Унија на Грција поради финансиската криза во 2008 година.
Ова го посочуваат медиумите, а делумно и политичарите во ЕУ, а наведуваат дека грчкиот премиер Киријакос Мицотакис како искусен политичар, но и како човек потресен од трагедијата рекол дека „не можеме, нема да и не смее да се крие зад човечката грешка“, која му се припишува на донекаде на „жртвено јагне“ – новиот шеф на Железничката станица во Лариса.
Велејќи дека не е можно во Грција во 2023 година никој да не забележи дека два воза одат во спротивен правец на иста пруга каде што дозволената брзина е 160 километри на час, Мицотакис, како што се оценува, јасно претставил дека несреќата е резултат на несфатливата негрижа на надлежните, немањето сигнална опрема, отсуството на комплетен електронски систем за следење на движењето на возовите.
Протестите на граѓаните во Атина и другите градови не престануваат, а железничарите чии колеги штрајкуваа, бидејќи нивните синдикати потсетуваат дека машиновозачите, персоналот на станиците и надзорниците на железницата со години предупредуваат дека безбедносните системи се лошо инсталирани и дека тие комуницираат само со мобилни телефони и радио комуникација, а немаат ефикасна опрема која би ја спречила трагедијата што се случи.
Германскиот информативен портал „Дојче веле“ од Атина јавува дека во изминатите години се инвестирале пари во приватизираната пруга Атина-Солун, но постојано бил критикуван начинот на трошење на тие пари.
Така, застарените возови беа преземени од Швајцарија и Португалија за да се користат во Грција.
Сигнализацијата на железницата е проблематична и, според „Дојче веле“, претседателот на Здружението на грчките машиновозачи, Костас Генидунас, упати сериозни обвинувања:
„Ништо не функционира. Сè треба да се направи рачно – по целата пруга Атина-Солун. “.
Тој рече и дека нема функционална сигнализација.
„Да работеше, машиновозачите ќе ги видеа црвените сигнали и навреме ќе ги запреа возовите. Наместо тоа, машиновозачите мора секогаш да контактираат со централната канцеларија во Атина за да дознаат дали следниот дел од пругата е чист. Според тоа, можно е несреќата да е предизвикана од човечка грешка.
Сето ова сега мора да го проверат официјалните истражни органи, но трагедијата однесе 57 животи, додека остатоците од згмечените тела на персоналот на железницата и патниците се бараат во лабораторија меѓу примероците од ДНК ткиво од местото на несреќата, штетата е огромна – пишуваат многу медиуми во ЕУ, а сочувство понудија институциите, Синдикати во Брисел и владите на европските дваесет и седум.
Грчкиот министер за транспорт поднесе оставка, а неговиот наследник веднаш изјави дека трагедијата „бара целосен преглед на политичкиот систем и државата“.
Атинскиот економски дневен весник „Нафтемборики“ во потресна рецензија презентираше дека „во ерата на дронови, сателити, интернет, дигитализација, вештачка интелигенција, роботика и балони за разузнавање, грчкиот железнички систем едноставно не успеа да предупреди дека два воза се движат кон судир со полна брзина“.
Грчкиот портал „Инфовор“ смета дека за катастрофата е виновна и продажбата на државните Грчки железници (ОСЕ), „бидејќи пред нејзината продажба (на италијанската државна железничка компанија во 2017 година) дошло до брз колапс на државната инфраструктура бидејќи владите кои сакаа да ја продадат, систематски ја намалуваа нејзината вредност за да покажат дека „државата не може да управува со неа“.
Новинар на францускиот весник „Ле Монд“ од Солун известува за студентските протести и навел дека една од паролите гласела: „Тоа што се случи не беше несреќа, тоа беше злосторство“.