Франција го стартува својот прв новоизграден нуклеарен реактор, со 12 години доцнење и по повеќекратни неуспеси бидејќи индустријата има планови за повеќе нови постројки, пишува Фајненшл тајмс.
ЕДФ, францускиот државен оператор на најголемите европски нуклеарни централи, вчера соопшти дека првите верижни реакции или таканаречените операции на дивергенција во реакторот Фламанвил 3 на францускиот брег на Нормандија треба да започнат преку ноќ.
Доколку оваа операција биде успешна, реакторот на крајот ќе биде приклучен на мрежата пред крајот на годината, кога ќе достигне 25% од вкупниот капацитет од 1,65 гигавати, што е доволно за напојување на голем град.
Новиот реактор, прототип на моделот што ЕДФ сака да го развие дома и во странство, го олицетвори пресвртот на нуклеарната индустрија на глобално ниво, бидејќи нарачките опаднаа во последните децении и ги избркаа квалификуваните работници од секторот.
Фламанвил заврши повеќе од четири пати повеќе од првичниот буџет и на крајот чинеше 13,2 милијарди евра, што беше потребно подолго време за да се заврши од сличните модели EDF изградени во Кина и Финска, чие производство исто така беше одложено.
ЕДФ, исто така, се најде на удар на француската влада поради тоа што се бореше да го координира проектот во кој се вклучени стотици добавувачи.
„Тоа е историски чекор во овој проект. Нашите тимови се во почетните блокови“, рече Регис Клемент, еден од раководителите на одделот за нуклеарно производство на ЕДФ.
ЕДФ, која има договори за изградба на нови реактори во Британија и има тендер за извоз на своите дизајни, рече дека научила вредни лекции од Фламанвил 3 што ќе и овозможат да го намали времето на изградба во иднина.
Но, компанијата сè уште се соочува со голем број пречки дома и покрај тоа што францускиот претседател Емануел Макрон започна план за изградба на најмалку шест нови реактори.
Наредбите допрва треба да се официјализираат, а политичката ситуација во Париз може само дополнително да го одложи процесот, бидејќи се уште не е постигнат договор за формирање влада.
ЕДФ, која троши пари за пополнување нови позиции за да се подготви за нарачки, треба да се договори за планот за финансирање, кој би можел да чини повеќе од 52 милијарди евра.
Надежите за договор до крајот на годината исчезнуваат, изјавија неколку луѓе блиски до компанијата. Како резултат на тоа, првичната амбиција за испорака на новите реактори до 2037 година изгледа оптимистичка, додаваат тие.
Иако е ценета поради нискиот јаглероден отпечаток, нуклеарната енергија се соочи со атмосфера на недоверба по несреќите во Чернобил во 1986 година и Фукушима во Јапонија во 2011 година.