Сега, во екот на сезоната, сѐ е јасно. Осумдесеттите се повторија. Години на масовен туризам. А структурата на гостите, со оглед на земјите од кои потекнуваат, е онаква каква што била .
Семејствата пристигнуваат на одмор една недела, две или три, како и за најпросперитетните сезони за време на Југославија.
Има најмногу германски државјани на Јадранот, а потоа следуваат Полјаците, Словенците, Чесите, Словаците, Унгарците…
Оваа година, Хрватска е главната авто-дестинација до која може да се стигне за неколку часа од европските метрополи: Виена, Минхен, Љубљана, Будимпешта. Особено Истра и Кварнер, кои се најблиску до границата. Се е спакувано, затоа се бара слободно сместување до Успение, а го нема никаде – од Умаг до Конавле.
Така, на крајот се покажа дека автопатите, кои драстично го зголемија јавниот долг на Хрватска, се исплатија. Добар дел од луѓето не сакаат да патуваат со авион во ерата на коронавирус, бидејќи не ја толерираат процедурата, која е значително построга поради инфекцијата, па тргнаа со свои возила. И покрај мноштвото, тие не беа измамени.
Наместо далечни и скапи туристички дестинации, како што се Карибите и Сејшелите, Германците овојпат останаа во Европа и трошат како да патувале до крајот на светот. И тоа може да се види од приходите на угостителите во последниот месец.
Полјаците далеку ја надминаа Хрватска со стандардот, тоа може веднаш да се види со автомобилите со кои доаѓаат на море, но и со фактот дека се повеќе од нив избираат сместување во хотел и најдобри ресторани наместо апартмани.
Очигледно е дека промоцијата на хрватската природна убавина и наследство на пазарите во Централна и Источна Европа падна на плодна почва.