Францускиот весник „Монд“ пишува дека планот на Кина за насилна инвазија на Тајван, доколку е потребно, има неколку историски, стратешки и геополитички причини.
Најважните бараат можност островот да падне во нејзини раце и да ги разбие американските сојузи во регионот.
Весникот ги детализира овие пет причини во написот на Гери Дагорн, негирајќи на самиот почеток каква било легитимност на кинеското владеење над Тајван.
Ле Монд забележува дека Пекинг, откако ја негираше својата легитимност да владее со островот, одеднаш се предомисли и почна да го бара откако преживеа граѓанска војна во 1949 година.
Обид да владее со целата област каде што се зборува кинески
Стефан Коркуф, синолог и истражувач во Францускиот центар за современи кинески студии со седиште во Тајпеј, рече дека кинеската комунистичка партија го смета „проблемот на Тајван“ за внатрешно прашање и не дозволува какво било надворешно мешање во овој регион, кој Кина никогаш не го контролирала.
Тој забележува дека „кинеското обединување нема за цел повторно обединување на Тајван и Кина, туку анексија на суверена земја заснована на историски, етнички и јазични прашања“.
„Кина тврди дека има суверенитет над Тајван зборувајќи за повторно обединување, но тој термин е апсолутно несоодветен, бидејќи Тајван никогаш не бил кинески“, рече истражувачот Маријана Перон-Доуз од Институтот за меѓународни и стратешки односи.
Раскинување на американските сојузи
Денешна Кина во 2022 година нема многу врска со комунистичка Кина на крајот на 1949 година.
Неговиот спектакуларен економски развој во втората половина на 20 век и овозможи да се наметне како суперсила и да влезе во конкуренција со Соединетите Американски Држави.
Сепак, географијата на регионите на Источното и Јужното Кинеско Море и сојузите на нејзините соседи ги спречија амбициите на Кина за доминација.
„Пекинг е некако ограничен на Кинеските мориња и нема слободен пристап до Тихиот Океан бидејќи е одделен со низа острови со кои има напнати односи“, вели Марк Џулиен, шеф на кинеските активности во Азискиот центар на Азија. Француски институт за меѓународни односи.
Тој вели дека тие острови влегле во меѓусебни одбранбени сојузи со Американците и дека на нив има американски воздушни бази.
Весникот предупредува дека една од целите на воената анексија на Тајван е значително да го ослабне американското присуство во регионот и да ја потврди кинеската хегемонија, бидејќи „Тајван е еден вид брава на Тихиот Океан за Кина“, објаснува Марк Џулиен.
Анексијата ќе ја направи кинеската војска способна да ги одврати САД да интервенираат во регионот, бидејќи нејзиниот пристап ќе биде тежок, а „кога САД веќе нема да можат да ја бранат Јапонија, алијансата нема да трае“.
Проширување на дометот на нуклеарни подморници
Анексијата на Тајван би можела да се поврзе со нуклеарното одвраќање, особено со неговата океанска компонента, според Le Monde, бидејќи многу географски елементи ја ограничуваат маневрирањето на кинеските подморници со балистички ракети.
Сегашната мрежа на двата островски синџири им овозможува на сојузниците на САД лесно да ги забележат кинеските подморници кои сакаат да стигнат до Тихиот Океан.
Марк Џулиен истакнува дека „Јапонците, Американците и Тајванците имаат многу добри способности за борба против подморница и се способни да го следат овој тип на подморница“, принудувајќи ги Кинезите да се потпрат на нивните балистички ракети земја-земја, кои се инхерентно повеќе ранливи од подморниците, затоа што можат полесно да се сокријат.
Зајакнување на другите територијални и поморски претензии
Анексијата на Тајван, смета Ле Монд, ќе им послужи на другите цели на Пекинг, како што се неговите бројни територијални и поморски претензии.
Истражувачот Доиз вели дека „мора да го вратиме проблемот со Тајванскиот теснец во пошироката рамка на глобалното проширување на кинеската поморска моќ“.
Со контролирање на Тајван, Кина би можела да ја прошири својата ексклузивна економска зона и да воведе ограничувања за транспортот на карго.
Доминација на пазарот на полупроводници во Тајван
Конечно, заземањето на Тајван ќе му овозможи на режимот во Пекинг да ја контролира тамошната индустрија за полупроводници, која сочинува голем дел од глобалното производство (63 проценти).
Овие компоненти се од суштинско значење за производство на високотехнолошки производи како што се телефони, авиони, соларни панели… и се клучни за глобалната економија.